
Αυτό το βιβλίο αποτελεί ένα εγχείρημα προσεγγίσεως της λαογραφικής παράδοσης τόσο του Βραχασίου όσο και της ανατολικής Κρήτης γενικότερα μέσα από το "Βραχασιώτικο Σπίτι", μία λαογραφική έκθεση, η οποία αποτελεί ουσιαστικά έναν μεγάλο μουσειακό χώρο.
Το "Βραχασιώτικο Σπίτι" στεγάζεται σε μία πέτρινη παραδοσιακή οικία που θεμελιώθηκε το 1880, η οποία βασίζεται στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική του νομού Λασιθίου και αποτελεί ιδιοκτησία της κ. Μαρίας Λεμπιδάκη-Λασιθιωτάκη. Η δημιουργία του εν λόγω μουσειακού χώρου που, ενώ φαίνεται μικρός, δεν είναι, δημιουργήθηκε από την ευφυή ιδέα και τον ακάματο και συνεχή προσωπικό μόχθο της κ. Μαρίας Λεμπιδάκη-Λασιθιωτάκη και της κ. Αικατερίνης Λεμπιδάκη.
Σε αυτήν την παραδοσιακή οικία, που αποτελείται από έναν ισόγειο και έναν ημιυπόγειο χώρο, ο επισκέπτης μπορεί να βιώσει τον τρόπο ζωής των σχετικά πρόσφατων Κρητικών τόσο του Βραχασίου όσο και της Κρήτης γενικότερα, εκεί όπου υπήρχαν παραδοσιακοί οικισμοί και οικίες, ατενίζοντας το κύριο δωμάτιο της οικογένειας, το υπνοδωμάτιο, όπου βρισκόταν ο αργαλειός, τα υφαντά, ο ρουχισμός, το γραφείοτου Βραχασιώτη δικηγόρου και Εφέτη Νικόλαου Εμμαν. Λεμπιδάκη, την κάμερα,όπου αποθηκεύονταν τα τρόφιμα, τον σταύλο με τα γεωργικά σύνεργα και τους υπόλοιπους χώρους της οικίας.
Στο "Βραχασιώτικο Σπίτι" εκτίθενται πολλά αντικείμενα από την ιστορία και τη λαογραφία της περιοχής που ευρίσκοντο σε ευρεία και καθημερινή χρήση από τους Βραχασιώτες του πρόσφατου παρελθόντος.
Μέσα από το πλούσιο υλικό των παλαιών φωτογραφιών, όπου εικονίζονται διάφορα ιστορικά πρόσωπα που έλαβαν μέρος στους Κρητικούς αγώνες, και των δημόσιων εγγράφων φωτίζεται μία ιστορική πτυχή της περιοχής και των κατοίκων της που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην κρητική ιστορία.
Τίτλος βιβλίου: | Το "Βραχασιώτικο Σπίτι" | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Περιήγηση στη λαογραφία και την ιστορία του Βραχασίου | ||
Εκδότης: | Λεξίτυπον | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Χριστοδουλάκης, Σταύρος Ν. (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789605971748 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2018 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Εθνολογία, Λαογραφία και Πολιτισμός |
Λειβαδίτης, Τάσος, 1922-1988
Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988). Ο Τάσος Λειβαδίτης ήταν γιος του Λύσανδρου Λειβαδίτη και της Βασιλικής Κοντοπούλου. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τις σπουδές του διέκοψαν η γερμανική κατοχή και η συνακόλουθη ένταξή του στην Αντίσταση και στράτευσή του στην ΕΠΟΝ. Κατά τη διάρκεια της κατοχής πέθανε ο κατεστραμμένος οικονομικά πατέρας του και το 1951, ενώ ο ποιητής ήταν εξορισμένος στη Μακρόνησο, η μητέρα του. Είχε τέσσερα μεγαλύτερα αδέρφια, μια αδερφή και τρεις αδερφούς. Ο πατέρας του ήταν μεγαλέμπορος και τα παιδικά χρόνια του ποιητή ήταν ευτυχισμένα. Τέλειωσε το γυμνάσιο στην Αθήνα. Το 1946 παντρεύτηκε τη Μαρία Στούπα, παιδική του φίλη και πολύτιμη σύντροφο σε ολόκληρη τη ζωή του, με την οποία απέκτησαν μια κόρη τη Βάσω. Την ίδια χρονιά πραγματοποίησε και την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία με τη δημοσίευση του ποιήματός του Το τραγούδι του Χατζηδημήτρη στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα. Το 1947 συνεργάστηκε στην έκδοση του περιοδικού Θεμέλιο. Την τετραετία 1948-1952 εξορίστηκε στο Μούδρο, τον Άη- Στράτη και τη Μακρόνησο μαζί με άλλους αριστερούς καλλιτέχνες και διανοούμενος, όπως ο Γιάννης Ρίτσος, ο Άρης Αλεξάνδρου, ο Μάνος Κατράκης και πολλοί άλλοι και συνέχισε να γράφει ποιήματα. Το 1952 σημειώθηκαν οι εκδόσεις των έργων του Μάχη στην άκρη της νύχτας και Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας. Τρία χρόνια αργότερα οδηγήθηκε σε δίκη στο Πενταμελές Εφετείο με αφορμή την ποιητική συλλογή του Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου και αθωώθηκε πανηγυρικά. Σταθμό στην ποιητική του διαδρομή και σχηματικό ορόσημο της πορείας του προς τη δεύτερη, εσωτερικότερη και υπαρξιακής αγωνίας, φάση της δημιουργίας του αποτέλεσε κατά τους θεωρητικούς της λογοτεχνίας το βιβλίο του Οι γυναίκες με τ’ αλογίσια μάτια (1958 Το 1961 πήρε μέρος σε συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη ανά την ελληνική επαρχία, απαγγέλλοντας ποιήματά του και συνομιλώντας με το κοινό. Την ίδια χρονιά συνεργάστηκε στο σενάριο με τον Κώστα Κοτζιά και έγραψε τους στίχους των τραγουδιών (η μουσική του Θεοδωράκη) για την ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη Συνοικία το όνειρο, που αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία του νεορεαλιστικού ελληνικού κινηματογράφου και απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία.). Συνεργάστηκε με την εφημερίδα Αυγή (1954-1980 με μια διακοπή κατά την επταετία της δικτατορίας του Παπαδόπουλου), το περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης (1962-1966), όπου δημοσίευσε πολιτικά και κριτικά δοκίμια. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Παπαδόπουλου έμεινε άνεργος και ασχολήθηκε για βιοποριστικούς λόγους με μεταφράσεις και διασκευές λογοτεχνικών έργων σε διάφορα λαϊκά περιοδικά · παράλληλα στράφηκε με νοσταλγία προς το παρελθόν αδυνατώντας να δεχθεί τη σκληρότητα της πραγματικότητας της εποχής, στάση που αντικατοπτρίζεται στην ποίησή του αυτής της περιόδου με έμφαση στο Νυχτερινό επισκέπτη. Το 1986 εξέδωσε τη συλλογή του Βιολέτες για μια εποχή που θεωρήθηκε ως το κύκνειο άσμα του. Ο Τάσος Λειβαδίτης πέθανε στην Αθήνα, στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο από ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής. Μετά το θάνατό του εκδόθηκαν χειρόγραφα ανέκδοτα ποιήματά του με τον τίτλο Χειρόγραφα του Φθινοπώρου. Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ποίησης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στη Βαρσοβία (1953 για τη συλλογή του Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου), το πρώτο βραβείο ποίησης του Δήμου Αθηναίων (1957 για τη συλλογή του Συμφωνία αρ.Ι), το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1976 για τη συλλογή Βιολί για μονόχειρα), το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1979 για το Εγχειρίδιο ευθανασίας). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στίχοι του μελοποιήθηκαν από το Μίκη Θεοδωράκη, το Μάνο Λοΐζο, το Γιώργο Τσαγγάρη και άλλους έλληνες συνθέτες. Η ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη κυριαρχείται από την σπαρακτική υπαρξιακή του αγωνία, η οποία εκδηλώνεται αρχικά ως έκφραση τρυφερότητας και συμπόνιας στα πλαίσια του αισιόδοξου σοσιαλιστικού ρεαλισμού και στη δεύτερη φάση του έργου του ως εσωτερική αναδίπλωση και αναζήτηση του νοήματος της ζωής στο παρελθόν μετά από τη διάψευση των προσδοκιών και την προδοσία του καλλιτέχνη ως αγωνιστή για έναν καλύτερο κόσμο. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τάσου Λειβαδίτη βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Τάσος Λειβαδίτης», Η ελληνική ποίηση· Η πρώτη μεταπολεμική γενιά, σ.390-391. Αθήνα, Σοκόλης, 1982, Κουβαράς Γιάννης, «Χρονολόγιο Τάσου Λειβαδίτη (1922-1938)», Διαβάζω 228, 13/12/1989, σ.20-24 και Τσιριμώκου Λίζυ, «Λειβαδίτης Τάσος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 5. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1986.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
- Βιολί για μονόχειρα (2019)
- Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου (2018)
- Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου (2018)
- Το εκκρεμές (2017)
- Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα (2016)
- Εγχειρίδιο ευθανασίας (2016)
- Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας (2016)
- Βιολέτες για μια εποχή (2016)
- Ποίηση 1950-1966 (2015)
- Ποίηση 1979-1990 (2015)
- Ποίηση 1972-1977 (2015)
- The Blind Man with the Lamp (2014)
- Τραγουδάω όπως τραγουδάει το ποτάμι (2013)
- Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2013 (2012)
- Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2013 (2012)
- Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα (2010)
- Εισαγωγή στην ποίηση του Ρίτσου (2009)
- Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο (2009)
- Ποίηση 1950-1966 (2009)
- Ποίηση 1979-1990 (2009)
- Ποίηση 1972-1977 (2009)
- Σκοτεινή πράξη (2009)
- Βιολέτες για μια εποχή (2008)
- Μεγάλες μορφές της λογοτεχνίας (2008)
- Τάσος Λειβαδίτης: Υάκινθοι, βιολέτες και ηλιοτρόπια (2008)
- Ο τυφλός με τον λύχνο (2008)
- Μεγάλοι Ρώσοι συγγραφείς (2008)
- Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας (2007)
- Καντάτα (2007)
- Όταν οι άγγελοι περπατούν (2007)
- Σύγχρονη ερωτική ποίηση (2007)
- Απάνθισμα (2006)
- Νυχτερινός επισκέπτης (2006)
- Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου (2005)
- Οι γυναίκες με τ' αλογίσια μάτια (2005)
- Βιολί για μονόχειρα (2005)
- Έλληνες ποιητές (2005)
- Ο διάβολος με το κηροπήγιο (2004)
- Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου (2003)
- Ποιήματα 1958-1964 (2003)
- Poesia (2003)
- Το εκκρεμές (2002)
- Μάχη στην άκρη της νύχτας (2002)
- Εγχειρίδιο ευθανασίας (2002)
- Για τον Βαγενά (2001)
- 25η ραψωδία της Οδύσσειας (2000)
- Για τον Σαχτούρη (1998)
- Ανακάλυψη (1998)
- Οι τρεις (1996)
- Συμφωνία αρ. 1 (1996)
- Ποίηση 1950 - 1956 (1991)
- Οι τελευταίοι (1991)