Λεξικό Βυζαντινής φιλοσοφίας
Με το Λεξικό Βυζαντινής Φιλοσοφίας καλύπτεται ένα κενό στην ελληνική επιστημονική βιβλιογραφία. Στο λεξικό ερμηνεύονται εννοιολογικά και τεκμηριωμένα περί τα 300 λήμματα. Πρόκειται για ένα αναγκαίο έργο που στοχεύει στην αξιοποίηση της συσσωρευμένης γνώσης των πρόσφατων δεκαετιών στο νεότευκτο κλάδο της Βυζαντινής Φιλοσοφίας. Εκτός από τη δημοσίευση του βιβλίου του Βασιλείου Τατάκη, La Philosophie Byzantine (1949) και των τεκμηριωμένων άρθρων του Λίνου Μπενάκη (Βυζαντινή Φιλοσοφία. Κείμενα και Μελέτες, 2002 - Βυζαντινή Φιλοσοφία Β', 2013), λιγοστά μόνο εγχειρίδια για τη μελέτη αυτού του παραγνωρισμένου κλάδου εμφανίστηκαν σε διεθνές επίπεδο. Το φιλόδοξο αυτό λεξικό είναι καρπός της πολυετούς ενασχόλησης του συγγραφέα με το πεδίο έρευνας της Βυζαντινής Φιλοσοφίας. Ο συγγραφέας ευτύχησε να έχει ως οδηγό και σύμβουλο στην επιστημονική πορεία του τον πρώτο διευθυντή του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών, μαθητή του Τατάκη, Λίνο Μπενάκη, ο οποίος υπογράφει το Προλογικό Σημείωμα. Το λεξικό αυτό είναι ένας πολύτιμος αρωγός για κάθε ερευνητή και για τον μέσο μορφωμένο άνθρωπο που ενδιαφέρεται για τη φιλοσοφία, και ιδιαίτερα την ελληνοχριστιανική σκέψη στη βυζαντινή περίοδο, υπό σύγχρονη οπτική.
| Τίτλος βιβλίου: | Λεξικό Βυζαντινής φιλοσοφίας |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ερμηνεία επιστημονικών εννοιών |
|---|
| Εκδότης: | Σταμούλης Αντ. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Βίγκλας Κατελής Σ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606560309 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2020 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία |
|---|
Βακαλιός, Αθανάσιος, 1929-2018
Ο Θανάσης Βακαλιός γεννήθηκε το 1929 στο χωριό Εμμανουήλ Παπάς του νομού Σερρών. Στα εφηβικά του χρόνια συμμετείχε ενεργά στο εαμικό κίνημα. Σε ηλικία 15 χρονών έγινε γραμματέας της ΕΠΟΝ του χωριού του με 3.000 κατοίκους. Με την έναρξη του εμφυλίου διώχτηκε. Αγωνίστηκε από τις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Μετά την ήττα του ΔΣΕ βρέθηκε στη Βουλγαρία, στο Στρατόπεδο Μπερκόβιτσα. Εκεί έμεινε για λίγους μήνες. Αρχές του 1951 επιλέγεται από το κόμμα, καθώς και πολλοί άλλοι πρώην αντάρτες του ΔΣΕ, για τη μυστική στρατιωτική Σχολή 500 στην Πολωνία, που προορίζονταν να υπηρετήσουν τη γραμμή του κόμματος "Τα όπλα παρά πόδα". Το 1952 στέλνεται μαζί με άλλους στην Ουγγαρία, στην πόλη Οζντ, που λειτούργησε για ένα διάστημα, ως διαμεσολαβητικός σταθμός για παράνομη δουλειά στην Ελλάδα. Το 1952 με απόφαση του κόμματος αναλαμβάνει γραμματέας των νέων πολιτικών προσφύγων στην Ουγγαρία. Με πρωτόγνωρους, γρήγορους ρυθμούς μαθαίνει την ουγγρική γλώσσα. Εργάζεται ως στέλεχος της Κ.Ε. της ουγγρικής κομμουνιστικής νεολαίας (της DISZ) εκπροσωπώντας τους Ελληνες νέους. Γνωρίζει τη φοιτήτρια Χαρίκλεια Σιάκη. Μαζί κάνουν οικογένεια. Αποκτούν δύο αγόρια, τον Κώστα και το Γιώργο. Με παρότρυνση της Χαρίκλειας δίνει εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο. Σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Eotvos Lorand της Βουδαπέστης. Παράλληλα σπούδασε για δύο χρόνια αρχαία ελληνική λογοτεχνία και βυζαντινολογία στο "Ελληνικό Ινστιτούτο" του ίδιου πανεπιστημίου. Φέρει τον τίτλο του υποψηφίου διδάκτορα των ανθρωπιστικών επιστημών της Ουγγαρικής Ακαδημίας Επιστημών (1971) και του διδάκτορα φιλοσοφίας του πανεπιστημίου Eotvos Lorand (1973). Ως αναπληρωτής καθηγητής φιλοσοφίας δίδαξε θέματα φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας στο Πολυτεχνείο Βουδαπέστης και σε άλλες πανεπιστημιακές σχολές της Ουγγαρίας. Το 1991 εκλέχτηκε αναπληρωτής καθηγητής κοινωνιολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.) και τρία χρόνια μετά τακτικός καθηγητής κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης. Ανάπτυξε ευρεία ερευνητική δραστηριότητα ως κύριος ερευνητής και συντονιστής ερευνητικών προγραμμάτων. Ομότιμος καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Έφυγε από τη ζωή στις 11 Απριλίου 2018.
