Βιοσυναρμοστική χημεία (τ.2)
Ο δεύτερος τόμος της «Βιοσυναρμοστικής Χημείας» ασχολείται με τη σύνθεση και τη μελέτη των ενώσεων συναρμογής. Εξετάζονται οι κυριότερες φασματοσκοπικές τεχνικές, που επιτρέπουν να βγουν συμπεράσματα για τη δομή, τη μαγνητική συμπεριφορά και τις φυσικές και χημικές ιδιότητες των συμπλόκων.
Όπως έχει αναφερθεί και στον πρώτο τόμο, η χημεία ενώσεων συναρμογής αποτελεί το κύριο αντικείμενο γνώσης για την κατανόηση της συμπεριφοράς και δράσης των βιολογικών συστημάτων. Η παρασκευή και η μελέτη ενώσεων-μοντέλων αποτελεί ένα δυναμικό κλάδο της Βιοανόργανης Χημείας. Πολλές από τις ενώσεις που παρασκευάζονται και μελετούνται στο πειραματικό μέρος, έχουν χρησιμοποιηθεί ως δυναμικά μοντέλα μελέτης μεταλλικών κέντρων μεταλλοπρωτεϊνών και μεταλλοενζύμων.
Στο πρώτο κεφάλαιο αυτού του τόμου δίνονται γενικά χαρακτηριστικά της φασματοσκοπίας και των μετάλλων σε σχέση με την κατάταξή τους στον περιοδικό πίνακα. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι αρχές στις οποίες στηρίζεται η φασματοσκοπία υπερύθρου ή δονητική φασματοσκοπία (IR) και οι δυνατότητες που προσφέρει για τη μελέτη των ενώσεων συναρμογής. Το τρίτο κεφάλαιο διαπραγματεύεται την ηλεκτρονική φασματοσκοπία ή φασματοσκοπία υπεριώδους-ορατού (UV-Vis), η οποία αποτελεί μία από τις δυναμικότερες τεχνικές, κυρίως για τη μελέτη διαλυμάτων των ενώσεων συναρμογής. Στο τέταρτο και πέμπτο κεφάλαιο μελετάται η επίδραση του μαγνητική πεδίου είτε στον πυρήνα είτε στο ηλεκτρόνιο μέσω των φασματοσκοπικών μεθόδων του πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR) και του ηλεκτρονικού παραμαγνητικού συντονισμού (ESR) αντίστοιχα. Στο έκτο κεφάλαιο εξετάζονται οι ενώσεις συναρμογής ως μαγνητικά υλικά και παρουσιάζονται οι δυνατότητες που δίνουν οι μαγνητικές μετρήσεις στην ερμηνεία δομικών χαρακτηριστικών των συμπλόκων. Στο έβδομο κεφάλαιο παρουσιάζονται ορισμένες εφαρμογές φασματοσκοπικών μεθόδων στη μελέτη της χημικής ισορροπίας των ενώσεων συναρμογής σε διάλυμα. Στο όγδοο και ένατο κεφάλαιο ο αναγνώστης θα μπορέσει να πάρει ορισμένες πληροφορίες για την επικινδυνότητα των χημικών ενώσεων και τις προφυλάξεις που πρέπει να παίρνει, προτού αποφασίσει να μπει στο χημικό εργαστήριο ή και κατά τη διάρκεια των πειραμάτων. Αποτελεί ίσως το σημαντικότερο παράγοντα γνώσης ενός χημικού, να γνωρίζει την επικινδυνότητα των χημικών ενώσεων και τα μέτρα προστασίας, καθώς και τις ενέργειες που πρέπει να κάνει σε περίπτωση ατυχήματος. Στο τελευταίο δέκατο κεφάλαιο δίνεται η σύνθεσή και η μελέτη με φασματοσκοπικές ή μαγνητικές μεθόδους πέντε ενοτήτων ενώσεων συναρμογής.
| Τίτλος βιβλίου: | Βιοσυναρμοστική χημεία |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Σύνθεση και μελέτη ενώσεων συναρμογής |
|---|
| Εκδότης: | Ζήτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Ασλανίδης, Παρασκευάς (Συγγραφέας)
Ακρίβος, Περικλής Δ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604319961 | | |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2006 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Χημεία |
|---|
Elias, Norbert
Ο Norbert Elias γεννήθηκε το 1897 στο Breslau της Γερμανίας, από γονείς εβραϊκής και πολωνικής καταγωγής, και πέθανε το 1990 στο Άμστερνταμ. Σπούδασε φιλοσοφία, ψυχολογία και κοινωνιολογία με δάσκαλους τους Jaspers, Rickert, Husserl και Alfred Weber. Το 1924 αναγορεύθηκε διδάκτορας με την εργασία "Idee und Individuum. Eine kritische Untersuchung zum Begriff der Geschichte" ("Ιδέα και άτομο. Μια κριτική διερεύνηση πάνω στην έννοια της ιστορίας"). Το 1930 έγινε βοηθός του Karl Mannheim στην Φρανκφούρτη. Το 1935 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γερμανία και εγκαταστάθηκε αρχικά στο Παρίσι και κατόπιν στο Λονδίνο, όπου εργάσθηκε ως ψυχοθεραπευτής και ειδικός σε θέματα εκπαίδευσης ενηλίκων. Το 1941 έχασε τη μητέρα του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Από το 1954 δίδαξε κοινωνιολογία στο πανεπιστήμιο του Leicester. Εκτός από το θεμελιώδες έργο του "Uber den Prozess der Zivilisation" ("Η εξέλιξη του πολιτισμού", ελλ. εκδ. Νεφέλη, 1997), που εκδόθηκε το 1939 και πέρασε στην αρχή, για τρεις δεκαετίες, σχεδόν απαρατήρητο, έγραψε μεταξύ άλλων: "Die hofische Gesellschaft. Untersuchungen zur Soziologie des Konigtums und der hofischen Aristokratie" ("Η αυλική κοινωνία. Έρευνες πάνω στην κοινωνιολογία της βασιλείας και στην αυλική αριστοκρατία") (1969)· "Was ist Soziologie?" ("Τι είναι κοινωνιολογία;" (1970)· "Die Gesellschaft der Individuen" ("Η κοινωνία των ατόμων") (1987)· "Studien uber die Deutschen" ("Μελέτες για τους Γερμανούς") (1989)· "Uber die Einsamkeit der Sterbenden" ("Για τη μοναξιά των ετοιμοθάνατων") (1982)· "Mozart. Zur Soziologie eines Genies" ("Μότσαρτ. Σχετικά με την κοινωνιολογία μιας μεγαλοφυίας", ελλ. εκδ. Ίνδικτος, 2001) (1991)· "The symbol theory" (1991)· "Die Ballade vom armen Jacob" (1996). Η έκδοση των απάντων του άρχισε το 1997 στη Φρανκφούρτη και προβλέπεται να περιλάβει 19 τόμους.
