Η τέχνη της σύνδεσης
Φανταστείτε ένα παγκόσµιο black out!
Μια κατάσταση στην οποία όλο το δίκτυο της ηλεκτρικής ενέργειας έχει σβήσει. Για την ακρίβεια, το φως έχει σβήσει, το δίκτυο παραµένει εκεί και περιµένει να τροφοδοτηθεί µε τη γνωστή σε όλους µας ενέργεια που ονοµάζεται ηλεκτρισµός. Κοιτάτε γύρω σας και τι βλέπετε; Σκοτάδι.
Τώρα, ας φανταστούµε ένα αντίστοιχο σβηστό, αόρατο δίκτυο που συγκρατεί συνδεδεµένα µε κάποιο µαγικό τρόπο όλα τα πλάσµατα πάνω στη Γη. Και σε αυτό το σηµείο ας αναρωτηθούµε:
Ποια είναι αυτή η ενέργεια που χρειάζεται να διαπεράσει το «αόρατο» αυτό δίκτυο που µας διατηρεί συνδεδεµένους προκειµένου να επανέλθει το Φως στις ζωές µας; Είναι, τελικά, κάτι τόσο θεωρητικό και άπιαστο; Τι είναι αυτό που λείπει από τον τρόπο που αλληλεπιδρούµε µε τους συνανθρώπους µας και συνεχίζουµε να αισθανόµαστε αποκοµµένοι και µόνοι;
Ποια είναι τα πρακτικά οφέλη που βιώνουµε όταν οι συνδέσεις µας, µετατραπούν σε «εµπειρίες σύνδεσης» και πώς µαθαίνουµε να δηµιουργούµε κάτι τέτοιο;
Οι απαντήσεις ήρθαν από τα πεδία της Τέχνης και της Ψυχολογίας, και από τον χώρο της Πνευµατικότητας. Κάθε εµπειρία µε οδηγούσε σε µια ψυχολογική έννοια και κάθε έννοια σε µια πνευµατική αρχή. Αυτό που ξεκίνησε ως καταγραφή ιδιαίτερων βιωµάτων από τη δράση µου ως καλλιτέχνιδα και εκπαιδεύτρια προγραµµάτων κοινωνικής ενδυνάµωσης σε δοµές και ιδρύµατα, σύντοµα µετατράπηκε σε µια χρήσιµη εργαλειοθήκη κοινωνικών δεξιοτήτων.
Η «Τέχνη της Σύνδεσης» αποτελεί µια ολιστική µέθοδο που µπορεί να αξιοποιηθεί από όσους αισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά στον κόσµο αυτό, όσους νιώθουν κάποιες φορές «ξένοι» και οραµατίζονται µια ανθρωπότητα που το δίκτυο που µας συνδέει δεν ζει στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά της πραγµατικότητας. Γιατί η σύνδεση µε τον συνάνθρωπο την εποχή που διανύουµε, γίνεται όλο και πιο απαραίτητη. Γιατί µόνο ο άνθρωπος µπορεί να υπηρετήσει τον άνθρωπο και µέσα από αυτό να εκπληρώσει την αποστολή του στη Γη.
Τίτλος βιβλίου: | Η τέχνη της σύνδεσης |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Συνδέσου με τον εαυτό σου, συνδέσου με τον κόσμο |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις iWrite |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Βούλγαρη Αγγελική-Αριάδνη (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789606273728 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2022, 1η έκδοση | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Ψυχολογία > Πρακτική Ψυχολογία > Συμβουλευτική |

Αμπατζόγλου, Πέτρος, 1931-2004
ΠΕΤΡΟΣ ΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ (1931-2004). Ο Πέτρος Αμπατζόγλου γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από το Κέρκαγατς της Μικράς Ασίας από τον πατέρα του και από την Κωνσταντινούπολη από την μητέρα του. Τα πρώτα οχτώ χρόνια της ζωής του τα πέρασε με την οικογένειά του στο Νέο Ηράκλειο και το 1939 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο κέντρο της Αθήνας, όπου ο πατέρας ασχολήθηκε με διαφόρων ειδών επιχειρήσεις (κέντρο διασκέδασης, θέατρο, αργυροχρυσοχοείο), όλες χωρίς επιτυχία και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής άνοιξε μεταφραστικό και δακτυλογραφικό γραφείο. Ο Αμπατζόγλου κινδύνεψε κατά την περίοδο αυτή να πεθάνει από αβιταμίνωση. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο το 1950 και διορίστηκε μετά από διαγωνισμό στην Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών - Πειραιώς, από όπου συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα λόγω της αδύναμης υγείας του το 1966. Το 1964 παντρεύτηκε την αρχιτέκτονα Καίτη Παπανικολάου. Ασχολήθηκε επίσης με τη σύνταξη κειμένων στη διαφημιστική εταιρεία Έργον και μετά τη συνταξιοδότησή του έφυγε με τη γυναίκα του για το Λονδίνο, όπου πέρασε από τότε μεγάλο μέρος της ζωής του. Το 1969 πήρε χορηγία από το ίδρυμα Φορντ και το 1973 επισκέφτηκε πανεπιστήμια των Η.Π.Α. με υποτροφία του Διεθνούς Προγράμματος Συγγραφέων του Πανεπιστημίου της Αϊόβα. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 από τις σελίδες της Νέας Εστίας και το 1962 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων "Με το Μινώταυρο" και στράφηκε αποκλειστικά στην πεζογραφία με εξαίρεση κάποιες μεταφραστικές απόπειρες σε περιοδικά. Το 1964 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο για το έργο του "Ισορροπία τρόμου". Ο Πέτρος Αμπατζόγλου ανήκει στους έλληνες πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Βασικό χαρακτηριστικό της γραφής του είναι η απόλυτη κυριαρχία του φαντασιακού στοιχείου και του συνειρμού, σε βαθμό που καταλύει τόσο τις παραδοσιακές αφηγηματικές δομές όσο και την όποια χωροχρονική συνοχή στην εξέλιξη του μύθου. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Πέτρου Αμπατζόγλου βλ. Γιαλουράκης Μανώλης, «Αμπατζόγλου Πέτρος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Αθήνα, Χάρη Πάτση, 1968, και Ζήρας Αλέξης, «Πέτρος Αμπατζόγλου», στο συλλογικό έργο «Η μεταπολεμική πεζογραφία · από τον πόλεμο του '40 ως τη δικτατορία του '67», Β΄, σ.184-199, Αθήνα, Σοκόλης, 1988.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών γεννημένων από το 19ο αιώνα έως το 1935, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
(Φωτό: Μαριλένα Σταφυλίδου)