Η δύναμη της αυτοπειθαρχίας: Πάρε τον έλεγχο βάζοντας όρια
Στο μπεστ σέλερ του Δείξε θάρρος, ο συγγραφέας Ryan Holiday επιχειρηματολόγησε υπέρ της στωικής ιδέας για μια τολμηρή και γενναία ζωή. Στο πολυαναμενόμενο δεύτερο βιβλίο της σειράς, ο Holiday τιμά τη φοβερή δύναμη της αυτοπειθαρχίας και όσων την έχουν αδράξει.
• Για να κυριαρχήσουμε σε οτιδήποτε, θα πρέπει πρώτα να κυριαρχήσουμε στον εαυτό μας – τα συναισθήματά μας, τις σκέψεις μας, τις πράξεις μας. Ο Αϊζενχάουερ όπως είναι ευρέως γνωστό είπε ότι η ελευθερία στην πραγματικότητα είναι η ευκαιρία να ασκήσουμε την αυτοπειθαρχία. Ο Κικέρωνας αποκάλεσε την αρετή της εγκράτειας το λούστρο της ζωής. Χωρίς όρια και αυτοσυγκράτηση, όχι μόνο διακινδυνεύουμε να μην εκπληρώσουμε πλήρως τις δυνατότητές μας και θέτουμε σε κίνδυνο τα επιτεύγματά μας, αλλά και εξασφαλίζουμε τη δυστυχία και τη ντροπή. Σε έναν κόσμο όλο πειρασμούς και υπερβολές, αυτή η αρχαία ιδέα είναι πιο κρίσιμη από ποτέ.
• Στη Δύναμη της αυτοπειθαρχίας, ο Holiday αντλεί από ιστορικά πρόσωπα που μπορούμε να μιμηθούμε ως στυλοβάτες της αυτοπειθαρχίας, μεταξύ των οποίων ο Λου Γκέριγκ, η βασίλισσα Ελισάβετ η Β, ο πυγμάχος Φλόιντ Πάτερσον, ο Μάρκος Αυρήλιος και η συγγραφέας Τόνι Μόρισον, καθώς και τα παραδείγματα προς αποφυγή του Ναπολέοντα, του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ και του Μπέιμπ Ρουθ. Μέσα από αυτά τα καθηλωτικά παραδείγματα, ο Holiday μαθαίνει στους αναγνώστες τη δύναμη της αυτοπειθαρχίας και της ισορροπίας, και προειδοποιεί για τους κινδύνους της υπερβολής και του ηδονισμού.
• Στην καρδιά του στωικισμού βρίσκονται τέσσερις απλές αρετές: το θάρρος, η εγκράτεια, η δικαιοσύνη, και η σοφία. Όλα τα άλλα, πίστευαν οι Στωικοί, απορρέουν από αυτές. Το δεύτερο βιβλίο θα καθοδηγήσει τους αναγνώστες προς την αυτοκυριαρχία, από την οποία εξαρτώνται όλες οι άλλες αρετές. Η πειθαρχία είναι απαραίτητη. Δεν πετυχαίνεις χωρίς αυτήν. Και αν τη χάσεις, δεν μπορείς παρά να φέρεις στον εαυτό σου αποτυχία και δυστυχία.
Τίτλος βιβλίου: | Η δύναμη της αυτοπειθαρχίας: Πάρε τον έλεγχο βάζοντας όρια |
---|
Εκδότης: | Μεταίχμιο |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Holiday, Ryan (Συγγραφέας) Πανσέληνος, Κωστής (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9786180337624 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Ζήσε όπως οι Στωικοί | Σελίδες: | 328 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Ψυχολογία > Πρακτική Ψυχολογία > Συμβουλευτική |

Rilke, Rainer Maria, 1875-1926
Ο Αυστρογερμανός ποιητής Ράινερ Μαρία Ρίλκε (1875-1926) γεννήθηκε στην Πράγα από πατέρα πρώην στρατιωτικό και μητέρα μια κοσμική γυναίκα, από πλούσια οικογένεια βιομηχάνων, κόρη αυτοκρατορικού συμβούλου. Ως παιδί και έφηβος δεν υπήρξε ιδιαίτερα ευτυχισμένος. Η παιδεία του ήταν ανοργάνωτη και αποσπασματική. Αρχικά ακολουθεί στρατιωτική εκπαίδευση, όμως αδυνατεί να προσαρμοστεί και τελικά λόγω εύθραυστης κράσης την εγκαταλείπει. Εισάγεται στην Εμπορική Σχολή του Λίντς, άλλα μετά από έναν χρόνο επιστρέφει στην Πράγα και συγκεντρώνεται στις σπουδές του το 1895 εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου και διδάσκεται λογοτεχνία, ιστορία της τέχνης, φιλοσοφία και για ένα εξάμηνο νομικά. Συνεχίζει τις σπουδές του σε Μόναχο και Βερολίνο. Ταξιδεύει ακατάπαυστα σε όλη την Ευρώπη. Καρπός των επισκέψεων του στη Ρωσία, που θα αποτελέσουν ορόσημο στη ζωή του, είναι το "Ωρολόγιον" (1905). Το 1901 παντρεύεται τη γλύπτρια Κλάρα Βέστχοφ και την ίδια χρονιά γεννιέται η κόρη τους. Εγκαθίσταται στο Παρίσι, το γεωγραφικό και καλλιτεχνικό του επίκεντρο για δώδεκα περίπου χρόνια, όπου συνδέεται στενά με τον Ροντέν και εξελίσσει ένα νέο ύφος ακραίας γλωσσικής και λυρικής εκλέπτυνσης, το όποιο αντανακλάται στα "Νέα Ποιήματα" (1907- 1908) και τις "Αναμνήσεις τον Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε" (1910). Περιέρχεται σε δημιουργική κρίση και βαθύτατη κατάθλιψη έως το 1922, όποτε εν μέσω δημιουργικού παροξυσμού ολοκληρώνει τις "Ελεγείες του Ντουίνο" (1923), που συνέλαβε σε μια στιγμή διαύγειας το 1912 στην Ιταλία, ενώ συνθέτει σε διάστημα λίγων μόλις ημερών τα "Σονέτα στον Ορφέα" (1923), εμπνευσμένα από τον θάνατο ενός νεαρού κοριτσιού· τα δύο αυτά έργα θα θεωρηθούν τα ποιητικά του αριστουργήματα και θα του χαρίσουν διεθνή φήμη. Ο Ρίλκε έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Μυζό, κοντά στη λίμνη της Γενεύης, στην κοιλάδα του Ροδανού, και πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου του 1926 στο σανατόριο του Βαλμόν στην Ελβετία από λευχαιμία. Σύμφωνα με τον θρύλο ο Ρίλκε ασθένησε όταν αγκυλώθηκε από το αγκάθι ενός ρόδου καθώς φρόντιζε τον κήπο του.