Το ρεστωράν στο τέλος του Σύμπαντος (τ.2)
Αν γυρίσετε το γαλαξία με ωτο-στοπ σας χρειάζεται ένα διαστημικό γεύμα στο ρεστωράν στο τέλος του σύμπαντος. Θα είναι όλοι εκεί: Ο Γήινος Άρθουρ Ντεντ, ο Μπετελγεζιανός Φορντ Έσκορτ, ο φυγόδικος πρόεδρος του Γαλαξία Ζάφοντ Μπλήμπλιμπροξ, η Τρίλιαν και ο Μάρβιν, το ψυχοπαθές ρομπότ, έτοιμοι να αναστατώσουν το σύμπαν για μη-καλά-εξηγήσιμους λόγους. Και είναι εκτός των άλλων, μια πανέξυπνη σάτιρα για το ανθρώπινο είδος και το μέλλον του, γραμμένη απ' τον ιδιοφυή Douglas Adams, δεύτερο βιβλίο σε μια σειρά που επιθυμεί να σας ευθυμήσει εξαιρετικά.
Τίτλος βιβλίου: | Το ρεστωράν στο τέλος του Σύμπαντος |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | The Restaurant at the End of the Universe |
---|
Εκδότης: | Παρά Πέντε |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Adams, Douglas (Συγγραφέας) Αρβανίτης, Δημήτρης (Μεταφραστής)
|
ISBN: | | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Γυρίστε το Γαλαξία με ωτο-στοπ | Σελίδες: | 194 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 1999 | Διαστάσεις: | 22x12 |
---|
Τόμος: | 2 | Βάρος (Kg): | 0,233 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Μυθιστόρημα Φαντασίας |
Χρηστάκης, Νικόλας Λ.
Ο Νικόλας Χρηστάκης, γεννημένος στην Αθήνα το 1958, είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Besancon και πήρε το διδακτορικό του στην κοινωνική ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο Paris X-Nantere. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν θέματα ταυτότητας, κοινωνικής σκέψης και επικοινωνίας, στενών διαπροσωπικών σχέσεων και τελετουργικότητας. Έχει γράψει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και έχει μεταφράσει και επιμεληθεί πολλά επιστημονικά (και λογοτεχνικά) κείμενα. Έχει γράψει τα βιβλία "Μουσικές ταυτότητες: αφηγήσεις ζωής μουσικών και συγκροτημάτων της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής ροκ" (1994), "Μοτοσυκλέτα: ριψοκινδύνευση και ιερό" (2003) και (σε συνεργασία με την Μπετίνα Ντάβου) "Τα παιδιά μιλούν για την υγεία και την ασθένεια: κοινωνικές αναπαραστάσεις της υγείας και της ασθένειας σε παιδιά 10 ετών" (1994). Επίσης, έχει επιμεληθεί με τον Κλήμη Ναυρίδη τις συλλογές κειμένων "Ταυτότητες: ψυχοκοινωνική συγκρότηση" (1997), "Κοινωνίες σε κρίση και αναζήτηση νοήματος" (2005) και "Το υπερνεωτερικό υποκείμενο" (2010).