Η ανατροφή των παιδιών
Οι δύο πραγματείες του ιερού Χρυσόστομου "Περί ανατροφής των τέκνων" δεν ήταν μόνο στην εποχή του χρήσιμες. Το θέμα διαπαιδαγώγησης ήταν ανέκαθεν πολύ δύσκολο. Οι περισσότεροι γονείς, ενώ αγωνίζονται να εξασφαλίσουν τα αναγκαία για τη ζωή των παιδιών τους, πολλές φορές και περισσότερα απ' αυτά, παραμελούν την ανατροφή τους.
Ο ιερός Χρυσόστομος στις δύο πραγματείες που περιέχονται εδώ, καλεί τους γονείς να σωφρονίζουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τα βιβλικά παραδείγματα και να τα προικίζουν με το φόβο του Θεού, που είναι εφόρου ζωής πραγματικός πλούτος και θησαυρός. Παρέχει επίσης οδηγίες για πολλά θέματα, πείθοντας κάθε καλοπροαίρετο για την ορθότητα των υποδείξεών του.
Η αναφορά που κάνει στη μεν κενοδοξία δικαιολογείται από το ότι τη θεωρεί αιτία της κακής ανατροφής, στη δε ελεημοσύνη από το ότι η άσκησή της προϋποθέτει όχι πλούτο αλλά καλή προαίρεση, που είναι καρπός της σωστής ανατροφής.
| Τίτλος βιβλίου: | Η ανατροφή των παιδιών |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Με αναφορά στην κενοδοξία και την ελεημοσύνη |
|---|
| Εκδότης: | Λύχνος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Ιωάννης ο Χρυσόστομος (Συγγραφέας)
Λέκκος, Ευάγγελος Π. (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789606607042 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Η Σοφία των Πατέρων | Σελίδες: | 99 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2004 | Διαστάσεις: | 17x12 |
|---|
| Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Η Σοφία των Πατέρων |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Θρησκεία |
|---|
Πετσάλης - Διομήδης, Θανάσης
Θανάσης Πετσάλης - Διομήδης (1904-1995). Ο Θανάσης Πετσάλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας του Νικόλαος ήταν γιατρός και καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό τον Αλέκο. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, όπου παράλληλα σπούδασε και στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Ταξίδεψε στην Ευρώπη για σπουδές (1920-1924) και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα, όπου φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου (1924-1928). Το 1928 διορίστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος, όπου εργάστηκε στο τμήμα μελετών και στο δικαστικό τμήμα ως το 1946. Το 1932 πολιτεύτηκε με το κόμμα του Γ.Καφαντάρη. Το 1941 παντρεύτηκε την Αιμιλία Γεωργίου Τριλίβα - με την οποία απέκτησε ένα γιο το Νίκο - και το 1952 σε δεύτερο γάμο την Ελισσάβετ Κωστακοπούλου, με την οποία απέκτησε τον δεύτερο γιο του Αλέξανδρο. Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας το 1923 με δημοσιεύσεις ποιημάτων και το 1925 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Μερικές εικόνες σε μια κορνίζα, με έντονες επιρροές από το χώρο του γαλλικού νατουραλισμού και του αισθητισμού. Ακολούθησε μια συνειδητή στροφή του προς το είδος του αστικού μυθιστορήματος, ενταγμένου στα πλαίσια της λεγόμενης μυθιστορηματικής τοιχογραφίας, μιας κατά το δυνατό αντικειμενικής θεώρησης της κοινωνικής ζωής και αληθοφανούς αναπαράστασής της, εντάσσοντας τα μυθιστορήματά του σε μεγαλύτερες, χρονικά διαδοχικές ενότητες. Για το λογοτεχνικό του έργο τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1950 και με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1956 και 1963). Το 1948 αναγορεύτηκε μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Λογοτεχνών (θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1950), το 1977 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1994 επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και αγγλικά. Πέθανε στην Αθήνα. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Θανάση Πετσάλη Διομήδη βλ. Γιάκος Δημήτρης, «Πετσάλης - Διομήδης Θανάσης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 11. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. , Ζήρας Αλεξ., «Πετσάλης - Διομήδης Θανάσης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό8. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988, Παπαγεωργίου Κώστας Γ., «Θανάσης Πετσάλης - Διομήδης», Η μεσοπολεμική πεζογραφία· Από τον πρώτο ως τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (1914-1939) Ζ΄, σ.156-188. Αθήνα, Σοκόλης, 1993 και Πικραμένου Μίτση, «Βιοχρονολόγιο Θανάση Πετσάλη- Διομήδη, Νέα Εστία 138, Χριστούγεννα 1995, ετ.ΞΘ’, αρ.1643, σ.2-6.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
