Η «γραφή» του Νίτσε κατά του Σωκράτη
Στα έργα του Νίτσε πολυάριθμες είναι οι αναφορές στον Σωκράτη, στις οποίες οι έπαινοι και οι εκδηλώσεις σεβασμού εναλλάσσονται με αρνητικές επισημάνσεις και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Ωστόσο, η αντισωκρατική τάση θεωρείται επικρατέστερη, γιατί εκδηλώνεται έντονα κατά την τρίτη συγγραφική περίοδο του Γερμανού φιλοσόφου, οπότε διατυπώνονται οι κατασταλαγμένες φιλοσοφικές θέσεις του για «Το πρόβλημα του Σωκράτη».
Στο βιβλίο αυτό εντοπίζονται, αναλύονται και προσεγγίζονται κριτικά οι δέκα βασικές νιτσεϊκές κατηγορίες κατά του Σωκράτη, οι οποίες στοιχειοθετούν τη «γραφή» εναντίον του. Η όλη ανάπτυξη δεν περιορίζεται στο τι καταμαρτυρεί ο Νίτσε στον Σωκράτη, αλλά, επιπλέον, επεκτείνεται και εγκύπτει στα ακόλουθα καίρια ερωτήματα: οι καταγγελίες του Νίτσε κατά του Σωκράτη βασίζονται άραγε σε ορθή αξιοποίηση των πηγών; Θεμελιώνονται αποδεικτικά; Είναι σωστές; Αληθεύουν; Ισχύουν; Στέκουν;
Η ανάγκη να δοθεί τεκμηριωμένα μια καταφατική ή αρνητική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα οδηγεί αναπόφευκτα στην παρουσίαση και ανάπτυξη της φιλοσοφίας του Σωκράτη κατ’ αντιπαράθεση προς τη φιλοσοφία του Νίτσε. Και ένα από τα βασικά ερωτήματα που προκύπτουν από την αντιπαράθεση αυτή θα μπορούσε να είναι το ακόλουθο: ουσιαστικά, μιλάμε για το πρόβλημα του Σωκράτη ή για το πρόβλημα του ίδιου του Νίτσε;
Τίτλος βιβλίου: | Η «γραφή» του Νίτσε κατά του Σωκράτη |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Καταγγελτικός λόγος και κριτικός αντίλογος |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Παπαζήση |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Κατσιμάνης, Κυριάκος Σ., 1937- (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600238709 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Δια-Λογος Φιλοσοφική Βιβλιοθήκη | Σελίδες: | 248 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Φεβρουάριος 2022 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Δια-Λογος Φιλοσοφική Βιβλιοθήκη |
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία |

Παυλίδης, Λάζαρος Γ., 1929-2004
Ο Λάζαρος Παυλίδης (Κιλκίς, 1929-2004) υπήρξε πεζογράφος της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, μια από τις πιο ρωμαλέες και γνήσιες πεζογραφικές φωνές των ελληνικών γραμμάτων. Eμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1955 με τη νουβέλα "O Tάκλης". Aκολούθησαν τα μυθιστορήματα "Xρυσός νοικοκύρης", "Πρόταση γάμου", "O χωματόδρομος", "Oι λύκοι", "Γεωργική ευτυχία", "O κλητήρας", "H νέα ζωή", "H κακιά πεθερά", "H μπαλάντα ενός ιδεολόγου".
Έχουν εκδοθεί, επίσης, και τρεις τόμοι διηγημάτων του. Θεωρείται γνήσιος εκπρόσωπος του ρεαλισμού στην πεζογραφική έκφραση. Tα μυθιστορήματα "Kαραβάν Σαράι" και "Xρυσός νοικοκύρης" μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση αντίστοιχα.