Τριάντα παρωδίες ποιημάτων του Κ. Π. Καβάφη
[...] Πιστεύω η αυταξία των παρωδιών που δημοσιεύει ο Κοκόλης έγκειται στο γεγονός ότι
δεν πρόκειται για ευκαιριακά ή επικαιρικά στιχουργήματα, όπως συμβαίνει συχνότατα στις κατά καιρούς παρωδίες καβαφικών ποιημάτων. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια συνομιλία, έναν διάλογο με τα πρωτότυπα ποιήματα του Αλεξανδρινού [...]
[...] Ο Κοκόλης δεν διστάζει να παραθέσει δίπλα σε κάθε παρωδία του τα καβαφικά πρωτότυπα. Η μοιραίως παράλληλη ανάγνωση στην οποία οδηγείται με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης εξασφαλίζει τα βασικά λειτουργικά στοιχεία της παρωδίας [...]
[...] Για μιαν ακόμη φορά ο Αλεξανδρινός ποιητής Κ. Π. Καβάφης παρέχει την πρώτη ύλη και δανείζει αφειδώς τη μέθοδό του, προκειμένου να μιλήσουν και να σχολιάσουν οι μεταγενέστεροι τη σύγχρονη ζωή. Και ακριβώς σ' αυτή τη διαχρονική αντοχή του έγκειται ένα μεγάλο μέρος της ποιητικής κληρονομιάς που μας άφησε. Βεβαίως, με το ανά χείρας βιβλίο δεν τερματίζονται οι ποιητικές ασκήσεις παρωδιών πάνω στο σώμα της καβαφικής ποίησης. Ο Κοκόλης απλώς προσθέτει, με εντιμότητα και αξιοπρέπεια, ένα γερό λιθάρι στην άγραφη ακόμη ιστορία της νεοελληνικής παρωδίας [...]
Τίτλος βιβλίου: | Τριάντα παρωδίες ποιημάτων του Κ. Π. Καβάφη |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Κοκόλης, Ξενοφών Α., 1939- (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600345278 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Νεοελληνική Γραμματολογία | Σελίδες: | 108 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2007 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Σημείωση: | Εισαγωγή: Δημήτρης Δασκαλόπουλος. |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |

Καιροφύλας, Γιάννης Κ.
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιάννης Καιροφύλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927 κι έζησε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια σε μια απ' τις παλιές ιστορικές συνοικίες της, τη Νεάπολη. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αλλά πριν πάρει το πτυχίο του, στο τρίτο έτος, το εγκατέλειψε για ν' ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία. Από πολύ νέος, το 1951, άρχισε να εργάζεται ως συντάκτης, αλλά και ως ιστορικός ερευνητής, σε ημερήσιες αθηναϊκές εφημερίδες, και να γράφει κείμενα για ραδιοχρονικά και θεατρικές εκπομπές του ραδιοφώνου στο τότε ΕΙΡ. Εργάστηκε στις εφημερίδες "Προοδευτική Αλλαγή", "Έθνος", "Ελεύθερος Κόσμος" και "Ελευθεροτυπία", καθώς και στα περιοδικά "Σφαίρα", "Γυναίκα", "Πάνθεον", "Ρομάντσο", "Εικόνες", "Ένα" και "Ταχυδρόμος". Στο μετέπειτα ΕΙΡΤ ήταν διευθυντής του περιοδικού "Ραδιοτηλεόραση" επί μία περίπου εικοσαετία. Υπήρξε επίσης ειδικός συνεργάτης στη διεύθυνση Εξωτερικού Τύπου του Υπουργείου Τύπου τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, και συνεργάστηκε με την ελληνική εκπομπή της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας την περίοδο που διευθυντής της ήταν ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης.
Η ιστορική έρευνα τον απασχόλησε από τα πρώτα χρόνια και επικέντρωσε το ενδιαφέρον του στην ιστορία της Αθήνας από την οθωνική εποχή μέχρι σήμερα. Κατά καιρούς χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο "Αθηναιομνήμων", και έγραψε περισσότερα από τριάντα βιβλία, που αρχίζουν από την εποχή της ρομαντικής Αθήνας του 19ου αιώνα και φτάνουν μέχρι σήμερα. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Αθηναίων, ενώ υπήρξε εκ των ιδρυτών και πρώτος πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Έχει τιμηθεί από το Δήμο Αθηναίων με το Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών για τη συμβολή του στην ανάδειξη της πολιτισμικής ταυτότητας της πόλης, από το Ίδρυμα Μπότση με ειδικό βραβείο, από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό με χρυσό μετάλλιο για τη συμβολή του στη διαφώτιση του κοινού, και από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας με αναμνηστικό μετάλλιο Εθνικής Αντιστάσεως 1941-1945 για τις εξαιρετικές υπηρεσίες του στον Αγώνα.