Τουρισμός και κοινωνία
Ο τουρισμός είναι κατ’ εξοχήν ένα κοινωνικό φαινόμενο. Στον πυρήνα της τουριστικής δραστηριότητας βρίσκονται οι άνθρωποι και πιο συγκεκριμένα τα μέλη της κοινωνίας υποδοχής και τα μέλη της κοινωνίας των ταξιδιωτών που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους μέσα στο τουριστικό πλαίσιο.
Ως αποτέλεσμα, ο τουρισμός αποτελεί μια κοινωνική δραστηριότητα που οδηγεί στη διαμόρφωση των αντιλήψεων, στάσεων και συμπεριφορών των τουριστών και των κοινωνιών υποδοχής ενώ έχει τόσο θετικό όσο και αρνητικό αντίκτυπο στις τοπικές κοινωνίες των τουριστικών προορισμών. Παράλληλα, η κατανάλωση του τουριστικού προϊόντος επηρεάζεται από διάφορους κοινωνικούς παράγοντες και τάσεις. Επομένως, η σχέση μεταξύ τουρισμού και κοινωνίας είναι αμφίδρομη αφού ο τουρισμός
επηρεάζει την κοινωνία και επηρεάζεται από την κοινωνία.
Άρα, η μελέτη του τουρισμού δεν μπορεί να αγνοήσει τις κοινωνικές διαστάσεις, πτυχές και επιπτώσεις της τουριστικής δραστηριότητας. Μέχρι πρότινος επικρατούσε η αντίληψη ότι ο τουρισμός είναι μια βιομηχανία, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μερίδιο των ερευνών να επικεντρωθεί στις οικονομικές διαστάσεις του τουρισμού οδηγώντας στην παράβλεψη της κοινωνικής πτυχής του. Τα τελευταία χρόνια όμως παρατηρείται μια αύξηση στις μελέτες που επικεντρώνονται στις κοινωνικές διαστάσεις του τουρισμού με ερευνητές διάφορων κοινωνικών επιστημών να
επιδεικνύουν ενδιαφέρον για τη μελέτη του τουρισμού ως ερευνητικό πεδίο.
Το βιβλίο αυτό αναγνωρίζει τη σημαντικότητα της ανάλυσης της σχέσης μεταξύ τουρισμού και κοινωνίας και αποσκοπεί στην εμβάθυνση της κατανόησης του τουριστικού φαινομένου μέσα από μια κοινωνιολογική οπτική γωνία. Το βιβλίο απευθύνεται στους φοιτητές των τουριστικών σπουδών και σε ερευνητές του κλάδου που ενδιαφέρονται να κατανοήσουν το κοινωνικό πλαίσιο της τουριστικής δραστηριότητας, όσο και σε μελετητές της κοινωνιολογίας που ενδιαφέρονται για τον κοινωνικό
ρόλο του τουρισμού.
Κοροβίνης, Θωμάς, 1953-
Ο Θωμάς Κοροβίνης γεννήθηκε το 1953 στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης. Φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Από το 1988 έως το 1996 έζησε στην Κωνσταντινούπολη, υπηρετώντας στο Ζάππειο και το Κεντρικό Παρθεναγωγείο της. Εδώ και χρόνια ερευνά πτυχές του ελληνικού και του τουρκικού λαϊκού πολιτισμού καθώς και τις σχέσεις μεταξύ τους. Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Από το 1995 μέχρι και το 1999 εργάστηκε ως παραγωγός και επιμελητής ραδιοφωνικών εκπομπών στον 9,58 FM της Θεσσαλονίκης. Έγραψε τα βιβλία: "Τουρκικές παροιμίες", "Κανάλ ντ' Αμούρ", "Τα πρόσωπα της Σωτηρίας Μπέλλου", "Φαχισέ Τσίκα", "Σκανδαλιστικές και βωμολοχικές ελληνικές παροιμίες", "Κωνσταντινούπολη, λογοτεχνική ανθολογία: Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη", "Ο Μάρκος στο χαρέμι", "Το χτικιό της Άνω Τούμπας", "Οι ασίκηδες", "Οι ζεϊμπέκοι της Μικράς Ασίας", "Όμορφη νύχτα", "Σμύρνη: μια πόλη στη λογοτεχνία", "Ο γύρος του θανάτου", "Το αγγελόκρουσμα", κ.ά. Το 1995 βραβεύτηκε με το βραβείο Αμπντί Ιπεκτσί. Το 2011 με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο του "Ο γύρος του θανάτου", με θέμα την υπόθεση του "Δράκου του Σέιχ-Σου", Αριστείδη Παγκρατίδη. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Είναι επίσης συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής λαϊκών τραγουδιών. Έχει συνεργαστεί με τα συγκροτήματα "Βόσπορος", "Εν χορδαίς" και "Λωξάντρα". Το 2002 δημιούργησε, μαζί με την Τουρκάλα ερμηνεύτρια Ντιλέκ Κοτς, το συγκρότημα παραδοσιακής ελληνικής και τουρκικής μουσικής "Ανατολίτικος Σεβντάς". Δισκογραφία (σύνθεση-ερμηνεία): "Από έβενο κι αχάτη", "Φουζουλή: Λεϊλά και Μετζνούν", "Τακίμια", "Το κελί", και συμμετοχή ως στιχουργός σε δίσκους των Νίκου Παπάζογλου, Λιζέτας Καλημέρη, Χρήστου Τσιαμούλη, Βούλας Σαββίδη, Ελένης Βιτάλη, Δημήτρη Κοντογιάννη, κ.ά. Συχνά παρουσιάζει συναυλίες με το δικό του ρεπερτόριο ή με θέματα του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού. Από το 2009, στις αρχές του καλοκαιριού, οργανώνει στο κτήμα του στα Λεχώνια Πηλίου μια βραδιά πανελλήνιας συνάντησης συγγραφέων και αναγνωστών της νεοελληνικής λογοτεχνίας, με τη συμμετοχή μουσικών συγκροτημάτων.
