Η γλώσσα και η σκέψη του παιδιού
Το βιβλίο αυτό, του οποίου η πρώτη έκδοση κυκλοφόρησε το 1923, είναι το πρώτο μιας μεγάλης σειράς έργων που δημοσίευσε ο Ζαν Πιαζέ. Αμέσως προκάλεσε το ενδιαφέρον -και μερικές φορές την κριτική- των ψυχολόγων όλου του κόσμου. Σήμερα, τρία τέταρτα του αιώνα από τη στιγμή που πρωτοκυκλοφόρησε, είναι πάντα επίκαιρο και αποτελεί ένα πολύτιμο κείμενο για τους ψυχολόγους και τους παιδαγωγούς που ενδιαφέρονται να ανακαλύψουν τις σχέσεις ανάμεσα στην κατάκτηση της γλώσσας και την ανάπτυξη της λογικής. Ύστερα από παρατηρήσεις πάνω στην αυθόρμητη γλώσσα παιδιών ηλικίας 4 έως 8 ετών, ο συγγραφέας συνέλαβε το λειτουργικό πυρήνα της γνώσης στον οποίο στηρίζεται η γλώσσα των μικρών παιδιών, τον εγωκεντρισμό της σκέψης τους. Ο εγωκεντρισμός αυτός εξηγεί τη δυσκολία του μικρού παιδιού να διαφοροποιήσει τη δική του άποψη από εκείνη του συνομιλητή του. Ο συγγραφέας επίσης δείχνει με ποιον τρόπο το παιδί, κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του, κατορθώνει προοδευτικά να τοποθετείται σε σχέση με την άποψη του άλλου και να οργανώνει το λόγο του σύμφωνα με το συνομιλητή του.
| Τίτλος βιβλίου: | Η γλώσσα και η σκέψη του παιδιού |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μελέτες για τη λογική του παιδιού |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Le langage et la pensée chez l' enfant |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Piaget, Jean, 1896-1980 (Συγγραφέας)
Αβαριτσιώτη, Μαρία (Μεταφραστής)
Σαμαρτζή, Σταυρούλα (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789600330021 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ψυχολογία | Σελίδες: | 357 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2001 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Σταυρούλα Σαμαρτζή. |
|---|
| Κατηγορίες: | Ψυχολογία
Ψυχολογία > Εξελικτική Ψυχολογία
Ψυχολογία > Πρακτική Ψυχολογία > Γονείς και Παιδιά |
|---|
Μερακλής Μιχάλης Γ.
Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, λαογράφος και φιλόλογος Μ. Γ. Μερακλής γεννήθηκε το 1932 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γοτίγγης της Γερμανίας, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1975 εξελέγη τακτικός καθηγητής λαογραφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του οποίου διετέλεσε και πρύτανης (1981-1982). Στο χρονικό διάστημα 1990-1999 δίδαξε το ίδιο αντικείμενο στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ύστερα από μετάκληση. Είναι προεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και χρημάτισε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων. Έχει εκδώσει βιβλία αναφερόμενα στη λαογραφία και τη (νεοελληνική κατεξοχήν) φιλολογία και έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα σχετικά με τα δύο αυτά αντικείμενα.
- Βραβείο «Κωστής Παλαμάς», 2021
