Περί αγαθού και ευδαιμονίας
Η παρούσα πραγματεία αποσκοπεί στην προβολή αφενός της έννοιας του αγαθού και αφετέρου της έννοιας της ευδαιμονίας μέσα από τη διαλεκτική τους σχέση.
Αγαθό σύμφωνα με τον ορισμό του προοιμίου των Ηθικών Νικομαχείων είναι αυτό που τα πάντα, και όχι μόνον οι πάντες, ορέγονται, επιθυμούν και επιδιώκουν. Παρότι δηλαδή η ηθική πραγματεία του Αριστοτέλη αναφέρεται κατεξοχήν στα ανθρώπινα αγαθά, η έννοια του αγαθού ως οντολογικού αγαθού διαλαμβάνει και τα αγαθά άλλων όντων, όπως είναι τα ζώα και τα φυτά, και αποτελεί την κατάφαση του Είναι.
Όλη η φύση, όλος ο κόσμος, σύμφωνα με την τελεολογική περί αυτού αντίληψη του Αριστοτέλη, φέρεται προς το αγαθό, προς την οικεία δηλαδή τελειότητα. Για τον Αριστοτέλη η σχέση αγαθού και σκοπού είναι δεδομένη. Πρόκειται για μια σχέση διαλεκτική. Το τελειότερο όμως αγαθό φαίνεται να είναι ένας τελικός σκοπός. Αν όμως υπάρχει ένας και μόνον τελικός σκοπός, τότε αυτός είναι το ζητούμενο αγαθό, δηλαδή η ευδαιμονία.
Η ευδαιμονία είναι το τελειότερο πρακτό αγαθό που επιλέγεται πάντοτε για αυτό που είναι και ποτέ χάριν κάποιου άλλου αγαθού. Η ευδαιμονία ως το τελειότερο αγαθό ταυτίζεται με τον μοναδικό και απόλυτο αυτοσκοπό του ανθρώπου ως ανθρώπου και έγκειται στην τέλεση του οικείου του έργου, του έργου του ως λογικού όντος, στην άσκηση με άλλα λόγια των πνευματικών και ηθικών του δυνάμεων. Ευδαιμονία λοιπόν δεν είναι παρά η ενέργεια της ψυχής σύμφωνα με την αρετή, και αν υπάρχουν περισσότερες αρετές, τότε η κατεξοχήν ευδαιμονία είναι η ενέργεια της ψυχής σύμφωνα με την πιο σπουδαία και ολοκληρωμένη αρετή.
Τίτλος βιβλίου: | Περί αγαθού και ευδαιμονίας |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Ηθικα Νικομάχεια - Βιβλίο Α' |
---|
Εκδότης: | Άμμων Εκδοτική |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Αριστοτέλης 385-322 π.Χ. (Συγγραφέας) Παπαδής, Δημήτρης Ι. (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9786185514235 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Κλασική Βιβλιοθήκη | Σελίδες: | 214 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2020 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία > Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία |

Ζωγράφου, Λιλή, 1922-1998
Λιλή Ζωγράφου (1922-1998). Η Λιλή Ζωγράφου γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Ο πατέρας της ήταν εκδότης εφημερίδας με ιδιαίτερα φιλελεύθερες ιδέες για την εποχή του και πάθος για τη δημοσιογραφία. Φοίτησε στο Λύκειο Κοραής και στο Καθολικό Γυμνάσιο των Ουρσουλίνων στη Νάξο. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση ενώ ήταν έγκυος και γέννησε στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Τη διετία 1953-1954 έζησε στο Παρίσι. Από τη θέση της δημοσιογράφου αντιτάχθηκε στη δικτατορία του Παπαδόπουλου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1950 με τη συλλογή από νουβέλες "Αγάπη", γνωστή έγινε όμως εννιά χρόνια αργότερα με την έκδοση του βιβλίου της "Νίκος Καζαντζάκης, ένας τραγικός", μια απομυθοποιητική και ψυχαναλυτική προσέγγιση της προσωπικότητας του κρητικού συγγραφέα. Συζητήσεις προκάλεσε και το δοκίμιό της "Αντίγνωση: Τα δεκανίκια του καπιταλισμού" στο οποίο υποστήριξε τη θεωρία της περί του χριστιανισμού ως θεμελιακού όρου για την επικράτηση του καπιταλισμού ανά τον κόσμο. Το πιο γνωστό έργο της είναι το μυθιστόρημα "Η Συβαρίτισσα" με έντονα αυτοβιογραφικό χρώμα και εμφανείς επιρροές από τη νιτσεϊκή φιλοσοφία. Το θεατρικό έργο της "Τιμή ευκαιρίας για τον παράδεισο" παραστάθηκε το 1976 από τη Β΄ σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).