Η πλοκή
Ο άλλοτε πολλά υποσχόμενος συγγραφέας Τζέικομπ Φιντς Μπόνερ διδάσκει σε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής, παλεύοντας να διασώσει ό,τι έχει απομείνει από τον αυτοσεβασμό του, καθώς δεν έχει εκδώσει –ούτε καν γράψει– κάτι αξιόλογο εδώ και χρόνια. Όταν ο Έβαν Πάρκερ, ο πιο αλαζόνας από τους φοιτητές του, δηλώνει ότι το μυθιστόρημα που γράφει θα του εξασφαλίσει τεράστια επιτυχία, ο Τζέικ νομίζει ότι πρόκειται απλώς για μια τυπική περίπτωση ναρκισσισμού ενός ερασιτέχνη… ώσπου ακούει την πλοκή.
Μέσα σε λίγα χρόνια όλες οι προβλέψεις του Έβαν Πάρκερ για την επιτυχία της ιστορίας του βγαίνουν αληθινές, αλλά ο συγγραφέας που απολαμβάνει το πρωτοφανές κύμα δημοσιότητας είναι ο Τζέικ. Όμως στο αποκορύφωμα της δόξας του λαμβάνει ξαφνικά ένα λακωνικό μήνυμα: Είσαι κλέφτης!
Ποιος είναι ο αποστολέας που τον απειλεί; Ποιος ήταν τελικά ο Έβαν Πάρκερ και από πού άντλησε την ιδέα για αυτή την πλοκή, που αποτέλεσε σίγουρο εισιτήριο για την επιτυχία; Ποια ιστορία κρύβεται πίσω από το μυθιστόρημά του και ποιος το έκλεψε από ποιον;
| Τίτλος βιβλίου: | Η πλοκή |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | The plot |
|---|
| Εκδότης: | Μίνωας |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Korelitz Jean Hanff (Συγγραφέας)
Κάντζολα - Σαμπατάκου, Βεατρίκη (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9786180221350 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2022, 1η έκδοση | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Μυθιστόρημα Φαντασίας |
|---|
Παλαμάς, Κωστής, 1859-1943
Ο Κωστής Παλαμάς ήταν απόγονος μιας παλαιάς οικογένειας που εμφανίσθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Γενάρχης της υπήρξε ο Παναγιώτης Παλαμάρης.
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1859. Σε ηλικία 7 χρονών έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς. Σε ηλικία μόλις 16 χρονών αρχίζει σπουδές νομικής, ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του. Το 1876 έρχεται στην Αθήνα όπου και γράφεται στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Γρήγορα όμως θα εγκαταλείψει τη Νομική, και έτσι αποφασίζει να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία. Παρά το ότι θα ασχοληθεί με τη ΝΕΑ ελληνική λογοτεχνία, το πρώτο του έργο, που θα δημοσιευτεί το 1876 με τίτλο "Ερώτων 'Eπη" θα γραφτεί σε υπερκαθαρεύουσα. Το 1886 θα κυκλοφορήσει η πρώτη του συλλογή στη δημοτική και το 1889 δημοσιεύεται ένα από τα καλύτερα έργα του, ο "Ύμνος της Αθηνάς", ο οποίος θα βραβευτεί στο Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό. Αυτό είναι και το πρώτο του βραβείο. Εισηγητής του διαγωνισμού αυτού ήταν ο Νικόλαος Πολίτης. Το 1892 δημοσιεύει τη συλλογή "Τα μάτια της ψυχής μου", η οποία βραβεύτηκε και αυτή, το 1890. Το 1897 γίνεται γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, δουλειά για την οποία αμοιβόταν αρκετά καλά, και έτσι απέκτησε την οικονομική άνεση για να συνεχίσει το έργο του. 'Ενα χρόνο αργότερα, το 1898, δημοσιεύει δύο ποιητικές συλλογές, το "'Αστυ" και τον "Τάφο". Ακολουθεί μια περίοδος έμπνευσης και ο Παλαμάς γράφει το 1900 τους "Χαιρετισμούς της Ηλιογέννητης", το 1904 την "Ασάλευτη Ζωή", το 1907 τον "Δωδεκάλογο του Γύφτου", το 1910 την "Φλογέρα του Βασιλιά" και το 1919 "Τα Δεκατετράστιχα", τα οποία δημοσιεύονται και στην Αλεξάνδρεια. Το 1925 παίρνει το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και με την ίδρυση της Ακαδημίας των Αθηνών γίνεται και ένα από τα βασικά στελέχη της. Το 1928 δημοσιεύει τους "Δειλούς και σκληρούς στίχους" (Σικάγο) και το 1930 ή, κατά άλλους, το 1931 γίνεται πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Πεθαίνει στην Αθήνα, στις 27 Φεβρουαρίου 1943, και η πάνδημη κηδεία του μετατρέπεται σε εκδήλωση αντίστασης του ελληνικού λαού εναντίον του Γερμανού κατακτητή.
