Επτά επί Θήβας
Στους "Επτά επί Θήβας" επαληθεύεται µε τρόπο τραγικό ο χρησµός του Απόλλωνα και κλείνει οριστικά ο φαύλος κύκλος του µιάσµατος στον οίκο του Λαΐου.
Πάνω από όλα δεσπόζει η κληρονοµική τάση προς την αυτοκαταστροφή, που εκδηλώνεται πότε ως θεοµαχία (η απιστία του Λαΐου προς τον χρησµό), πότε ως αιµοµιξία και πότε ως αδελφοσφαγή.
Η τάση αυτή καταλήγει σε ένα ποτάµι αίµατος, που απειλεί να παρασύρει στο διάβα του ολόκληρη τη Θήβα - εκτός αν ο οίκος του Λαΐου, δηλαδή οι δύο τελευταίοι αρσενικοί του απόγονοι, επιτέλους αλληλοκαταστραφούν. "Γι' αυτό κι απέναντί του εγώ ο ίδιος θα σταθώ. Σαν άρχοντας απέναντι σε άρχοντα, µισητός αντίκρυ σε µισούµενο, αδελφός σε αδελφό καθρέφτη". Αυτά λέει ο Ετεοκλής όταν διαπιστώνει την επενέργεια της πατρικής κατάρας στον οίκο του και αποφασίζει να υπερασπιστεί την έβδοµη πύλη απέναντι στον Πολυνείκη.
Μέσα σε ένα περιβάλλον όπου συνυπάρχουν ισχυρές θεϊκές δυνάµεις και µεγάλα ανθρώπινα Εγώ, εκτυλίσσεται η τραγωδία, η οποία κλείνει µε την ολοσχερή καταστροφή της ρίζας του Λαΐου.
Τούτουζας Παύλος Κ.
Ο Παύλος Κ. Τούτουζας γεννήθηκε στη Θήβα το 1935. Το 1959 απεφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ξεκίνησε την ειδίκευσή του στην Παθολογία και Καρδιολογία στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ιπποκράτειου Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών μέχρι το 1963. Εργάστηκε ως εσωτερικός βοηθός στην Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική (1964-66) και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στο εξωτερικό στο National Heart Institute and Hammersmith Hospital, London, England, μέχρι και το 1969. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών (1969) και απέκτησε τον τίτλο του επίκουρου καθηγητού (1972). Από το 1975 έως το 1984 εργάστηκε ως υποδιευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1984 ανακηρύχθηκε Διευθυντής της ίδιας Κλινικής. Το 1988 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας. Το 1989 ανακηρύχθηκε Καθηγητής Καρδιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας (1984-86), γραμματέας (1978-90) και πρόεδρος (1990-92) της Ελληνικής Αντιυπερτασικής Εταιρείας. Ήταν μέλος επιτροπών και ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Έφυγε από τη ζωή το 2021.