Ινδική. Περίπλους Ευξείνου Πόντου. Κυνηγετικός
Η Ινδική είναι ένα σπουδαίο εξερευνητικό εγχείρημα του Μ. Αλεξάνδρου στα πλαίσια της εκστρατείας του στα βάθη της Ασίας, που ασφαλώς δεν είχε αποκλειστικά στρατιωτικό χαρακτήρα. Τον «περίπλου» αναλαμβάνει ο ναύαρχος από την Αμφίπολη, με Κρητικές καταβολές, Νέαρχος.
Στην αρχή ο Αρριανός παραθέτει γεωγραφικά και πολιτιστικά στοιχεία των πολλών εθνών που κατοικούν στην Ινδία, με αναφορές στη διαμόρφωση του εδάφους, τα βουνά, τους ποταμούς, και την ιστορική διαδρομή των ινδικών φύλων, όπου από τα πανάρχαια χρόνια μνημονεύουν κατάκτηση της χώρας από τους Έλληνες με το Διόνυσο και τον Ηρακλή. Ακολουθεί εξιστόρηση της πολιτιστικής πραγματικότητας των Ινδιών με αναφορά στους κατοίκους και την κοινωνική διαστρωμάτωση, στην οργάνωση των πόλεων, στον τρόπο της ένδυσης και υπόδησης, στον οπλισμό τους και τις διατροφικές συνήθειες με επικεντρωμένη την αναφορά στο κυνήγι των ελεφάντων. Το πρώτο μέρος
της Ινδικής κλείνει με αναφορά στο στόλο του Αλεξάνδρου, τον κατάλογο με τους τριήραρχους και τον εντυπωσιακό απόπλου από τον Υδραώτη ποταμό μέχρι τις εκβολές του Ινδού στον Ωκεανό, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Ινδών, που πρώτη φορά αντίκριζαν τέτοιο θέαμα.
[...]
(από την περίληψη της "Ινδικής")
Στον «Περίπλου του Εύξεινου Πόντου» ή ορθότερα στην «Επιστολή του Αρριανού προς τον αυτοκράτορα Τραϊανό Αδριανό» ο συγγραφέας φαίνεται πως εκπληρώνει μια υποχρέωση διοικητικής φύσης για να ενημερώσει τον αυτοκράτορα ως προϊστάμενη Αρχή του για την κατάσταση των τμημάτων στρατού και των φρουρών των Ρωμαίων σε επίκαιρα σημεία του Εύξεινου Πόντου, καταβάλλοντας συνάμα τους μισθούς στους στρατιώτες και προβαίνοντας σε σχετική επιθεώρηση.
Η «αναφορά» αυτή διανθίζεται με λεπτομερείς πληροφορίες γεωγραφικού κυρίως τύπου, με ελάχιστες παρεκκλίσεις άλλου είδους ενημέρωσης, ιδίως ιστορικοαρχαιολογικού περιεχομένου και όχι ανθρωπογεωγραφίας με περιγραφή ηθών και εθίμων, ίσως για να καλυψει ο Αρριανός αυτού του είδους τα ενδιαφέροντα του αυτοκράτορα, εγνωσμένης αρχαιομάθειας και λατρείας προς τον ελληνικό πολιτισμό και στις βαθιές του ρίζες ανά τους αιώνες. Έτσι το έργο απαριθμεί την αλυσίδα των πόλεων, των λιμανιών, των ποταμών, των ακρωτηρίων, των κόλπων, των όρμων και ορμίσκων, από τον Ελλήσποντο και το Βόσπορο κυκλικά στον Εύξεινο Πόντο, από δεξιά προς τα αριστερά, μέχρι την επιστροφή μέσω της Κριμαίας, μέσω της Ολβίας, της Οδησσού, του Βυζαντίου πάλι στη Βιθυνία της Μ. Ασίας, όπου η έδρα του διοικητικού υπάλληλου.
[...]
(από την περίληψη στον "Περίπλου του Εύξεινου Πόντου")
| Τίτλος βιβλίου: | Ινδική. Περίπλους Ευξείνου Πόντου. Κυνηγετικός |
|---|
| Εκδότης: | Ζήτρος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Αρριανός Φλάβιος ο εκ Νικομηδείας (Συγγραφέας)
Ράπτης, Γεώργιος Α. (Μεταφραστής)
Ράπτης, Γεώργιος Α. (Επιμελητής)
Ζήτρος, Κωνσταντίνος (Υπεύθυνος Σειράς)
Μαυρόπουλος, Θεόδωρος Γ. (Υπεύθυνος Σειράς)
Λυπουρλής, Δημήτριος Δ., 1934-2018 (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789608437906 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Αρχαίοι Συγγραφείς | Σελίδες: | 462 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Φεβρουάριος 2007 | Διαστάσεις: | 19x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς |
|---|
Γρηγοριάδου - Σουρέλη, Γαλάτεια, 1930-2016
H Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη (1930-2016) γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε στη Σχολή Kοινωνικών Λειτουργών και στη Σχολή Δημοσιογραφίας "Η Δαμασκός". Παρουσιάστηκε στην παιδική λογοτεχνία με τα βιβλία "Kόκκινη κλωστή δεμένη" (1954), "Παραμύθι ν' αρχινήσει" (1955) και "O καλός φίλος" (1956). Tο 1964, της απονεμήθηκε το βραβείο "Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς" για το ιστορικό μυθιστόρημα "O μικρός μπουρλοτιέρης" και την επόμενη χρονιά για το παραμύθι της, "Xορεύοντας στο δάσος". Tο 1969 ο κύκλος του Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου τη βράβευσε για το παραμύθι "O σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο", που βραβεύθηκε επίσης στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό του Παιδαγωγικού Iνστιτούτου της Πάδοβα. Tο 1972, ο "Kύκλος" της απένειμε το βραβείο του Δήμου Aθηναίων για το πρωτότυπο μυθιστόρημα- παραμύθι "Ο Aλέξης με το ξύλινο άλογο". Tο "Eμένα με νοιάζει", Bραβείο Kύκλου Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου, γράφτηκε στον τιμητικό πίνακα του διεθνούς βραβείου Άντερσεν. Έγραψε ακόμη: "Kώττας", μυθιστοριοποιημένη βιογραφία του πρώτου Mακεδονομάχου (βραβείο 1970), "Στις ρίζες της λευτεριάς" ιστορικές μονογραφίες (βραβείο 1970), "Pήγας Φεραίος" μυθιστοριοποιημένη βιογραφία (βραβείο 1970), "Kατερίνα" παραμύθι (1970), "Φουρφούρης" παραμύθι (1970), "Zήτουλας για το γένος" θεατρικό (Bραβείο 1971), "Tα δώδεκα φεγγάρια" μυθιστορήματα (1974), "Δημήτριος ο νεομάρτυρας" μυθιστοριοποιημένη βιογραφία (1975), "Africa Winwega" ("Aφρική καλημέρα") μυθιστόρημα (1975), "Παιχνίδι χωρίς κανόνες", "Συντροφιά με τον άνεμο". "Tα σκυλιά του Aγίου Bερνάρδου", "Kαυτές μνήμες από τη Σμύρνη" πρώτο βραβείο Eθνικής Eταιρίας Eλλήνων Λογοτεχνών. "Πώς φτιάχτηκε το δάσος" (1983), "Πριν απ' το τέρμα" βραβείο Xριστιανικών Γραμμάτων (1988), "Nτορεμί κι ένα σκυλί" (1989), "O μεγάλος αποχαιρετισμός" (1990) πρώτο βραβείο Ένωσης Σμυρναίων, "Tο τσίρκο μας" (1989) και πολλά άλλα. Για μια 25ετία ήταν συνεργάτης του ραδιοφωνικού σταθμού "Πειραϊκή Εκκλησία". Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών "Xελιδόνια", "Σαλπίσματα" και "Διαδρομές". Eπίσης, μέλος της Eθνικής Eταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και του Kύκλου του Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου. Tο 1980 η Aκαδημία Aθηνών της απένειμε το βραβείο Λογοτεχνίας για Παιδιά για το σύνολο του έργου της. Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών στην Κηφισιά, στις 23 Σεπτεμβρίου 2016, αφήνοντας πίσω της παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα.
