Ιστορία της αυτοκτονίας
Η δυτική κοινωνία αντιμέτωπη με τον εκούσιο θάνατο
Εκδότης:
Πολύτροπον
Έτος:
2006
ISBN:
9789608354531
Σελίδες:
532
Εξώφυλλο:
Μαλακό
Εξαντλημένο από τον εκδότη
Ιστορία της αυτοκτονίας
Ο εκούσιος θάνατος σχεδόν πάντοτε αποτελούσε αντικείμενο κοινωνικής αποδοκιμασίας. Ο Μεσαίωνας τον θεωρούσε ως ένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα, ως ύβρι προς το Θεό, και επεφύλασσε μακάβρια εκτέλεση σε όσους αυτοκτονούσαν.
Στο πέρασμα των αιώνων, το ζήτημα της ελευθερίας του κάθε ατόμου σε σχέση με την ίδια του τη ζωή ανασυρόταν, εντούτοις, κάθε φορά που αμφισβητούνταν οι παραδοσιακές αξίες: από τον Μονταίν στον Μπέικον, οι ανθρωπιστές βιώνουν μια πρώτη πολιτισμική επανάσταση και φρονίμως διερωτώνται για τις απαγορεύσεις του χριστιανισμού. Η περίφημη διερώτηση του Άμλετ (1600) υποδηλώνει τη δυσαρέσκεια που συνδέεται με την εμφάνιση της νεωτερικότητας. Υπό την επίδραση των κρίσεων της ευρωπαϊκής συνείδησης, η συζήτηση διευρύνεται και το ζήτημα τίθεται, εφεξής, δημοσίως. «Δεν είναι ίδιον των αξιόλογων ανθρώπων να φονεύουν εαυτούς εκουσίως», διακηρύσσει ο Βολταίρος, ενώ πολλαπλασιάζονται οι πραγματείες που προσπαθούν να κατανοήσουν τα αίτια της αυτοκτονίας.
Η Γαλλική Επανάσταση αποποινικοποιεί την αυτοκτονία, αλλά χωρίς να την αποδέχεται : ο πολίτης οφείλει να διαφυλάσσει και να αφιερώνει τη ζωή του στην πατρίδα. Αναμφίβολα ο 19ος και ο 20ός αιώνας δε θα αποδειχθούν πιο ανοικτοί απέναντι στην αυτοχειρία, ενώ η σιωπή του κράτους και της Εκκλησίας θα συμβάλλουν ώστε «ο φόνος του εαυτού» να καταστεί ένα από τα τελευταία ταμπού της εποχής μας.
Ο εκούσιος θάνατος σχεδόν πάντοτε αποτελούσε αντικείμενο κοινωνικής αποδοκιμασίας. Ο Μεσαίωνας τον θεωρούσε ως ένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα, ως ύβρι προς το Θεό, και επεφύλασσε μακάβρια εκτέλεση σε όσους αυτοκτονούσαν.
Στο πέρασμα των αιώνων, το ζήτημα της ελευθερίας του κάθε ατόμου σε σχέση με την ίδια του τη ζωή ανασυρόταν, εντούτοις, κάθε φορά που αμφισβητούνταν οι παραδοσιακές αξίες: από τον Μονταίν στον Μπέικον, οι ανθρωπιστές βιώνουν μια πρώτη πολιτισμική επανάσταση και φρονίμως διερωτώνται για τις απαγορεύσεις του χριστιανισμού. Η περίφημη διερώτηση του Άμλετ (1600) υποδηλώνει τη δυσαρέσκεια που συνδέεται με την εμφάνιση της νεωτερικότητας. Υπό την επίδραση των κρίσεων της ευρωπαϊκής συνείδησης, η συζήτηση διευρύνεται και το ζήτημα τίθεται, εφεξής, δημοσίως. «Δεν είναι ίδιον των αξιόλογων ανθρώπων να φονεύουν εαυτούς εκουσίως», διακηρύσσει ο Βολταίρος, ενώ πολλαπλασιάζονται οι πραγματείες που προσπαθούν να κατανοήσουν τα αίτια της αυτοκτονίας.
Η Γαλλική Επανάσταση αποποινικοποιεί την αυτοκτονία, αλλά χωρίς να την αποδέχεται : ο πολίτης οφείλει να διαφυλάσσει και να αφιερώνει τη ζωή του στην πατρίδα. Αναμφίβολα ο 19ος και ο 20ός αιώνας δε θα αποδειχθούν πιο ανοικτοί απέναντι στην αυτοχειρία, ενώ η σιωπή του κράτους και της Εκκλησίας θα συμβάλλουν ώστε «ο φόνος του εαυτού» να καταστεί ένα από τα τελευταία ταμπού της εποχής μας.
| Τίτλος βιβλίου: | Ιστορία της αυτοκτονίας | ||
|---|---|---|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Η δυτική κοινωνία αντιμέτωπη με τον εκούσιο θάνατο | ||
| Τίτλος πρωτότυπου: | La societé occidentale face à la mort volontaire | ||
| Εκδότης: | Πολύτροπον | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Minois, Georges (Συγγραφέας) Τσελέντη, Ξανθίππη (Μεταφραστής) Χασάνδρα, Βασιλική (Επιμελητής) Τσοκόπουλος, Βάσιας (Υπεύθυνος Σειράς) | ||
| ISBN: | 9789608354531 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Σειρά εκδότη: | Ιστορία - Πολιτισμός | Σελίδες: | 532 |
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2006 | Διαστάσεις: | 24x17 |
| Κατηγορίες: | Ψυχολογία | ||
Δεν βρέθηκαν στοιχεία για τον συγγραφέα
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
