Ο Κερδώος Ερμής σταμάτησε στο Καρπενήσι
Δεκάδες ερευνητές και ιστοριογράφοι του Καρπενησίου και γενικότερα της Ευριτανίας εξέτασαν και κατέγραψαν λίαν ικανοποιητικώς την ιστορία της περιοχής σε βάθος χρόνου. Ωστόσο, λίγες και ενδεικτικές είναι οι αναφορές στην οικονομική ιστορία της πόλης και στους πρωταγωνιστές της.
Αυτό το κενό αποπειράται να καλύψει (έστω και μερικώς) τούτο το βιβλίο. Ο τίτλος του βιβλίου παραπέμπει στο γνωστό βιβλίο του Κάρλο Λέβι, στο οποίο ο συγγραφέας περιγράφει τη ζωή του όσο ήταν πολιτικός εξόριστος στη Νότια Ιταλία, σε μια περιοχή πίσω από τον κόσμο, όπως έλεγαν κάποτε και για την Ευριτανία.
Προφανώς, το βιβλίο αυτό δεν φιλοδοξεί να αντιγράψει το αριστούργημα του Λέβι. Όμως, τούτο θέλει να καταδείξει. Το Καρπενήσι, όμορφος τόπος με ζωντανούς ανθρώπους, επί χρόνια δεν είχε καταφέρει να ακολουθήσει την υπόλοιπη Ελλάδα στην πρόοδο, λόγω της απομόνωσης και της γεωμορφολογίας.
Παρά ταύτα, υπήρξαν άνθρωποι που το προσπάθησαν και ακόμη το προσπαθούν. Σε αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους και στο περιβάλλον που έζησαν και δραστηριοποιήθηκαν αναφέρεται αυτό το βιβλίο.
Τούτο για έναν επιπρόσθετο λόγο. Γεννήθηκα από πατέρα έμπορο, που κι αυτός εμπόρου γιός ήταν. Εξ απαλών ονύχων έζησα και μεγάλωσα μέσα στην αγορά. Ένιωσα τον παλμό της, τις αγωνίες της, τα σκαμπανεβάσματα της. Γνώρισα τους ανθρώπους της και την ιστορία τους. Όταν τελείωσα τις σπουδές μου, ο πατέρας μου με πίεζε να επιστρέψω στο Καρπενήσι και να συνεχίσω το εμπόριο. Εκεί, λοιπόν στο επέκεινα όπου βρίσκεται είναι να του προσφέρω κάτι σχετικό. Αφού δεν έγινα έμπορος και έγινα γραφιάς. Και από τη θέση του γραφιά να ασχοληθώ με το... εμπόριο.

Ζέρβας Αντώνης
Ο Αντώνης Ζέρβας (1953-2022) γεννήθηκε στον Πειραιά το 1953. Σπούδασε κοινωνιολογία της λογοτεχνίας στο Παρίσι και αγγλική φιλολογία στο Λονδίνο (1970-1980). Οι δύο μεταπτυχιακές του εργασίες αφορούσαν στη "Λειτουργία της αναπαράστασης στα 'Pisan Cantos' του Έζρα Πάουντ" και στα "Προβλήματα των ευρωπαϊκών πρωτοποριών του 20ού αιώνα: Ιμαγισμός και Βορτικισμός", αντίστοιχα. Το 1978 άρχισε υπό τη διεύθυνση του Henri Meschonnic τη διδακτορική του διατριβή με θέμα: "Η μετάφραση ως δομική δύναμη των Cantos του Έζρα Πάουντ", η οποία έμεινε ατέλειωτη. Μετά τη στρατιωτική του θητεία (1980-1982), ανέλαβε καθήκοντα συμβούλου διευθύνσεως στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών και ανέπτυξε ποικίλη δράση στον τομέα των πολιτιστικών θεμάτων τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Από το 1984 εργάστηκε στο μεταφραστικό τμήμα της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1972 με τις δύο ποιητικές συλλογές "Τετράδιο" και "Τελχίνες", ουσιαστικώς όμως το πρώτο βιβλίο του ήταν η "Ανάσταση της Κυρά Τσίνης" (Καστανιώτης, 1983). Συνεργάστηκε με τα σημαντικότερα λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής του, αρχής γενομένης από τη "Συνέχεια" (1973), και συμμετείχε στη συντακτική επιτροπή των περιοδικών "Χώρα" (1977) και "Ίνδικτος". Είχε συμμετάσχει επίσης ως ομιλητής σε πολλά συμπόσια και συνέδρια. Τακτικός συνεργάτης της κυριακάτικης "Καθημερινής" και της κυριακάτικης "Αυγής". Το μεταφραστικό του έργο συμπεριλαμβάνει Αμερικανούς, Γάλλους, Εγγλέζους και Ιταλούς ποιητές, φιλοσοφικές και φιλολογικές μελέτες. Τα "Άσματα της Πίζας" του Έζρα Πάουντ ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Μετάφρασης 1996.