Φαρμακοποιοί Μικράς Ασίας, Πόντου και Καπαδοκίας
Στη μελέτη αυτή, θα ακολουθήσετε μέσω μιας ιστορικής διαδρομής την εξέλιξη του επαγγέλματος του φαρμακοποιού στις περιοχές της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Καππαδοκίας.
Κατά την έρευνα για τη συγγραφή του, η ποικιλομορφία των πληροφοριών ήταν ευχάριστα αναπάντεχη· εντοπίσαμε φαρμακοποιούς που ήταν ταυτόχρονα και γιατροί, ιδιοκτήτες κινηματογράφου, ιδιοκτήτες φωτογραφείων, ιδιοκτήτες περισσοτέρων του ενός φαρμακείου με υποκαταστήματα και παραρτήματα σε Χίο και Σάμο, Μακεδονομάχοι, εθελοντές στους Βαλκανικούς Αγώνες, πρόεδροι πατριωτικών οργανώσεων, σημαντικοί ομογενειακοί παράγοντες.
Ο Γεώργιος Μωραΐτης, όπως θα δούμε, απασχολούσε στο τριώροφο φαρμακείο του 120 υπαλλήλους εκ των οποίων οι 15 ήταν φαρμακοποιοί. Στο φαρμακείο του Κουτσαφτόπουλου εξέταζαν ταυτόχρονα 15 ιατροί. Σε μία έκδοση για τη Θράκη αναφέρονται ως συνδρομητές 10 φαρμακοποιοί της Μικράς Ασίας.
Τέλος, εντοπίσαμε δύο γυναίκες φαρμακοποιούς, τη Λεωνίδη Βασιλική από τα Άδανα και την Πολύμνια Παναγιωτίδου, πτυχιούχο του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1899 από την Ευδοκιούπολη (Τοκάτη).
Γνωρίστε τον κλάδο αυτό μέσα από τον χρόνο, με πλούσιο ένθετο φωτογραφικό υλικό.
Διόδωρος ο Σικελιώτης
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης γεννήθηκε στο Αργύριο της Σικελίας, στην ευκλεή Μεγάλη Ελλάδα, γύρω στα 90 π.Χ. Για τη ζωή του δεν διαθέτουμε πολλά στοιχεία. Μοναδική πηγή βιογραφικών πληροφοριών είναι τα βιβλία του. Γνωρίζουμε ότι εκτός από τη μητρική γλώσσα του, την ελληνική, είχε διδαχτεί και την λατινική, επειδή η πόλη του είχε εκτεταμένες πολιτιστικές και οικονομικές συναλλαγές με τους Ρωμαίους, ενώ ο ίδιος επισκέφθηκε επανειλημμένα την ακμάζουσα Ρώμη, όπου συνέλεξε πολύτιμο υλικό -ελληνόγλωσσο και λατινόγλωσσο- για το συγγραφικό του έργο.
Κατά την 180ή Ολυμπιάδα (60-56 π.Χ.), σύμφωνα με προσωπική μαρτυρία του, βρισκόταν στην Αθήνα για σπουδές. Στην Αίγυπτο παρέμεινε επί τρία έτη, συναναστρεφόμενος τους ιερείς της χώρας και μελετώντας διεξοδικά τις τοπικές παραδόσεις, τους θρύλους, τα ήθη και τα έθιμα. Επίσης, για μεγάλο χρονικό διάστημα - το οποίο αγγίζει τα τριάντα έτη- ταξίδευε στις τότε γνωστότερες πόλεις της Ευρώπης και της Ασίας, επισκεπτόμενος βιβλιοθήκες, ερευνώντας αρχεία και συγκεντρώνοντας χρήσιμες πληροφορίες για το σύγγραμμά του.
Ο θάνατός του πρέπει να επήλθε μεταξύ του 30 και 31 π.Χ. και να οφειλόταν σε φυσικά αίτια.
Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στη συγγραφή της παγκόσμιας ιστορίας σε 40 βίβλους, με τον τίτλο "Ιστορική Βιβλιοθήκη". Το έργο του, είναι πολύτιμο, για τον πλούτο του ιστορικού υλικού, με το οποίο αναπληρώνονται χαμένα έργα προγενέστερων μεγάλων ιστορικών. Δυστυχώς από τις 40 βίβλους του Διόδωρου σώζονται 15 (Α΄-Ε΄) και (ΙΑ΄-Κ΄). Από τις υπόλοιπες έχουμε μόνο επιτομές και εκλογές. Η Τέταρτη Βίβλος είναι η συγγραφή της ελληνικής μυθολογίας.
