Ο παππούς μου Βασίλης Κόνδης
Ο Κόνδης όταν γύρισε στην Κορυτσά δεν θυμόταν τι ακριβώς είχε πει στον Βενιζέλο γιατί ήταν αναστατωμένος, όμως θυμόταν πολύ καλά τι του είπε ο Βενιζέλος: «Αγαπητέ μου, μιλάς όπως εγώ μιλούσα στα χρόνια του Θερίσου στην Κρήτη».
Όταν αργότερα έμαθε ο Κόνδης τι είχε πει ο Βενιζέλος στη Βουλή για το ζήτημα της Β. Ηπείρου, δηλαδή ότι μόνον αν γίνονταν κολοσσιαία λάθη, η Ελλάδα θα έχανε την Β. Ήπειρο, ευχαριστήθηκε πάρα πολύ και μετριάστηκε η οργή του.
Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια πλήρης βιογραφία του Βασίλη Κόνδη, αλλά βασίζεται σε αφηγήσεις του γιου του Λυσίμαχου Κόντη προς τον συγγραφέα που φωτίζουν ορισμένες πτυχές της προσωπικότητας και της ζωής του.
Η ιστορία της ζωής του Βασίλη Κόνδη είναι στενά συνδεδεμένη με την πολυκύμαντη ιστορία της Κορυτσάς στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, της οποίας ήταν μέρος. Αρχίζοντας ως υπήκοος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με επίσημη γλώσσα του κράτους την τουρκική, δικηγόρος στα οθωμανικά δικαστήρια με την άδεια του Σουλτάνου, κινδύνεψε να εκτελεστεί στην εξέγερση της Κορυτσάς για την ένταξη της Β. Ηπείρου στο ελληνικό κράτος το 1914, εκλέχτηκε βουλευτής Κορυτσάς το 1915, είδε όμως το όνειρό του για μια ένωση με την Ελλάδα να σβήνει με την εμπλοκή των Μεγάλων Δυνάμεων στην οριοθέτηση των συνόρων του νέου αλβανικού Κράτους.
Δέλτα, Πηνελόπη Σ., 1874-1941
Η Πηνελόπη Δέλτα γεννήθηκε το 1874 στην Αλεξάνδρεια. Εκεί έζησε τα παιδικά και νεανικά της χρόνια σ' ένα αρχοντικό οικογενειακό περιβάλλον, αυστηρά πατριαρχικό, με έντονες τις πατροπαράδοτες ελληνικές αρχές και συνήθειες. Με δασκάλους στο σπίτι, απέκτησε γενικές σχολικές γνώσεις και έμαθε ξένες γλώσσες και "ελληνικά" που τα αντιπάθησε, επειδή τα βιβλία ήταν γραμμένα στην καθαρεύουσα. Το 1895 παντρεύτηκε το Στέφανο Δέλτα, με το οποίον απέκτησε τρεις κόρες. Το 1916 η οικογένεια Δέλτα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ο κοινωνικός και ο φιλικός τους κύκλος ήταν οι πιο καλλιεργημένοι λογοτέχνες, εκπαιδευτικοί και σκεπτόμενοι άνθρωποι του καιρού τους, αλλά και σπουδαίες πολιτικές προσωπικότητες, όπως ο Ελ. Βενιζέλος και ο Νικ. Πλαστήρας. Τόσο στους Βαλκανικούς πολέμους, όσο και στον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο, η Πηνελόπη Δέλτα προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες, περιθάλποντας πρόσφυγες και τραυματίες. Η ίδια υπέφερε από παράλυση, που είχε αρχίσει από το 1925, και είχε γίνει ολική προς το τέλος της ζωής της. Ίσως η πάθησή της αυτή, σε συνδυασμό με το πλήγμα που της προκάλεσε η είσοδος των γερμανών στην Αθήνα, να την οδήγησαν στην απελπισία : Αυτοκτόνησε στις 2 Μαΐου του 1941. Η Πηνελόπη Δέλτα υπήρξε σπουδαία συγγραφέας. Έχουν περάσει 60 και περισσότερα χρόνια από τότε που έγραψε τα βιβλία της για παιδιά. Κι όμως, αυτά τα βιβλία εξακολουθούν να ενθουσιάζουν τους μικρούς αναγνώστες, με τη ζωντάνια τους, τις συναρπαστικές τους περιπέτειες, και τις γλαφυρές περιγραφές ιστορικών γεγονότων.
