Ο θάνατος θα 'ρθει και θα 'χει τα μάτια σου
Τον Αύγουστο του 1950 ο Ιταλός συγγραφέας και ποιητής Τζεζάρε Παβέζε αυτοκτόνησε σ' ένα ξενοδοχείο του Τορίνο. "Διάλεξε για να πεθάνει", έγραψε αργότερα η Ναταλία Γκίνζμπουργκ, "μία οποιαδήποτε μέρα εκείνου του φλογερού Αυγούστου. Και διάλεξε το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου κοντά στο σταθμό, θέλοντας να πεθάνει στην πόλη του σαν ξένος".
Ο Παβέζε ήταν τότε σαράντα δύο ετών. Πριν προσθέσει το όνομα του στο μακρύ κατάλογο των ποιητών που κατέφυγαν στην αυτοχειρία, έγραψε δέκα μυθιστορήματα, δύο τόμους διηγημάτων, δύο ποιητικές συλλογές, ένα πλήθος λογοτεχνικών άρθρων και μεταφράσεων, και αναδείχθηκε σε μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες των ιταλικών γραμμάτων.
Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται τα τελευταία ποιήματα που έγραψε ο Τζεζάρε Παβέζε και οι τελευταίες σελίδες του ημερολογίου του, όπου καταγράφεται η πορεία του προς τον έρωτα και το θάνατο. Προς ένα "κληρονομικό αρχέτυπο" που επαναλαμβάνεται στους αιώνες.
Τίτλος βιβλίου: | Ο θάνατος θα 'ρθει και θα 'χει τα μάτια σου |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Ποίηση |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Pavese, Cesare, 1908-1950 (Συγγραφέας) Τριβιζάς, Σωτήρης (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789600337655 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Ποίηση | Σελίδες: | 71 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 2004 | Διαστάσεις: | 21x13 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Ποίηση |

Koyré, Alexandre
Ο Alexandre Koyre γεννήθηκε το 1892 στη Ρωσσία, σπούδασε στη Γερμανία και τη Γαλλία κοντά στον Husserl, τον Bergson, τον Lalande και τον Brunschvieg, και μοίρασε τα δημιουργικά του χρόνια διδάσκοντας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε δύο από τα πιο φημισμένα ιδρύματα του Παλαιού και του Νέου Κόσμου: την Ecole des Hautes Etudes του Παρισιού και το Institute of Advanced Studies του Princeton.
Ο Alexandre Koyre είναι χωρίς αμφιβολία η κεντρική μορφή της σύγχρονης ιστοριογραφίας της επιστήμης. Όχι μόνο γιατί το έργο του θεωρείται θεμελιώδες αλλά και γιατί στη ρίζα κάθε ερευνητικού προβλήματος ή μεθοδολογικής διχογνωμίας μπορεί να ανιχνεύσει κανείς μια δική του προκλητική συνήθως, τοποθέτηση.
Ο Koyre λατρεύει τη θεωρητική καινοτομία. Γι' αυτό στρέφεται στον 17ο αιώνα, τον "αιώνα της μεγαλοφυΐας", γι' αυτό γίνεται ποιοτικός όταν περιγράφει την προσπάθεια του Γαλιλαίου "να εξηγήσει το πραγματικό με το αδύνατο", γι' αυτό μάχεται να κατοχυρώσει θεωρητικά την έννοια της επιστημονικής επανάστασης. Και εδώ οφείλεται η αμφισβήτηση που μονίμως προκαλούν οι θέσεις του. Τελικά ο Koyre είναι περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον υπεύθυνος για την κατεύθυνση που έχει πάρει σήμερα πια η ιστορία της επιστήμης.
Πέθανε το 1964.