Η λίμνη των στεναγμών
Ποια λάγνα επιθυμία έσπρωξε την κυρα-Φροσύνη στην αγκαλιά του Μουχτάρ; Ποιος παράλογος πόθος κυρίευσε το κορμί της και την παρέσυρε στα δίχτυα ενός έρωτα παράτολμου και απαγορευμένου;
Ανάμεσα σε χίλιους λογισμούς παράδερνε το μυαλό της όμορφης Γιαννιώτισσας, όταν πήρε τη μοιραία απόφαση που έμελλε να αλλάξει τη ζωή της. Από τη μια, σκεφτόταν το σύζυγό της, που την εγκατέλειψε μόλις έμαθε για την παράνομη σχέση της με το γιατρό Καραγιάννη, κι από την άλλη, ζύγιζε τη στάση του ίδιου του εραστή της. Σ' αυτή τη δύσκολη στιγμή, ο Μουχτάρ ξεπρόβαλε ως γλυκό, ακλόνητο καταφύγιο. Δέχτηκε λοιπόν τα πύρινα φιλιά και τα τρυφερά χάδια του και τον ακολούθησε χωρίς δεύτερη σκέψη σε ένα δύσβατο μονοπάτι που ίσως να μην είχε γυρισμό. Είχε λογαριάσει, άραγε, η κυρα-Φροσύνη σε τι κίνδυνο έβαζε τη ζωή της, όταν παραδόθηκε στις φροντίδες του; Ο ίδιος ο Αλή πασάς, ο ανηλεής άρχοντας της πόλης, μα και ο Μαυρομάντηλος, μια αινιγματική φιγούρα που έκανε ξαφνικά την εμφάνισή του, εναντιώνονται σθεναρά σε τούτο το ζευγάρωμα. Δεν θα διστάσουν, μάλιστα, να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να εμποδίσουν την ένωση του Μουχτάρ και της κυρα-Φροσύνης...
Τίτλος βιβλίου: | Η λίμνη των στεναγμών |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Η απαγωγή της όμορφης Φροσύνης: Δραματική μυθιστορία |
---|
Εκδότης: | Modern Times |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Γιαννουκάκης, Δημήτρης, 1899-1974 (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789604412648 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Η Λίμνη των Στεναγμών | Σελίδες: | 382 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Φεβρουάριος 2006 | Διαστάσεις: | 25x13 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |

Hugo Victor
Ο Βίκτωρ Ουγκώ (γαλλικά: Victor Marie Vicomte Hugo) (26 Φεβρουαρίου 1802 - 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του "Lettre a une femme" (Γράμμα σε μία γυναίκα): "Je ne sais plus mon nom, je m'appelle Patrie!" (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ως ο μεγαλύτερος Γάλλος συγγραφέας του άμεσου μετεπαναστατικού περιβάλλοντος, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.