Στενογραφία
Τα κείμενα αυτά (σύντομες και πυκνές συνθέσεις, όπου η ποίηση συνυπάρχει με τις ιδέες και το δοκίμιο με την αφήγηση) δεν κατατάσσονται εύκολα σε ένα λογοτεχνικό είδος. Η "μικρή διάρκεια", η πυκνή μάζα των εκφραστικών μέσων που θέτει σε τροχιά τη στενογραφική έκφραση του συγγραφέα, η ακρίβεια και η ευθυβολία είναι το κοινό τους στοιχείο. Υπάρχει μια βελούδινη κίνηση στη συγκεκριμένη γραφή, καθώς ελίσσεται με άνεση από την ακανθώδη, εγχώρια θεματολογία έως τη μυθολογία πραγμάτων που αγγίζουν το οικουμενικό, από την απόλυτα προσωπική σκέψη μέχρι την αναφορά στην ιστορία της λογοτεχνίας. Ιστορία, αισθητική, η γραφή και τα μυστικά της, εξομολογητικές αναφορές του συγγραφέα, βιώματα και ποιητικά οράματα, το βλέμμα του πηγαίνει παντού - άλλοτε ο πέπλος ανασηκώνεται λιγάκι για να αποκαλύψει το σώμα του πραγματικού, άλλοτε αφήνεται πάνω στη γύμνια του ορατού με μια χειρονομία τρυφερή και μειλίχια. Εκείνο που (πάντοτε) προέχει, είναι η ποίηση.
Βαβούρης, Σταύρος
ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΑΒΟΥΡΗΣ (1925). Ο Σταύρος Βαβούρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως καθηγητής φιλολογίας στη Μέση Εκπαίδευση. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με τη δημοσίευση του ποιήματος Χίμαιρα στο περιοδικό Νεανική Φωνή. Το 1952 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή του, με τίτλο Εδώ φαντάσου καλπασμούς και κύματα. Από τότε ασχολείται κυρίως με την ποίηση, ενώ έγραψε επίσης μία μελέτη για την ποίηση του Άθου Δημουλά και τη συλλογή πεζογραφημάτων Εν ερημίαις και σχόλαις.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
