Ταξίδι στον άχρονο χρόνο
Ο μηχανισμός μεταξύ πνεύματος, ψυχής και σώματος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος και αυτό όχι τυχαία. Όταν είναι να φύγει ένας άνθρωπος επιδρά ένας συνδυασμός αόρατων παραγόντων και ορατών συγκυριών. Όταν σκοτώθηκε ο αδερφός μου, άρχισα να διαβάζω πολύ. Δεν ήταν η πρώτη φορά που είχα τη γεύση του θανάτου, αλλά αυτή τη φορά χτύπαγε ακόμη πιο οδυνηρά στα μελίγγια και στους κροτάφους μου. Γιατί; Πώς είναι ο θάνατος;
Από εκεί και πέρα διαβάζοντας ό,τι έπεφτε στα χέρια μου, από έγκριτα βιβλία έως φυλλάδια σε περιοδικά (δυστυχώς δεν τα κράτησα τότε, γιατί δεν είχα σκεφτεί ότι θα ενδιέφερε άλλους ή καλύτερα ήμουν τόσο απορροφημένη, σχεδόν εγωιστικά στο εδώ, στο δικό μου στο θρήνο, λες και ο θάνατος ήταν ιδιωτική υπόθεση).
Γιατί όμως αναζητούσα τη γνώση στην επιστήμη, στην εμπειρία, στα αποτυπώματα που άφησε στους άλλους; Τότε συνειδητοποιούσα μιαν αλήθεια μεγάλη. Επειδή υπάρχει το συλλογικό σε αυτό. Δεν είμαστε μόνοι. Αυτό όντως το κατανοούσα, έκανε αίσθηση μέσα μου. Είναι σαν τα πράγματα που όταν τα νιώθεις ξέρεις πέρα από κάθε αμφιβολία την ύπαρξή τους. Αυτή η ακλόνητη πεποίθηση σφυρηλατήθηκε από ένα σωρό εμπειρίες, σε επαναλαμβανόμενα μοτίβα και συμπτώσεις, που η ζωή θέλησε να γίνω μέτοχος και με τίμησε ώστε να είμαι κοινωνός. Ώσπου γιγαντώθηκε και τότε μπήκε ένας στέρεος λίθος σε όλο αυτό.
Αυτή η γνώση του θανάτου δεν μπορεί να συλληφθεί με βάση την αυστηρή έννοια των μαθηματικών συναρτήσεων ή μέσα από το μυαλό. Το μυαλό σαφώς ακούει, ιατρικά και κλινικά αυτό μπορεί να διαπιστωθεί. Το άλλο όμως, το παραπέρα απαιτεί βουτιά στα βαθειά. Έτσι αυτό το βιβλίο συνιστώ να μην το διαβάσει όποιος περιμένει μαθηματικές συναρτήσεις και τύπους. Αν θέλει κάποιος να το διαβάσει, ας ανοίξει το μυαλό του, όμως πιότερο ας αισθανθεί στα φύλλα της καρδιάς, έως κάτω από το τελευταίο φύλλο στη ψυχή, στη βαθύτερη ουσιαστική υπόστασή του. Γι’ αυτό το μοίρασμα, στο βαθμό που μου επιτρέπεται, για να νιώσουν και άλλοι, έγραψα αυτές τις αράδες.
Νιώστε...
| Τίτλος βιβλίου: | Ταξίδι στον άχρονο χρόνο |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα και εμπειρίες ανθρώπων που έζησαν το θάνατο |
|---|
| Εκδότης: | Πύρινος Κόσμος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Χιωτέλη Ειρήνη (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604305735 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2022 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία |
|---|
Αλεξοπούλου Χρύσα Ε.
Η Χρύσα Ευστ. Αλεξοπούλου κατάγεται από την Αμαλιάδα. Σπούδασε Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Παν/μιο Αθηνών, παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία και είναι αριστούχος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Παν/μίου Αθηνών. Υπηρέτησε στη Β/θμια Εκπαίδευση ως καθηγήτρια και Σχολ. Σύμβουλος Ανατ. Αττικής. Δίδαξε στη Γ/βάθμια Εκπαίδευση στην Ἑλλάδα (Αρχαίο Δράμα στό Ε.Α.Π.) και στη Γερμανία (Ελληνική Γλώσσα και Πολιτισμό). Έχουν εκδοθεί η διατριβή της (Η γυναικεία δράση στον Ευριπίδη: εκδίκηση κι επιβολή, Μήδεια, Ιππόλυτος, Εκάβη, Αθήνα 2000), βιβλία για την Αρχαϊκή Λυρική Ποίηση και τον Ευριπίδη. Μελέτες της για φιλολογικά θέματα είναι δημοσιευμένες σε περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους. Έχει μεταφράσει επιλεγμένα αποσπασμάτων των Γερμανών ποιητών Χάινε, Μέρικε και Αννέτ Φον Ντρόστε-Χίλσχοφ, ενώ έχουν εκδοθεί πέντε ποιητικές της συλλογές (Βορείως του Νότου, Γαβριηλίδης, 2005, 30 και 1 νυχτερινές αντανακλάσεις, Ηριδανός, 2008, Τόπος ένδον, Ηριδανός, 2012, Φάος, φάος, Φως, Γαβριηλίδης, 2015, Πορείες κατάδυσης, Περισπωμένη, 2020, Βραβείο «Λάμπρος Πορφύρας» Ακαδημίας Αθηνών 2021). Είναι μέλος του Κύκλου Ποιητών, της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων και μητέρα τριών παιδιών.
(Πηγή: "Εκδόσεις Περισπωμένη", 2023)
