Ολυμπιακό ημερολόγιο 2004
Αφορμή για την έκδοση αυτή στάθηκε η διοργάνωση και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, τον επόμενο χρόνο, από τη χώρα μας και έχει σα στόχο να τονώσει το ολυμπιακό πνεύμα και την ιδέα της ευγενούς άμιλλας.
Διακρίνεται για το πλούσιο υλικό του και την εξαίρετη εικονογράφησή του. Στις σελίδες του περιγράφονται δώδεκα αθλήματα, όσοι και οι μήνες του χρόνου, στα οποία συναγωνίζονται οι αθλητές από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Οι επεξηγηματικές αναφορές των αθλημάτων συνοδεύονται αντίστοιχα από τις ποιητικές καταθέσεις της συγγραφέως, η οποία έγραψε τα παραπάνω κείμενα. Τα ποιήματα αυτά είναι εμπνευσμένα από την ιστορία των αγώνων και τα χαρακτηρίζει η αμεσότητα και ο λυρισμός.
Πρόκειται για ένα σύγχρονο ημερολόγιο με εύστοχες αναφορές που σκοπό έχει να μεταδώσει το μήνυμα της ολυμπιάδας και να συνεισφέρει σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια προσεγγίζοντας με το διδακτικό του χαρακτήρα το ευρύ αναγνωστικο κοινό.
| Τίτλος βιβλίου: | Ολυμπιακό ημερολόγιο 2004 |
|---|
| Εκδότης: | Χατζηλάκος Π. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κωνσταντίνου Αριστούλα (Συγγραφέας)
Τάγαρη, Χριστίνα (Εικονογράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9789607936462 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2003 | Διαστάσεις: | 17x12 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Ημερολόγια - Σημειωματάρια |
|---|
Wilde, Oscar, 1854-1900
Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881. Aργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.
