Δέκα και μία δεκαετίες πολιτικών διαιρέσεων: Οι διαιρετικές τομές στην Ελλάδα την περίοδο 1910-2017 (τ.9)
H δεκαετία του ’80 σήμανε το οριστικό τέλος όσων –θετικών ή αρνητικών– είχε κληροδοτήσει στο πολιτικό σύστημα της χώρας, ως νοοτροπία, ως λειτουργία και ως θεσμούς, η εμφυλιοπολεμική και μετεμφυλιοπολεμική περίοδος. Τέλος το κράτος των νικητών του εμφυλίου, τέλος η πολιτική πραγματικότητα που ανεχόταν εναλλαγή στην εξουσία μόνον παρατάξεων του λεγόμενου εθνικόφρονος στρατοπέδου (και αυτή εντός ορίων, όπως έδειξε η δεκαετία του ’60). Τέλος όμως και η δημοσιονομική σωφροσύνη, τέλος η βασιζόμενη στη μόρφωση κοινωνική ιεραρχία, τέλος ο δυτικόφιλος προσανατολισμός της χώρας. Όλα αυτά μέχρι που η δύναμη της πραγματικότητας οδήγησε σε ενσωμάτωση του ΠΑΣΟΚ στο σύστημα που είχε αμφισβητήσει, απλώς εμπλουτισμένο με κάποιους εκσυγχρονιστικούς θεσμούς και μολυσμένο από κάποιες νέες νοσηρές εστίες...
Τίτλος βιβλίου: | Δέκα και μία δεκαετίες πολιτικών διαιρέσεων: Οι διαιρετικές τομές στην Ελλάδα την περίοδο 1910-2017 |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Προσωποκεντρική πόλωση και πασοκοκρατία 1981-1990 |
---|
Εκδότης: | Επίκεντρο |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Διαμαντόπουλος, Θανάσης Σ., 1951- , πολιτικός επιστήμων (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789604589531 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2019 | | |
---|
Σημείωση: | Επίμετρο: Κωνσταντίνος Μποτόπουλος. |
---|
Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
Κονιδάρης, Ιωάννης Μ., 1948-
Ο Ιωάννης Μ. Κονιδάρης είναι καθηγητής του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στη Χίο το 1948 και κατάγεται από την Κεφαλονιά και από τη Χίο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Δικηγόρος από το 1973. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική και τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου (1974-1978). Διδάκτωρ Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών (1979), επιστημονικός συνεργάτης στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Φραγκφούρτης και στο Max-Planck-Institut fur Europaische Rechtsgeschichtc (1978-1981, 1989-1990). Υφηγητής (1985), Καθηγητής (1995 κ. εξ.). Διετέλεσε Διευθυντής του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Ελληνικού Δικαίου της Ακαδημίας Αθηνών (1994-2000), Ειδικός Σύμβουλος του Υπουργού Εξωτερικών για εκκλησιαστικά ζητήματα (1996-1999, 2001) και Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (2001-2004). Διευθύνει τη Βιβλιοθήκη Εκκλησιαστικού Δικαίου (1999 κ. εξ.) και την Επιθεώρηση Εκκλησιαστικού και Κανονικού Δικαίου "Νομοκανονικά" (2002 κ. εξ.). Αρχων Μέγας Δικαιοφύλαξ της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας (2001).