Η φιλοσοφική μου εξέλιξη
Μια περιήγηση όπως αυτή ενός από τους κορυφαίους παγκοσμίως στοχαστές στα σχεδόν εβδομήντα χρόνια του φιλοσοφικού του έργου είναι προφανώς εξίσου εντυπωσιακή. Πρόκειται για ένα αριστούργημα φιλοσοφικής αυτοβιογραφίας. "Η φιλοσοφική μου εξέλιξη", έγραφε ο ίδιος ο Ράσσελ, "μπορεί να χωριστεί σε διάφορες περιόδους, ανάλογα με τα προβλήματα με τα οποία ασχολήθηκα και τους ανθρώπους που με επηρέασαν με την εργασία τους. Μόνο μια αγωνία μου παρέμεινε σταθερή: η διαρκής μου προσπάθεια να ανακαλύψω πόσα μπορούμε να πούμε ότι γνωρίζουμε και σε τι βαθμό βεβαιότητας ή αμφιβολίας. Επιθυμούσα τη βεβαιότητα με την ίδια ένταση που άλλοι άνθρωποι επιθυμούσαν τη θρησκευτική πίστη."
"Ο Μπέρτραντ Ράσσελ δεν είναι απλώς ο επιφανέστερος φιλόσοφος του 20ου αιώνα· διακρίνεται επίσης για την έντονη αυτοκριτική του. Αυτές οι αρετές του εμφανίζονται καθαρά στη φιλοσοφική του αυτοβιογραφία... Ο Ράσσελ διηγείται την ιστορία του με τη γνωστή του οικονομία, ευφυΐα και κομψότητα."
A. J. Ayer
| Τίτλος βιβλίου: | Η φιλοσοφική μου εξέλιξη |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | My Philosophical Development |
|---|
| Εκδότης: | Αρσενίδης |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Russell, Bertrand, 1872-1970 (Συγγραφέας)
Πέρης, Αντώνης (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789602532072 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2007 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία |
|---|
Καψής, Γιάννης Π., 1929-2017
Ο Γιάννης Π. Καψής, δημοσιογράφος και πολιτικός, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1929, αλλά οι ρίζες του, που φτάνουν στην Αγία Παρασκευή του Τσεσμέ, τον έκαναν να νιώθει από μικρός σαν γέννημα θρέμμα της Μικρασίας. Η αγάπη του αυτή εκδηλώθηκε με το πρώτο του βιβλίο, "Χαμένες πατρίδες", που εκδόθηκε το 1960 και έκτοτε επανεκδόθηκε σε αλλεπάλληλες εκδόσεις, έχοντας πλησιάσει τις 100.000 αντίτυπα. Ακολούθησε αργότερα "H μαύρη βίβλος", μια συγκλονιστική συλλογή των καταθέσεων των θυμάτων της Καταστροφής. Τα μυθιστορήματά του "Όταν οι άγγελοι πέθαιναν στη Σμύρνη" και "Τα σμυρνέικα τραγούδια" δίνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της πιο τραγικής σελίδας της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του, μπήκε από την εφηβική ηλικία στη δημοσιογραφία και, ξεκινώντας από βοηθός αστυνομικού ρεπόρτερ, ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη του ρεπορτάζ. Μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο, δοκίμασε για λίγο τη δικηγορία ως ασκούμενος, αλλά δεν τον τράβηξε. Αφιερώθηκε αποκλειστικά στη δημοσιογραφία, και το 1958 ανέλαβε αρχισυντάκτης του Έθνους μέχρι το 1970, οπότε καταδικάστηκε από το στρατοδικείο της χούντας. Ταυτόχρονα εργαζόταν ως βοηθός ανταποκριτής του Time. Μετά την αποφυλάκισή του εργάστηκε ως β΄ αρχισυντάκτης στο "Βήμα" και στη συνέχεια ως διευθυντής στον "Ταχυδρόμο". Επιστρέφοντας από το Λονδίνο, όπου είχε καταφύγει μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ανέλαβε διευθυντής της εφημερίδας "Τα Νέα". Τον Απρίλη του 1982 ορκίστηκε υφυπουργός Εξωτερικών και αργότερα υπουργός αναπληρωτής Εξωτερικών, έως τον Ιούλιο του 1989.
Έφυγε από τη ζωή στις 13 Νοεμβρίου 2017, σε ηλικία 88 ετών.
