Ξεχασμένες ιστορίες φαντασίας και τρόμου
Δέκα ιστορίες ξεχασμένες σε συρτάρι ανασύρθηκαν κουβαλώντας πάνω τους μνήμες και αρώματα από άλλες εποχές. Ακολουθώντας τα πρότυπα του είδους, συνδυάζουν το μεταφυσικό και τον γοτθικό τρόμο και περιπλανιούνται στους δρόμους που χάραξαν οι μεγάλοι δάσκαλοι του είδους (Poe, Tolkien, Howard, Lovecraft). Ένα προικισμένο παιδί μεγαλώνει προετοιμαζόμενο για την υπέρτατη Αποστολή, ένας έφηβος χάνει τη ζωή του και δέχεται το μεγαλύτερο Δώρο της Δημιουργίας, ένας πολίτης της Χώρας των Ονείρων καταγράφει την καθημερινότητά του ένας αρχαίος ιερέας ανακαλύπτει τον τρόπο να ταξιδεύει ανά τους αιώνες, ο ευγενής γόνος μιας αριστοκρατικής οικογένειας παλεύει για να λυτρώσει το γένος του και μια ομάδα φίλων ανακαλύπτουν μια πύλη για μια παράλληλη διάσταση, όπου παραμονεύουν οι Μεγάλοι Παλιοί. Ιστορίες που ταξιδεύουν τον αναγνώστη σε νοητικές περιοχές, όπου κυριαρχεί η φαντασία και επεξεργάζονται αρχέγονα σύμβολα που φτάνουν σε εμάς μέσα από εποχές που αναβιώνουν την ανάγκη ηρώων να αντιπαλεύουν με τη Μοίρα τους - άλλοτε υποκύπτοντας και άλλοτε επιτυγχάνοντας την εξύψωση.
| Τίτλος βιβλίου: | Ξεχασμένες ιστορίες φαντασίας και τρόμου |
|---|
| Εκδότης: | Συμπαντικές Διαδρομές |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Λιανός, Παναγιώτης Γ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606071140 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Μυθωδία | Σελίδες: | 398 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2018 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Μυθιστόρημα Φαντασίας |
|---|
Balzac, Honoré de, 1799-1850
Ένας από τους θεμελιωτές του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, γεννήθηκε το 1799 στην πόλη Τουρ της Γαλλίας. Σπουδάζει νομικά, ύστερα από παρότρυνση της οικογένειάς του, και φιλοσοφία. Το 1819, αρνείται να ακολουθήσει το επάγγελμα του συμβολαιογράφου, για να αφιερωθεί στη συγγραφή φιλοσοφικών δοκιμίων, μυθιστορημάτων και τραγωδιών. Σε όλα του πληθωρικός, τον χαρακτήριζε η ακατάβλητη εργατικότητα, το ακατάβλητο σθένος, όλα καθ' υπερβολή: το ίδιο ισχύει για την ερωτική ζωή του, τις καταχρήσεις, τις σπατάλες και τη μεγαλομανία του. Ζει πνιγμένος στα χρέη και δουλεύει όλο και περισσότερο και καταπιάνεται με όλο και περισσότερα για ν' απαλλαγεί απ' αυτά. Το 1822 γίνεται εραστής της κατά 20 χρόνια μεγαλύτερής του κυρία Ντε Μπερνύ. Εκείνη πρωτοδιαβάζει και καθαρογράφει τα έργα του. Θα πληρώσει κάθε εμπορικό του ναυάγιο: τυπογραφείο, βιβλιοπωλείο, έκδοση εφημερίδας, φυτείες ανανά, μετοχές σε σιδηροδρόμους. Συνάπτει παράλληλες ερωτικές σχέσεις, και το 1832 λαμβάνει το πρώτο γράμμα της "ξένης", της Εβελίνα Χάνσκα, κι αρχίζει φλογερή αλληλογραφία. Θα παντρευτούν το 1850, λίγους μήνες πριν από το θάνατό του. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια προσπάθειας, γράφοντας μυθιστορήματα της σειράς, για τις δημοφιλείς τότε επιφυλλίδες, χωρίς να υπογράφει καν, ωσότου αγγίξει την επιτυχία. Το 1833 συλλαμβάνει την ιδέα για το γιγαντιαίο εγχείρημά του την "Ανθρώπινη κωμωδία", όπου, ο Μπαλζάκ μιλάει για την "τεράστια έκταση ενός σχεδίου που αγκαλιάζει ταυτόχρονα την ιστορία και την κριτική της κοινωνίας, την ανάλυση των δεινών της και τη διερεύνηση των αρχών της", και συμπεριλαμβάνει μεγάλο μέρος του έργου, μεταξύ άλλων: "Η εξαδέλφη Μπέτυ", "Μπαρμπα-Γκοριό", "Ευγενία Γκραντέ", "Ο συνταγματάρχης Σαμπέρ", "Ο εξάδελφος Πονς". Πεθαίνει το 1850 στο Παρίσι σε ηλικία μόλις 51 ετών.
