Τ' απομνημονεύματα του Μεγαλέξανδρου
Αλέξανδρος ο Μέγας ο 13ος θεός.
Ένας ακόμη θεός του αρχαίου Ελληνικού κόσμου.
Ο μόνος που επέζησε. Πάνω και πέρα από τη ρευστή σύμβαση του χρόνου. Αλέξανδρος ο Μέγας. Ο 13ος Θεός. Νέος πάντα, ωραίος και δυνατός, ξεπέρασε τα ασφυκτικά δεσμά της Ιστορίας και γλίστρησε θριαμβευτικά στο χώρο του αξεπέραστου Μύθου.
Τον συνάντησα πολλές φορές στο επίπονο και πολύχρονο οδοιπορικό μου στα ίχνη του. Ζούσε (και ζει) στην Τέχνη, την Παράδοση και τους μύθους των χωρών που κατέκτησε σαν ακαταμάχητος, στρατηλάτης και σαν εκπολιτιστής. Αυτή η αιωνιότητα που τον σφράγισε από τη στιγμή που βρέθηκε στην έρημο της Σιβά κι ανακηρύχθηκε θεός στο άβατο ιερό του θεού Άμμωνα, του χαρίζει τα εκθαμβωτικά νιάτα του. "Κυρίαρχος απάσης της γης", κατά τον Αρριανό. Κυρίαρχος αντίστοιχα και της μόνης ανελέητης δύναμης που δάμασε τους πιο ισχυρούς του κόσμου: Του Χρόνου! Ο Αλέξανδρος Φιλίππου νίκησε το Χρόνο. Και το Θάνατο. Οριστικά.
| Τίτλος βιβλίου: | Τ' απομνημονεύματα του Μεγαλέξανδρου |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Από το χειρόγραφο της Βαβυλώνας |
|---|
| Εκδότης: | Ελευθερουδάκης |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μάτσας, Νέστορας, 1930-2012 (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789602000861 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 1998 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Σημείωση: | Επανέκδοση: 1η & 2η έκδοση, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1980, 1992 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Αρχαία Ελληνική Ιστορία |
|---|
Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος, 1851-1911
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 3 Μαρτίου του 1851 και ήταν γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής κόρης Αλεξ. Μωραϊτίδη. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του ελληνικού σχολείου στη Σκιάθο. Φοίτησε σε σχολείο της Σκοπέλου, του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό του ποίημα για τη μητέρα του. Έμαθε αγγλικά και γαλλικά μόνος του. Για να ζήσει έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και δημοσίευε κείμενα και μεταφράσεις στις εφημερίδες. Τον Ιούλιο του 1872 ακολούθησε το μοναχό Νήφωνα στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε μερικούς μήνες, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε το μοναχικό σχήμα. Ωστόσο δεν έλειπε ποτέ από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, όπου έψελνε ως δεξιός ψάλτης. Το 1879 δημοσιεύει το μυθιστόρημα η "Μετανάστις" στην εφημερίδα "Νεόλογος". Το 1882 άρχισε να δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Οι έμποροι των Εθνών" στην εφημερίδα "Μη χάνεσαι". Το 1884 άρχισε να δημοσιεύει στην "Ακρόπολη" το μυθιστόρημά του "Γυφτοπούλα", όπου από το 1892 ως το 1897 εργάζεται ως τακτικός συνεργάτης. Από το 1902 ως το 1904 μένει στη Σκιάθο απ' όπου δημοσιεύει τη "Φόνισσα". Το έργο του περιλαμβάνει περίπου 180 διηγήματα και νουβέλες που αναφέρονται στις φτωχές τάξεις της Αθήνας και της Σκιάθου και ελάχιστα ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Αμέσως μετά επιστρέφει στην πατρίδα του όπου και μένει ως το τέλος της ζωής του. Πεθαίνει το ξημέρωμα της 3ης Ιανουαρίου του 1911 από πνευμονία.
