Ένοχο μυστικό
Μια νύχτα του 1987, ένα νεογέννητο μωρό βρίσκεται εγκαταλειμμένο στο αεροδρόμιο του Χίθροου.
Ένα χρόνο πριν, τρεις κοπέλες, η Μάρθα, η Κλίο και η Τζοκάστα, είχαν γνωριστεί τυχαία καθώς ξεκινούσαν μια περιπετειώδη περιήγηση στην άλλη άκρη του κόσμου. Ταξίδεψαν για λίγο μαζί, και ύστερα πήραν η καθεμιά το δρόμο της, με την υπόσχεση να ξαναβρεθούν όταν θα γύριζαν στην πατρίδα.
Μα θα περάσει πάρα πολύς καιρός πριν ξανασυναντηθούν -όταν η Κέιτ, το νεογέννητο έκθετο, είναι πια έφηβη, και οι τρεις κοπέλες επιτυχημένες επαγγελματίες, η καθεμιά στον τομέα της: Η Μάρθα διακεκριμένη δικηγόρος και αμετανόητη εργένισσα. Η Κλίο γιατρός, εγκλωβισμένη σ' ένα δυστυχισμένο γάμο μ' έναν χειρουργό. Η Τζοκάστα δημοσιογράφος σε μια σκανδαλοθηρική εφημερίδα και ερωτευμένη μ' ένα γοητευτικό συνάδελφό της που φοβάται τη δέσμευση.
Ποια από τις τρεις είναι η μητέρα της Κέιτ; Γιατί ήταν τόσο απελπισμένη ώστε να φτάσει να κάνει κάτι τέτοιο; Και πώς κατάφερε να ζήσει μετά από αυτό;
Τίτλος βιβλίου: | Ένοχο μυστικό |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Sheer Abandon |
---|
Εκδότης: | Bell / Χαρλένικ Ελλάς |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Vincenzi, Penny (Συγγραφέας) Παπαμιχαήλ - Λαϊνά Κλαίρη (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789604508686 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Bell Best Seller | Σελίδες: | 634 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2006 | Διαστάσεις: | 18x12 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |

Καρολίδης, Παύλος, 1849-1930
Ο Παύλος Καρολίδης (1849-1930) ήταν ιστορικός, πολιτικός και καθηγητής Πανεπιστημίου. Γεννήθηκε στο Ανδρονίκιο (Εντιρλούκ) της Καππαδοκίας το 1849. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κωνσταντινούπολης και στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία. Δίδαξε στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη έως το 1886, οπότε εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου διορίστηκε υφηγητής και το 1893, μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, καθηγητής της γενικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απολύθηκε για πολιτικούς λόγους το 1918 και διορίστηκε στην ίδια θέση μετά πό δύο χρόνια. Μετά το Νεοτουρκικό κίνημα έγινε μέλος της τουρκικής βουλής ως βουλευτής Αϊδινίου (1908-12). Οι πρωτοβουλίες του κατα την περίοδο αυτή και γενικά η πολιτική γραμμή που ακολούθησε προκάλεσαν πολλές αντιδράσεις και επικρίσεις στην Ελλάδα, καθώς πίστευε ότι η πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας έπρεπε και ήταν δυνατόν να επιτευχθεί όχι με πόλεμο αλλά με την ειρηνική διείσδυση των Ελλήνων στον τουρκικό πολιτικό και κοινωνικό βίο και την ανάδειξη τους σε κυρίαρχο παράγοντα μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Ως ιστορικός μελετητής ασχολήθηκε με το μικρασιατικό Ελληνισμό, το Ελληνικό έθνος και λοιπούς λαούς.