Η Παναγία των Παρισίων
Η Παναγία των Παρισίων είναι ένα μυθιστόρημα που αγαπιέται από όλους σε κάθε εποχή, γιατί εκφράζει τον πιο καθαρό ρομαντισμό του ανθρώπου, τον οποίο συχνά απωθεί για λόγους κοινωνικής σύμβασης. Τιμή μου που επωμίστηκα τη θεατρική διασκευή του.
Οι ιδέες του καλού και του κακού, του δικαίου και του αδίκου, της ομορφιάς και της ασχήμιας -εννοώ της πραγματικής κι όχι της φαινομενικής-, παρελαύνουν στο μεγάλο αυτό έργο προσωποποιημένες στους ήρωές του. Δεν είναι τυχαίο που όλοι ερωτεύονται την Εσμεράλδα, ενσάρκωση της ομορφιάς, της ανυπότακτης ελευθερίας, αλλά και της καθαρότητας που υποβάλλει η φύση, το φυσικό κόντρα στο πολιτικό.
Ο έρωτας και ο θάνατος, ως συστατικό δίπολο της ζωής, καθώς και η επανάσταση ενάντια σε ό,τι στρεβλώνει την αλήθεια, από όπου κι αν προέρχεται, δομούν τα βασικά μηνύματα του έργου. Θεωρώ πως κανένα ανθρώπινο πλάσμα, ανεξαρτήτως ηλικίας, δεν είναι ανίκανο να τα συλλάβει και να τα κατανοήσει, και μόνο γιατί γεννήθηκε από την ίδια τη φύση φέροντάς τα στο "αίμα" του, ζυμωμένα με την ανθρωπινότητά του. Θα έλεγα, μάλιστα, πως όσο πιο αγνός είναι κάποιος -όπως τα παιδιά- τόσο περισσότερο συμβαδίζει με το πνεύμα του έργου.
(από την Εισαγωγή της έκδοσης)
Τίτλος βιβλίου: | Η Παναγία των Παρισίων |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Notre-Dame de Paris |
---|
Εκδότης: | Αιγόκερως |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Hugo Victor (Συγγραφέας) Μερκενίδου Ελένη (Διασκευαστής)
|
ISBN: | 9789603224648 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Θέατρο: Παραστάσεις | Σελίδες: | 80 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2013 | Διαστάσεις: | 21x15 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Θέατρο |
Κάλβος, Ανδρέας, 1792-1869
Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1792. Η μητέρα του ονομάζονταν Αδριανή. Ο πατέρας του, ο Ιωάννης Κάλβος, ήταν εθελοντής και αξιωματικός στο βενετικό μισθοφορικό στρατό. Ο Ιωάννης είχε παντρευτεί δύο φορές και αυτό επηρέασε αρνητικά τον Ανδρέα με συνέπεια τα δραματικά του ποιήματα. Από το φθινόπωρο του 1813 στην Ιταλία γνώρισε τον Ούγο Φωσκόλο και αργότερα ετέθη στην υπηρεσία του ως γραμματικός και αντιγραφέας. Παράλληλα μελέταγε αρχαία κείμενα και ιδιαίτερα νεοκλασική ιταλική λογοτεχνία. Ο Κάλβος είχε έντονη και άστατη ερωτική ζωή. Τέλος το 1819 παντρεύτηκε την Αγγλίδα Μαρία Τερέζα Τόμας και απέκτησε μια κόρη. Όμως γρήγορα πέθαναν και οι δύο, μήτερα και κόρη, και έτσι ο Ανδρέας Κάλβος φεύγοντας από την Αγγλία το 1820 κινήθηκε μεταξύ Φλωρεντίας, Ελβετίας και Γαλλίας. 'Ετσι το 1826 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και γνώρισε πολλούς φιλέλληνες και ανατολίτες. Μετά από πολλά ταξίδια εφυγε από το Ναύπλιο και πήγε στην Κέρκυρα τον Αύγουστο του 1826. Εκεί έγινε διδάκτορας της φιλοσοφίας και δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία ως το 1828 ως μή μόνιμος καθηγητής. Στα τέλη του 1852 έφυγε για το Λονδίνο όπου στις αρχές του 1853 παντρεύτηκε τη δασκάλα Καρλότα Αυγούστα Ουάνταμς. Εγκαταστάθηκαν στο Λάουθ του Λινκονσάιρ. Η γυναίκα του ίδρυσε εκεί ανώτερο παρθεναγωγείο και εκεί ο Ανδρέας Κάλβος δίδαξε μαθηματικά και ξένες γλώσσες. Πέθανε το 1867 και τάφηκε στο Κέντιγκτον. Τα οστά του Κάλβου και της γυναίκας του μεταφέρθηκαν το 1960 στη Ζάκυνθο.