Ο κόσμος του καθρέφτη στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη
Στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη οι κατοπτρισμοί περιέχουν έναν ολόκληρο κόσμο: πλούσιο, ποικίλο, κάποτε ανησυχητικό, πάντοτε όμως γόνιμα ερεθιστικό για τη φαντασία μας. Και, όπως επιμένει ο ποιητής, "είναι η απουσία της φαντασίας που μεταβάλλει τον άνθρωπο σε ανάπηρο της πραγματικότητας".
Οι υδάτινες επιφάνειες καθρεφτίζουν τον ουρανό και την ξηρά· ο κάτω κόσμος και ο ουρανός αλληλοκατοπτρίζονται· η θάλασσα και η ξηρά εισδύουν η μία στην άλλη· τα όρια, οριζόντια και κάθετα, καταλύονται· η κατάδυση προς το βυθό είναι μαζί και μια ανάδυση προς τους εφτά ουρανούς· οι φίλοι γίνονται άγγελοι· και αντιστρόφως.
Τίτλοι μερικών επιμέρους παραγράφων: "Η Σελήνη, η γεωμετρία: καθρέφτες. Ο καθρέφτης του ύπνου", "Μια λογοτεχνική ηρωίδα στον καθρέφτη του ύπνου: Η Preciosa του Λόρκα", "Ο καθρέφτης του ήλιου", "Ο καθρέφτης του ματιού", "Οφθαλμός οφθαλμόν θεώμενος...", "Άλλοι καθρέφτες: ο κενός· ο υποδόριος· αυτός που αλλοιώνει· αυτός που κρύβει".
Μπακογιάννης, Μιχάλης Γ.
Ο Μιχάλης Γ. Μπακογιάννης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1966. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο ΑΠΘ. Διδάσκει από το 1995. Αρχικά, στη δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (1995-2011) και, εν συνεχεία, στο Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ (από το 2011 έως σήμερα). Ασχολείται κυρίως με την ποίηση και την κριτική του 20ού αιώνα, καθώς και με τη βιβλιογράφηση και μελέτη περιοδικών λόγου και τέχνης.