Γονείς και παιδί
Η σεξουαλικότητα του παιδιού μέχρι τα δώδεκά του χρόνια αγνοείται από ένα μεγάλο ποσοστό γονιών, που πιστεύουν ότι η σεξουαλική συμπεριφορά του παιδιού τους ξεκινά στην εφηβεία. Και όμως, τα μηνύματα της παιδικής σεξουαλικότητας αρχίζουν από τη γέννηση του παιδιού μας, και προσπαθεί μέσα από αυτά να επικοινωνήσει μαζί μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που παρεξηγούμε τη στάση του παιδιού μας ως προκλητική ή μη φυσιολογική, ενώ αρκετά συχνά τρομάζουμε και αντιδρούμε με άσχημο τρόπο μέσα στον πανικό που μας κυριεύει, γιατί η άγνοια και η παρανόηση είναι ο εχθρός που απειλεί τη σχέση του μαζί μας.
Το παιδί μέχρι την εφηβεία του ψάχνει και αναζητά με περιέργεια τη σεξουαλικότητά του, τη σχέση του με το φύλο του, αλλά και με το αντίθετο φύλο. Η σημασία της σεξουαλικής του εξέλιξης απαιτεί την κατανόηση, τόσο από την πλευρά της μητέρας, όσο και από την πλευρά του πατέρα, που μόνο η σωστή πληροφόρηση και η γνώση μπορούν να δώσουν, ώστε να γίνουν ο πραγματικός οδηγός για τη συναισθηματική στήριξη του παιδιού τους.
Τα λάθη που κάνουμε σήμερα στη συμπεριφορά μας ως σύντροφοι και γονείς αναφορικά με τη σπουδαιότητα της ανατροφής του παιδιού μας μπορεί αύριο να σημαδέψουν τον ψυχικό του κόσμο ως ενηλίκου και γονιού του δικού του παιδιού.
Καρέλλη, Ζωή, 1901-1998
ΖΩΗ ΚΑΡΕΛΛΗ (1901-1998) Η Ζωή Καρέλλη (Χρυσούλα Αργυριάδου το γένος Πεντζίκη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αδελφός της ήταν ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης. Ασχολήθηκε με την εκμάθηση ξένων γλωσσών και τη μουσική και παρακολούθησε μαθήματα Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μετά το 1944 ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου. Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο των ελληνικών γραμμάτων το 1935 από τις στήλες του περιοδικού Το 3ο μάτι, όπου δημοσίευσε το πεζογράφημα Διαθέσεις. Το 1937 πρωτοδημοσίευσε ποίημά της (Φετεπουρσικρί) στο περιοδικό Μακεδονικές Ημέρες. Εξέδωσε δώδεκα ποιητικές συλλογές, πέντε θεατρικά έργα και πολλά δοκίμια, ενώ πολλά κείμενά της βρίσκονται δημοσιευμένα σε λογοτεχνικά περιοδικά, όπως τα Φιλολογικά Χρονικά, Νέα Εστία, Μακεδονικά Γράμματα, Μορφές, Ο Αιώνας μας, Σημερινά Γράμματα, Καινούρια Εποχή, Πνευματική Κύπρος, Νέα Πορεία. Υπήρξε μέλος του κύκλου του περιοδικού Κοχλίας της Θεσσαλονίκης. Ποιήματά της μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση, κυρίως έργων του Τόμας Έλλιοτ. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη ποιητική συλλογή Κασσάνδρα και άλλα ποιήματα και το Α’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τα Ποιήματα 1940-1973. Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ως το 1981) και της Ακαδημίας Αθηνών (1982). Στο ποιητικό έργο της Ζωής Καρέλλη, αποτέλεσμα της δημιουργικής αφομοίωσης της ελληνικής (αρχαίας και νέας) και ευρωπαϊκής λογοτεχνικής παράδοσης, κυριαρχούν ο εσωτερικός λόγος και η υπαρξιακή αγωνία, εκφρασμένη στο πλαίσια των συνδυασμών γυναικείας ευαισθησίας και διανόησης, ελληνικότητας και ανθρωπισμού και μιας “ανοίκειας” θεματικής και ποιητικής γραφής. Την προβληματική της ποίησής της μετέφερε και στα θεατρικά της έργα. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το δοκιμιακό της έργο κυρίως γύρω από τη λογοτεχνία και το θέατρο. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Ζωής Καρέλλη βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Ζωή Καρέλλη», Η ελληνική ποίηση · Νεωτερικοί ποιητές του μεσοπολέμου. Αθήνα, Σοκόλης, 1979, Γιαλουράκης Μανώλης, «Καρέλλη Ζωή», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας8. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και Κεχαγιόγλου Γιώργος, «Καρέλλη Ζωή», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
