Η αισθητική μετά τον Nietzsche
Ο Nietzsche ανατρέπει την πλατωνική καταδίκη της τέχνης και φθάνει στο αντίθετο άκρο. Κάνει αισθητική τη φιλοσοφία. Δίνει δηλαδή το προβάδισμα στην αισθητική έναντι της φιλοσοφίας. Θεωρεί (όπως ο Kant) την τέχνη ως αλήθεια. Για τον Nietzsche, ο καλλιτέχνης είναι ένας "αναζητητής αλήθειας". (Με δυο λόγια, πήρε τη δουλειά του φιλόσοφου). Άρα, ο φιλόσοφος πρέπει με τη σειρά του να γίνει καλλιτέχνης -για να αναζητήσει την αλήθεια, που είναι πια το έργο του καλλιτέχνη. Καταλαβαίνουμε τώρα πως η φιλοσοφία πρέπει με τη σειρά της να γίνει αισθητική. (Και η αλήθεια μέθη;)
Στην "Αισθητική μετά τον Nietzsche", το "μετά" δεν είναι χρονικό αλλά δηλώνει σχέση αιτίου και αποτελέσματος. Αν ο Nietzsche έκανε τη φιλοσοφία Αισθητική, αυτό σημαίνει πως με τον Nietzsche η αισθητική έφτασε στο τελείωμά της. Ξεπέρασε τον εαυτό της και έγινε η Φιλοσοφία· ξεπέρασε τον εαυτό της και έγινε η Ζωή. Ολοκληρώθηκε. Μετά τον Nietzsche (μετά, χρονικό), επομένως, η αισθητική μόνο να φθίνει μπορεί, η αξία της αισθητικής μόνο να πέφτει. Θεωρούμε πως ο Nietzsche τελείωσε την αισθητική, η αισθητική τελείωσε στον Nietzsche. (Η τελείωση είναι κι αυτή ένα τέλος.) Μετά τον Nietzsche, η Φιλοσοφία δεν έχει τίποτα περισσότερο, τίποτα πλέον να προσφέρει στην τέχνη. Έτσι, μετά τον Nietzsche, δεν θα είχε κανένα νόημα να ασχοληθούμε με κάποια άλλη ελάσσονα αισθητική φιλοσοφική θεωρία. Μετά τον Nietzsche, μόνο η επιστήμη. Διαλέξαμε την ψυχανάλυση.
Χριστοπούλου - Ζαλώνη Παναγιώτα
Η Παναγιώτα Χριστοπούλου Ζαλώνη γεννήθηκε το 1942 στον Άγιο Γεώργιο Ιστιαίας (Βορ. Εύβοια). Σπούδασε οικονομικές επιστήμες πριν μισό αιώνα. Σήμερα ασχολείται ενεργά με τη Λογοτεχνία και τον Πολιτισμό. Έχει δημοσιοποιήσει έργο της σε 86 βιβλία και 94 ανθολογίες, ελληνικές και διεθνείς.
Μεταφράστηκε, εκδόθηκε και παρουσιάστηκε στη Σερβία η ποιητική της συλλογή «Χρυσαλλίδες», στα πλαίσια του 38ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης του Smederevo, όπου συμμετείχε ως ελληνική εκπροσώπηση. Ακολούθησε στην ίδια χώρα η μετάφραση, έκδοση και παρουσίαση στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Βελιγραδίου δεύτερου έργου της με τίτλο: «Στο μήκος της Αγάπης» από τον ίδιο μεταφραστή, Dragan Dragojlović (πρώην υπουργό της Γιουγκοσλαβίας) μεγάλο ποιητή της σημερινής Σερβίας, στα πλαίσια του Ετήσιου Φεστιβάλ ποίησης της χώρας του.
Πέντε βιβλία της, επίσης, μεταφράστηκαν στη γειτονική μας Αλβανία, εκδόθηκαν στα Τίρανα και παρουσιάστηκαν στην Αυλώνα, στους Αγίους Σαράντα, στο Αργυρόκαστρο, στην Πρεμετή στα πλαίσια βαλκανικών και διεθνών συναντήσεων. Μεταφρασμένο έργο της σε 16 γλώσσες δημοσιεύεται σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά του εξωτερικού (Σερβίας, Ιταλίας, Κίνας, Ινδίας, Κορέας, Αλβανίας, Ρουμανίας, Αυστραλίας, Η. Π. Α., κ.λπ.).
Ως πρόεδρος του λογοτεχνικού σωματείου «Ξάστερον» και ως διευθύντρια του λογοτεχνικού περιοδικού ΚΕΛΑΙΝΩ δραστηριοποιείται στον χώρο του Πολιτισμού και των Γραμμάτων (εκδηλώσεις, παρουσιάσεις, ομιλίες, φεστιβάλ, πανελλήνια και διεθνή συνέδρια). Επιλογικά ασχολείται με τη μελέτη του ελληνικού στίχου, την εξέλιξή του, κατά τη διάρκεια των αιώνων.
Από τις εκδόσεις «ΒΕΡΓΙΝΑ» έχει εκδοθεί βιβλίο του εξαιρετικού φιλολόγου Χρήστου Σκιαδαρέση: «επιτομή στο έργο της». Ομοίως πρόσφατα και από την εξαίρετη κριτικό φιλόλογο Λίτσα Δημητροπούλου.
Ήταν εκλεγμένη από τη Γενική Συνέλευση της Ε. Ε. Λ. στην Επιτροπή Κρίσεως Νέων Μελών της.
(Πηγή: "Εκδόσεις Βεργίνα", 2024)
