Η κοινωνική οικονομία και η κριτική των επιστημονικών της αναπαραστάσεων
Οι εν κοινωνία άνθρωποι υπάρχουν ως ηθικά ή ανήθικα άτομα και ως ηθικές ή ανήθικες ομάδες και γι' αυτό η πρακτική της δημιουργίας γνώσης είναι ηθική ή ανήθικη. Επειδή η επιστήμη έχει ως σκοπό την αναζήτηση της αλήθειας, θα πρέπει να είναι μια ηθική πρακτική. Εάν δεν είναι μια ηθική πρακτική, τότε δεν θα είναι και κριτική και άρα ούτε και επιστήμη. Και ακόμη, εάν η επιστήμη δεν είναι δυνατόν να υπάρξει έξω από την κριτική, τότε δεν θα είναι και ουδέτερη. Η ουδετερότητα της επιστήμης σημαίνει άρνηση κριτικής και άρα δεν είναι παρά μια κομφορμιστική πρακτική. Δηλαδή, η ουδετερότητα της επιστήμης σημαίνει την αποδοχή των αρχών και κανόνων της κυρίαρχης κεφαλαιοκρατικής τάξης, αυτής του ιδιωτικού καπιταλισμού της Δύσης και του κρατικού καπιταλισμού των πρώην Σοβιετικών κοινωνικών σχηματισμών.
Εάν η επιστήμη δεν είναι δυνατόν να υπάρξει έξω από την ηθική, τότε δεν είναι δυνατόν να υπάρξει και έξω από τη φιλοσοφία γενικά. Η επιστήμη υπάρχει μόνο ως φιλοσοφική επιστήμη, διαφορετικά δεν συγκροτείται ως τέτοια αλλά ως πρακτική γνώση. Οι λεγόμενες "εμπειρικές επιστήμες" των νεότερων χρόνων δεν συγκροτήθηκαν ως φιλοσοφικές επιστήμες, αλλά ως πρακτικές γνώσεις της άρχουσας τάξης, πράγμα που σημαίνει ότι δεν εντάχθηκαν στην προοπτική αναζήτησης της αλήθειας, αλλά στην προοπτική των ιδιοτελών συμφερόντων της τελευταίας, που οδηγούν στην καταστροφή της φύσης και των ανθρώπινων κοινωνιών.
Οι "εμπειρικές επιστήμες", για να αποσπαστούν από τα ιδιοτελή συμφέροντα της άρχουσας τάξης, θα πρέπει να γίνουν φιλοσοφικές. Δηλαδή, θα πρέπει να γίνουν ενάρετες, να θέσουν ως σκοπό την εξυπηρέτηση του κοινού καλού και να ορίσουν ως γνωστικό αντικείμενο την κοινωνικο-φυσική ολότητα, που περιλαμβάνει τόσο τις ανθρώπινες κοινωνίες όσο και το σύμπαν που τις περιβάλλει.
Στο βιβλίο αυτό, πρώτον, καταδεικνύεται ότι οι λεγόμενες κοινωνικές επιστήμες δεν συγκροτήθηκαν ως τέτοιες, αλλά ως ιδεολογίες της άρχουσας τάξης, δεύτερον, καταβάλλεται προσπάθεια να οικοδομηθεί μια επιστημονική αναπαράσταση της ολότητας του ανθρωπο-κοινωνικού σχηματισμού και, τρίτον, διαυγάζεται ο τρόπος που οι εργάτες και οι αγρότες θέτουν το πρόβλημα του αμεσοδημοκρατικού σοσιαλισμού, κατά τον 19ο, 20ό και 21ο αιώνα.
| Τίτλος βιβλίου: | Η κοινωνική οικονομία και η κριτική των επιστημονικών της αναπαραστάσεων |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Πρακτικές και επιστημονικές αναπαραστάσεις |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Παπαζήση |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μελέτης, Κυριάκος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600234220 | | |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Κοινωνική Σκέψη - Ιδεολογία | Σελίδες: | 498 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2018 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου
Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Κοινωνιολογία |
|---|
Μπέκος, Ιωάννης
Ο Ιωάννης Μπέκος (1967-) γεννήθηκε, σπούδασε και έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Αθήνα. Έκανε τις βασικές του σπουδές στα παιδαγωγικά και τη θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έλαβε διδακτορικούς τίτλους στη γνωστική ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμινχαμ (1997) και στη χριστιανική ηθική από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης (2007). Το καλοκαίρι του 2003 διετέλεσε επισκέπτης ερευνητής στο Ινστιτούτο Ηθικής Κέννεντυ του Πανεπιστημίου Τζορτζτάουν της Ουάσινγκτον (Η.Π.Α.). Δίδαξε στο Κολλέγιο Αθηνών και από το 2006 διδάσκει ηθική στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Έχει δημοσιεύσει κείμενά του σε διεθνή και ελληνικά θεολογικά περιοδικά. Από το 2009 είναι μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής Κύπρου και από το 2010 μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής της Εκκλησίας της Κύπρου.
