Τα τέρατα στην ελληνική, σλαβική και τουρκική μυθολογία
Όλες οι μυθολογίες του κόσμου βρίθουν από τέρατα που τρομοκρατούν τον κόσμο των ανθρώπων και των ζώων, ζουν απομονωμένα, επιτίθενται και καταστρέφουν. Ποιες ομοιότητες και ποιες διαφορές έχουν μεταξύ τους τα τέρατα στην Ελληνική, Σλαβική και Τουρκική μυθολογία; Έχουν ίδια ονόματα ή διαφοροποιούνται; Λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο ή έχουν τις δικές τους προτιμήσεις στις καταστροφές και στον φόβο που προξενούν;
Η παρούσα μελέτη, μέσα σε έξι κεφάλαια αποσκοπεί στη συγκριτική μελέτη των τεράτων στην Ελληνική, Σλαβική και Τουρκική μυθολογία με σκοπό να επισημάνει τα κοινά τους μορφολογικά στοιχεία και τις κοινές τους λειτουργίες μέσα στους μύθους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο διαφαίνεται η σχέση που έχουν μεταξύ τους οι τρεις αυτοί πολιτισμοί και το κοινό πλαίσιο κατανόησης του φοβερού και του τρομακτικού στοιχείου, όπως αυτό προσωποποιείται στις μορφές των τεράτων που δρουν στους μύθους τους.
| Τίτλος βιβλίου: | Τα τέρατα στην ελληνική, σλαβική και τουρκική μυθολογία |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μια συγκριτική προσέγγιση |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Κυριακίδη ΙΚΕ |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Χαμζαδάκη, Γεωργία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789605993825 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2021, 1η έκδοση | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Μυθολογία |
|---|
Rilke, Rainer Maria, 1875-1926
Ο Αυστρογερμανός ποιητής Ράινερ Μαρία Ρίλκε (1875-1926) γεννήθηκε στην Πράγα από πατέρα πρώην στρατιωτικό και μητέρα μια κοσμική γυναίκα, από πλούσια οικογένεια βιομηχάνων, κόρη αυτοκρατορικού συμβούλου. Ως παιδί και έφηβος δεν υπήρξε ιδιαίτερα ευτυχισμένος. Η παιδεία του ήταν ανοργάνωτη και αποσπασματική. Αρχικά ακολουθεί στρατιωτική εκπαίδευση, όμως αδυνατεί να προσαρμοστεί και τελικά λόγω εύθραυστης κράσης την εγκαταλείπει. Εισάγεται στην Εμπορική Σχολή του Λίντς, άλλα μετά από έναν χρόνο επιστρέφει στην Πράγα και συγκεντρώνεται στις σπουδές του το 1895 εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου και διδάσκεται λογοτεχνία, ιστορία της τέχνης, φιλοσοφία και για ένα εξάμηνο νομικά. Συνεχίζει τις σπουδές του σε Μόναχο και Βερολίνο. Ταξιδεύει ακατάπαυστα σε όλη την Ευρώπη. Καρπός των επισκέψεων του στη Ρωσία, που θα αποτελέσουν ορόσημο στη ζωή του, είναι το "Ωρολόγιον" (1905). Το 1901 παντρεύεται τη γλύπτρια Κλάρα Βέστχοφ και την ίδια χρονιά γεννιέται η κόρη τους. Εγκαθίσταται στο Παρίσι, το γεωγραφικό και καλλιτεχνικό του επίκεντρο για δώδεκα περίπου χρόνια, όπου συνδέεται στενά με τον Ροντέν και εξελίσσει ένα νέο ύφος ακραίας γλωσσικής και λυρικής εκλέπτυνσης, το όποιο αντανακλάται στα "Νέα Ποιήματα" (1907- 1908) και τις "Αναμνήσεις τον Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε" (1910). Περιέρχεται σε δημιουργική κρίση και βαθύτατη κατάθλιψη έως το 1922, όποτε εν μέσω δημιουργικού παροξυσμού ολοκληρώνει τις "Ελεγείες του Ντουίνο" (1923), που συνέλαβε σε μια στιγμή διαύγειας το 1912 στην Ιταλία, ενώ συνθέτει σε διάστημα λίγων μόλις ημερών τα "Σονέτα στον Ορφέα" (1923), εμπνευσμένα από τον θάνατο ενός νεαρού κοριτσιού· τα δύο αυτά έργα θα θεωρηθούν τα ποιητικά του αριστουργήματα και θα του χαρίσουν διεθνή φήμη. Ο Ρίλκε έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Μυζό, κοντά στη λίμνη της Γενεύης, στην κοιλάδα του Ροδανού, και πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου του 1926 στο σανατόριο του Βαλμόν στην Ελβετία από λευχαιμία. Σύμφωνα με τον θρύλο ο Ρίλκε ασθένησε όταν αγκυλώθηκε από το αγκάθι ενός ρόδου καθώς φρόντιζε τον κήπο του.
