Αριστοφάνους Κωμωδίαι: Πλούτος
Τα άπαντα της Αρχαίας Ελληνικής Δραματουργίας, αρχαίο κείμενο – ισοσυλλαβισμένη μετάφραση του Ανδρέα Ζούλα, πενήντα (50) τόμοι.
Πρόκειται για την μετάφραση των πενήντα (50) σωζόμενων έργων (τραγωδιών, κωμωδιών και σατυρικών δραμάτων) της Αρχαίας Ελληνικής Δραματουργίας. Τα έργα αυτά, – κατά δραματουργό: Αισχύλος (7), Σοφοκλής (8), Ευριπίδης (19), Αριστοφάνης (11) και Μένανδρος (5).
Κάθε τόμος περιλαμβάνει Γενική Εισαγωγή για τον Δραματουργό και την εποχή του, Ειδική Εισαγωγή για κάθε έργο, το Αρχαίο Κείμενο και σε αντικριστή σελίδα το Κείμενο της Μετάφρασης. Η Μετάφραση είναι ισοσυλλαβισμένη και, φυσικά, υπάρχει απόλυτη αντιστοιχία στίχων Πρωτοτύπου – Μετάφρασης, η οποία και οπτικά αποδίδεται κατά την σελιδοποίηση, σε τρόπο ώστε να διευκολύνεται η ταυτόχρονη ανάγνωση και αντιπαραβολή των δύο μορφών της Ελληνικής Γλώσσας. Τα στοιχεία αυτά και ιδίως η ισοσυλλαβισμένη μετάφραση, συνιστούν ίδια χαρακτηριστικά του Έργου.
Τίτλος βιβλίου: | Αριστοφάνους Κωμωδίαι: Πλούτος |
---|
Εκδότης: | 24 γράμματα |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ. (Συγγραφέας) Ζούλας, Ανδρέας Χ. (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9786182016992 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Λογοτεχνία | Σελίδες: | 188 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Αύγουστος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Λογοτεχνία |
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς > Αρχαία Τραγωδία |

Moravia, Alberto, 1907-1990
Ο Αλμπέρτο Μοράβια (1907-1990) γεννήθηκε και πέθανε στη Ρώμη, που είναι το σκηνικό των περισσότερων βιβλίων του. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς της Ιταλίας: ο Μοράβια έγραψε μέσα στο περιβάλλον του μεταπολεμικού ρεαλισμού χωρίς να ταυτιστεί με κανένα λογοτεχνικό κίνημα, δημιουργώντας, μάλλον, ο ίδιος σχολή με το έργο του. Το 1929 εκδόθηκε στο Μιλάνο το πρώτο του μυθιστόρημα, "Οι αδιάφοροι", μια ρεαλιστική περιγραφή της μεσαίας τάξης, που έγινε μπεστ σέλερ και αργότερα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Ροντ Στάιγκερ. Με τα επόμενα μυθιστορήματά του επιχείρησε να σχολιάσει την κατάσταση των πραγμάτων στην Ιταλία κατά τη διάρκεια του φασισμού, προκαλώντας το θρησκευτικό και πολιτικό κατεστημένο της εποχής. Η κοινωνική αλλοτρίωση, το σεξ χωρίς αγάπη, η συχνά αξιολύπητη εικόνα του ανδρικού φύλου, το οιδιπόδειο σύμπλεγμα, η συναισθηματική ανικανότητα, τα προβλήματα του σύγχρονου ζευγαριού και η απομόνωση αποτελούν μερικούς από τους θεματικούς άξονες στα μυθιστορήματα "Αγκοστίνο", 1944, "Μια γυναίκα από τη Ρώμη", 1947, "Η ανυπακοή", 1948, "Ο κομφορμιστής", 1951, "Η χωριάτισσα", 1957, "Η πλήξη", 1960. Έγραψε, επίσης, νουβέλες, σενάρια και συλλογές διηγημάτων. Πολλά βιβλία του μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο (όπως τα "Μια γυναίκα από τη Ρώμη", το 1954, από τον Λουίτζι Τζάμπα, "Αγκοστίνο", το 1962, από τον Μάουρο Μπολονίνι, "Η περιφρόνηση", το 1963, από τον Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, "Η πλήξη", το 1963, από τον Νταμιάνο Νταμιάνι, "Οι αδιάφοροι", το 1964, από τον Φραντσέσκο Μαζέλι, "Ο κομφορμιστής", το 1970, από τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, κ.ά.), καθώς διακρίνονται από καθαρά "κινηματογραφικές" αρετές: απλό αφηγηματικό στιλ, δυνατή πλοκή, καίριες ψυχολογικές παρατηρήσεις και αυθεντικούς χαρακτήρες.