Η καταγωγή των Αλβανών και οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες
Αν ανοίξει κανείς μια εγκυκλοπαίδεια και πάει στο λήμμα "Αλβανοί", δεν θα βρει επαρκή και διαφωτιστικά στοιχεία για την καταγωγή των Αλβανών. Το γεγονός αυτό αποτελεί αιτία άγνοιας και σύγχυσης γύρω από το ζήτημα της εθνογένεσης του Αλβανικού λαού, σε βαθμό που να υπάρχουν πολλές φωνές που να συγχέουν τους Αλβανούς και την Αλβανία του Καυκάσου, με τους Αλβανούς Σκιπετάρους της γειτονικής μας Αλβανίας, που, παρεμπιπτόντως, δεν έχουν απολύτως καμία σχέση.
Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για το λήμμα "Αρβανίτες", όπου επίσης η τεκμηριωμένη επιστημονική γνώστη πολλές φορές είναι αναμεμειγμένη με αναπόδεικτες θεωρίες και αυθαίρετα άλματα, που μας απομακρύνουν από την αλήθεια και αποτελούν αιτία δημιουργίας σοβαρών παρεξηγήσεων.
Όλα αυτά τα ζητήματα μπαίνουν σε επιστημονική τάξη, αφού τεκμηριώνονται και ταξινομούνται με έναν ομολογουμένως εξαντλητικό τρόπο στις 504 σελίδες και τις χιλιάδες υποσημειώσεις του βιβλίου του Δημήτρη Ευαγγελίδη "Η καταγωγή των Αλβανών και οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες", που κυκλοφορείται από τις Εκδόσεις Ινφογνώμων.
Τίτλος βιβλίου: | Η καταγωγή των Αλβανών και οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Συμβολή στο ζήτημα της εθνογένεσης του αλβανικού λαού |
---|
Εκδότης: | Ινφογνώμων Εκδόσεις |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Ευαγγελίδης Δημήτριος Ε. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789608362642 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Ιστορικά | Σελίδες: | 504 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Φεβρουάριος 2014 | Διαστάσεις: | 24x17 |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Εθνολογία, Λαογραφία και Πολιτισμός |

Ζωγράφου, Λιλή, 1922-1998
Λιλή Ζωγράφου (1922-1998). Η Λιλή Ζωγράφου γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Ο πατέρας της ήταν εκδότης εφημερίδας με ιδιαίτερα φιλελεύθερες ιδέες για την εποχή του και πάθος για τη δημοσιογραφία. Φοίτησε στο Λύκειο Κοραής και στο Καθολικό Γυμνάσιο των Ουρσουλίνων στη Νάξο. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση ενώ ήταν έγκυος και γέννησε στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Τη διετία 1953-1954 έζησε στο Παρίσι. Από τη θέση της δημοσιογράφου αντιτάχθηκε στη δικτατορία του Παπαδόπουλου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1950 με τη συλλογή από νουβέλες "Αγάπη", γνωστή έγινε όμως εννιά χρόνια αργότερα με την έκδοση του βιβλίου της "Νίκος Καζαντζάκης, ένας τραγικός", μια απομυθοποιητική και ψυχαναλυτική προσέγγιση της προσωπικότητας του κρητικού συγγραφέα. Συζητήσεις προκάλεσε και το δοκίμιό της "Αντίγνωση: Τα δεκανίκια του καπιταλισμού" στο οποίο υποστήριξε τη θεωρία της περί του χριστιανισμού ως θεμελιακού όρου για την επικράτηση του καπιταλισμού ανά τον κόσμο. Το πιο γνωστό έργο της είναι το μυθιστόρημα "Η Συβαρίτισσα" με έντονα αυτοβιογραφικό χρώμα και εμφανείς επιρροές από τη νιτσεϊκή φιλοσοφία. Το θεατρικό έργο της "Τιμή ευκαιρίας για τον παράδεισο" παραστάθηκε το 1976 από τη Β΄ σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).