Λαύρειο το μαύρο φως
Πρόκειται για εργασία συγκέντρωσης και οργάνωσης έντυπου υλικού, μεγάλου όγκου, από ποικιλία πηγών, διασκορπισμένου σε αρχεία εταιριών, βιβλιοθήκες, οργανισμούς, ιδιωτικές συλλογές, καθώς επίσης και των μεταλλευτικών-μεταλλουργικών καταλοίπων του Λαυρίου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι προφορικές μαρτυρίες. Πρόκειται, επίσης, για εργασία βάσης από την οποία μπορεί να προκύψουν άλλες εργασίες:
1) εμβάθυνσης και ερμηνείας που αφορούν στην ιστορία της χώρας τη συγκεκριμένη περίοδο,
2) συσχέτισης, σύγκρισης και σύνδεσης του μεταλλευτικού τομέα με την ιστορία της χώρας και την πορεία ανάπτυξής της,
3) αποτίμησης της σημασίας του ορυκτού πλούτου στις εξελίξεις, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές, που διαμόρφωσαν τη σημερινή Ελλάδα.
Πολλές παράγραφοι της διδακτορικής διατριβής είναι δυνατόν να θεωρηθούν εισαγωγές για μελέτες, όπως οι παραπάνω. Ενδεικτικά αναφέρω τη μελέτη που αφορά σε ερωτήματα όπως: πώς αντιμετωπίζεται η ίδρυση μιας βιομηχανίας, ή οι τεχνολογικές αλλαγές και οι βελτιώσεις στις υπάρχουσες μονάδες από τον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα.
Παρέχει επίσης αφετηριακά στοιχεία για τη συγκριτική μελέτη των μεθόδων ανάπτυξης και εκμετάλλευσης των υπογείων μεταλλείων της αρχαιότητας και εκείνων της Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων Λαυρίου. [...]
Κωνσταντίνος Ι. Παναγόπουλος, καθηγητής ΕΜΠ, διευθυντής Τεχνολογικού-Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου.
Τίτλος βιβλίου: | Λαύρειο το μαύρο φως |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Η μεταλλευτική και μεταλλουργική βιομηχανία στο Λαύρειο 1860-1917: Ελληνική και ευρωπαϊκή διάσταση |
---|
Εκδότης: | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Δερμάτης, Γιώργος Ν. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789608793606 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2003 | Διαστάσεις: | 35x25 |
---|
Σημείωση: | Πρόλογοι: Patrick Marchetti, καθηγητής στα Πανεπιστήμια Fundp Namur και UCL Louvain - La- Neuve, Κωνσταντίνος Ι. Παναγόπουλος, καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου, διευθυντή Τεχνολογικού - Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου. |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Μηχανική Επιστήμες > Θετικές > Μηχανική > Τεχνολογία, Μηχανολογία, Εφευρέσεις |

Βλάχος, Άγγελος Σ., 1915-2003
Άγγελος Σ. Βλάχος (1915-2003). Ο Άγγελος Σ. Βλάχος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια με καταγωγή από την Αθήνα, εγγονός του λογοτέχνη και πολιτικού Άγγελου Βλάχου (1838-1920). Ο πατέρας του ήταν δικαστικός. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1939 μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Στρατεύτηκε κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου και πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο. Το 1943 φυλακίστηκε από τους γερμανούς και κατόρθωσε μετά από προσπάθειες να φύγει στη Μέση Ανατολή, όπου πήρε μέρος στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση που βρισκόταν στο Κάιρο. Μετά την απελευθέρωση σταδιοδρόμησε ως διπλωμάτης (α΄ γραμματέας της πρεσβείας της Άγκυρας και της Ρώμης, γενικός πρόξενος Ιεροσολύμων και Λευκωσίας και έλληνας αντιπρόσωπος στη Γενεύη), φτάνοντας ως το βαθμό του πρέσβη της Ελλάδας στη Μόσχα, ενώ παράλληλα διακρίθηκε και στο χώρο της πολιτικής (υφυπουργός Παιδείας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Πιπινέλη το 1963, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών ως την κήρυξη της απριλιανής δικτατορίας και την παραίτησή του, υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας το 1974). Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1945 με το υπό μορφής χρονικού πεζογράφημα "Το μνήμα της γρηάς", που αντλούσε το θέμα του από τον πόλεμο στην Αλβανία. Για το λογοτεχνικό του έργο τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα (1954 για το μυθιστόρημα "Ο κύριός μου Αλκιβιάδης"), το Βραβείο Υπουργείου Παιδείας (1958 για τη νουβέλα "Ώρες ζωής" και 1968 για τη συλλογή διηγημάτων "Ντάιμας ο τυχερός"), το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1972), και το 1985 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα Λογοτεχνίας/Πεζού Λόγου. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία συνεργαζόμενος με αθηναϊκές εφημερίδες υπό το ψευδώνυμο Ανδρέας Βέλος. Στο πεζογραφικό έργο του Άγγελου Σ. Βλάχου κυριαρχεί η ιστορική θεματική, είτε ως απόπειρα συνολικής αναπαράστασης μιας συγκεκριμένης εποχής, είτε ως ένταξη ατομικών περιπτώσεων στον αντίστοιχο ιστορικό περίγυρο. Η γραφή του είναι φροντισμένη στη δομή της, λιτή, συναισθηματικά συγκρατημένη. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Άγγελου Βλάχου βλ. Αφρουδάκης Άγγελος, "Άγγελος Σ. Βλάχος", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ’40 ως την δικτατορία του ’67", τ. Γ΄, σ. 54-63, Αθήνα: Σοκόλης, 1988· Ζήρας Αλέξης, "Βλάχος Άγγελος", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 2, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1984 και Φαρμάκης Φρ., "Βλάχος Άγγελος", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 4, Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ.
(πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).