So Long, Marianne
[Κάποτε πρέπει να υπήρχε μια γυναίκα. Ήταν μετρίου αναστήματος, μέτριου βάθους, μέτριας ζωής. Έτσι όπως είναι συνήθως οι ζωές των ανθρώπων. Μου έγραψε: "Μέσα στο άρωμα των ματιών σου είδα να σβήνουν οι τελευταίες ανάσες των Θεών". Την έλεγαν Μάριαν, Μαριάννα, Μαίρη, Μαρίλια, Μαίριλυν, Μαριλού, Μαριάμ, Μαρία. Αλλά μπορεί να ήταν και ο ίδιος ο κόσμος.
Μετά εξαφανίστηκε.]
Υπάρχει κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ την φαινομενική κατανυκτικότητα αυτής της ενότητας ποιημάτων στο 21ο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου. Είναι οι σιωπές ενδιάμεσα που αιχμαλωτίζουν το κείμενο, το συγκροτούν σε σώμα και μετά το σπέρνουν στις σελίδες, τοποθετώντας το ως βίωμα ενικό στην κορυφή μιας μυθολογικής πυραμίδας. Είναι οι ακέραιες λέξεις που επιδαψιλεύουν εκείνον τον εξοπλισμό που χρειάζεται το ολομόναχο συναίσθημα. Είναι η αισθητική του υποθετικά εύκολου, του αυτονόητου, του διαρκούς. Που είναι και το πιο δύσκολο.
Αυτό, όμως, είναι και η αγάπη: Η κατακτημένη από αληθινό άλγος υπομονή της διάρκειας. Ένα αιώνιο οικόσημο αυτοεκπαίδευσης, αυτομύησης, ένα μνημείο των εποχών που παρέρχονται, περιμένοντας να ολοκληρωθούν στην λήθη.
| Τίτλος βιβλίου: | So Long, Marianne |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ποιήματα στη Μαρία |
|---|
| Εκδότης: | Σμίλη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σταυρόπουλος Σταύρος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606880780 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2017 | Διαστάσεις: | 23x15 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
|---|
Κακουλίδης, Γιάννης, 1946-2015
Ο Γιάννης Κακουλίδης (1946-2015) γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και νομικά στο Παρίσι. Ποιητής, πεζογράφος, στιχουργός και θεατρικός συγγραφέας, έγραψε επίσης κινηματογραφικά σενάρια καθώς και στίχους για πάνω από πεντακόσια γνωστά ελληνικά τραγούδια. Ποιήματά του δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά, ελληνικά και ξένα, και μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και ουγγρικά, καθώς και σε ανθολογίες, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τιμήθηκε δύο φορές με το Α' βραβείο του Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης (1965 και 1972). Συνεργάστηκε ως αρθρογράφος με τα περιοδικά "Αντί", "Ένα", "Money and Life" και με την εφημερίδα "Έθνος". Ήταν μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Γαλλικής Εταιρείας Συγγραφέων, Συνθετών και Εκδοτών, της Ένωσης Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδας και της Ένωσης Ελλήνων Σεναριογράφων. Η παρουσία του στην πολιτική σκηνή ήταν επίσης έντονη. Με πλούσια συνδικαλιστική δράση, προδικτατορικά, στο φοιτητικό κίνημα και στη Νεολαία Λαμπράκη, συνέχισε την πολιτική του δράση από τις γραμμές της ΕΔΑ μετά τη μεταδικτατορική της επανασύσταση. Διετέλεσε αναπληρωτής πρόεδρος της ΕΔΑ και υποψήφιος ευρωβουλευτής της στη λίστα του ΠΑΣΟΚ, στις Ευρωεκλογές του 1984, καθώς και υποψήφιος Επικρατείας του Συνασπισμού στις εθνικές εκλογές του 1996. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΔΗΜ.ΑΡ. και υπεύθυνος πολιτισμού του κόμματος. Έφυγε από τη ζωή στις 14 Νοεμβρίου 2015, σε ηλικία 69 ετών, από καρκίνο στο συκώτι ο οποίος είχε διαγνωστεί μόλις δύο εβδομάδες νωρίτερα.
