Μαρία Τυδώρ

Μέσα από μια πλοκή που κρατάει σε εγρήγορση τον θεατή μέχρι την καταληκτική φράση, ο Ουγκώ οικοδομεί τον χαρακτήρα της Μαρίας Τυδώρ πάνω σε μια αντινομία: η Μαρία είναι βασίλισσα (η αιμοσταγής βασίλισσα) και κρατάει την εξουσία στα χέρια της αλλά είναι συνάμα και μια γυναίκα παραδομένη στη δίνη του πάθους. Αυτή ακριβώς η σύγκρουση του πάθους απ' τη μια, και του χρέους της ως βασίλισσα απ' την άλλη, συνιστά την ουσία του δράματος.
Τίτλος βιβλίου: | Μαρία Τυδώρ | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Ηριδανός | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Hugo Victor (Συγγραφέας) Κωνσταντινίδης, Νεκτάριος-Γεώργιος (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | 9789603353850 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Θέατρο | Σελίδες: | 154 |
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2017 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Θέατρο |
Hugo Victor
Ο Βίκτωρ Ουγκώ (γαλλικά: Victor Marie Vicomte Hugo) (26 Φεβρουαρίου 1802 - 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του "Lettre a une femme" (Γράμμα σε μία γυναίκα): "Je ne sais plus mon nom, je m'appelle Patrie!" (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ως ο μεγαλύτερος Γάλλος συγγραφέας του άμεσου μετεπαναστατικού περιβάλλοντος, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.
- Η τελευταία ημέρα ενός κατάδικου - Κλωντ Γκε (2022)
- Η Παναγία των Παρισίων (2022)
- Οι άθλιοι (2022)
- Ανατολίτικα (2021)
- Μπροστά στη λαιμητόμο (2021)
- Οι εργάτες της θάλασσας (2021)
- Οι άθλιοι (2020)
- Η τελευταία ημέρα ενός κατάδικου (2020)
- Η Παναγία των Παρισίων (2020)
- Η Παναγία των Παρισίων (2020)
- Κλοντ Γκε (2019)
- Η Παναγία των Παρισίων (2019)
- Οι άθλιοι (2018)
- Ποιήματα (2017)
- Ύμνος στην Ενωμένη Ευρώπη (2015)
- Οι άθλιοι (2014)
- Οι άθλιοι (2013)
- Οι άθλιοι (2013)
- Οι άθλιοι (2013)
- Οι άθλιοι (2013)
- Η Παναγία των Παρισίων (2013)
- Οι άθλιοι (2013)
- Το "ελληνόπουλο" και άλλα ποιήματα (2012)
- Ανθολόγιο γαλλικής λυρικής ποίησης (2011)
- Οι άθλιοι (2011)
- Λουκρητία Βοργία (2011)
- Οι άθλιοι (2011)
- Η Παναγία των Παρισίων (2011)
- Οι άθλιοι (2008)
- Οι άθλιοι (2008)
- Σα μουσική, την νύχτα... (2007)
- Το 1793 (2007)
- Η Παναγία των Παρισίων (2007)
- Η Παναγία των Παρισίων (2006)
- Η Παναγία των Παρισίων (2006)
- Οι άθλιοι (2006)
- Η τελευταία ημέρα ενός θανατοποινίτη (2006)
- Η Παναγία των Παρισίων (2005)
- Ενενήντα τρία (2005)
- Βουγ - Ζαργάλ (2005)
- Η Παναγία των Παρισίων (2005)
- Η τελευταία μέρα ενός κατάδικου. Κλωντ Γκε (2003)
- Ο Βικτώρ Ουγκώ και η Ελλάδα (2002)
- Η Παναγία των Παρισίων (2001)
- Η Παναγία των Παρισίων (2000)
- Οι άθλιοι (2000)
- Οι άθλιοι (2000)
- Οι άθλιοι (2000)
- Οι άθλιοι (2000)
- Οι άθλιοι (2000)
- Οι άθλιοι (1999)
- Οι άθλιοι (1998)
- Ο άνθρωπος που γελά (1998)
- Η Παναγία των Παρισίων (1998)
- Η Παναγία των Παρισίων (1998)
- Οι άθλιοι (1998)
- Η Παναγία των Παρισίων (1997)
- Οι άθλιοι (1996)
- Η Παναγία των Παρισίων (1995)
- Οι άθλιοι (1992)
- Οι άθλιοι (1988)
- Οι άθλιοι (1988)
- Οι άθλιοι (1988)
- Προσεγγίσεις στη γαλλική ποίηση (1986)
- Απ' όσα έχω δει (1981)
- Ποιήματα άλλων καιρών και άλλων τόπων (1980)
- Οι εργάτες της θάλασσας (1980)
- Οι άθλιοι ()
- Η Παναγία των Παρισίων ()
- Η Παναγία των Παρισίων ()
- Ο μαύρος πρίγκιπας ()
- Οι άθλιοι ()
- Οι άθλιοι ()
- Η Παναγία των Παρισίων ()
- Η Παναγία των Παρισίων ()
- Η Παναγία των Παρισίων ()
- Οι άθλιοι ()
- Οι άθλιοι ()
- Ο μαύρος πρίγκιπας ()