Δανεικά αγύριστα
Ποιήματα που αφορούν κυρίως βιωματικές περιπέτειες, μικρές ή μεγάλες απώλειες, ανατροπές απροσδόκητες, σχέδια ματαιωμένα - όλα εκείνα μέσα από τα οποία η ποιήτρια βλέπει τον κόσμο. Ποιήματα που διακρίνονται για το πικρό χιούμορ, την ειρωνεία, το παράλογο, τον αυτοσαρκασμό, αλλά και για τη ρυθμική ποικιλία τους. Στον κόσμο της Γεωργίας Τριανταφυλλίδου όλα είναι δανεικά.
ΝΑ ΚΑΘΡΕΦΤΙΖΕΣΑΙ ΣΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Yπάρχουν πρόσωπα εμπνευστικά
υπερβολικά εμπνευστικά για να μην μπουν στο ποίημα.
Οι στίχοι μας και τα πρόσωπα είναι τόσο κοντά
που αν απλώσεις το χέρι απ’ το μπαλκόνι του ενός
μπορείς ν’ αγγίξεις το βλέμμα στο περβάζι του άλλου.
Τα πρόσωπα τυλίγει μια πράσινη ομίχλη.
Εκεί μέσα πλέουν ανθισμένα.
Είμαστε σκλάβοι τους παντοτινοί.
Γιατί τα επιλέξαμε ελεύθεροι
πληγωμένοι, σχεδόν, από τα σφιχτά λουριά της ελευθερίας μας.
Το ποίημα άνοιξε και περιμένει
με φώτα διαθέσιμα και παχιά λόγια σα χαλιά.
Τότε, ακριβώς, τα πρόσωπα μας προσπερνούν.
Απομακρύνονται τυλιγμένα σε μια πράσινη ομίχλη
αφήνοντας άλλους στίχους να γίνουν
οι επεξεργασμένες φωτογραφίες
του προσώπου μας που τα ορέχτηκε.
| Τίτλος βιβλίου: | Δανεικά αγύριστα |
|---|
| Εκδότης: | Κίχλη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Τριανταφυλλίδου, Γεωργία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9786185004545 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2017 | Διαστάσεις: | 23x15 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
|---|
Βότση, Όλγα, 1922-1998
Όλγα Βότση (1922-1998). Η Όλγα Βότση (λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Όλγας Μπούκη - Πλατή) γεννήθηκε στον Πειραιά. Φοίτησε στο τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1959 και για τρία χρόνια παρακολούθησε μαθήματα Γερμανικής Φιλολογίας και Ιστορίας Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Εργάστηκε ως καθηγήτρια φιλόλογος στη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση στην Ελλάδα και την Κύπρο. Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1943 με τη δημοσίευση του ποιήματος "Προσευχή" στο περιοδικό "Νεοελληνική Μούσα" του Πειραιά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: "Ερημικά", 1951, "Ενδόμυχα", 1953, "Αγερινά", 1955, "Ύπαρξη και σιωπή", 1958, "Πρώτη ρίζα", 1962, "Ο μεγάλος ήχος", 1965, "Κρύπτη και σύνορο", 1970 (Κρατικό βραβείο ποίησης), "Γυμνά πέλματα", 1973, "Οι σκάλες", 1976, "Ξέφωτα", 1979, "Η άλλη γνώση", 1982, "La fuente y el oyo" (επιλογή ποιημάτων της στα ισπανικά), 1984, "Πήλινο σχήμα" (Βραβείο Λ. Πορφύρα της Ακαδημίας Αθηνών), 1985, και "Η εξέδρα", 1988. Εξέδωσε, επίσης, δύο τόμους με στοχασμούς: "Πολύεδρα", 1978, "Οδύνη και ευδία", 1984. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Φιλολογική Πρωτοχρονιά", "Πνευματική Κύπρος", "Ευθύνη", "Νέα Εστία", "Φοιτητική Τέχνη", "Ηπειρωτική Εστία", "Το Περιοδικό μας" και άλλα. Μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1990), το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1971), το βραβείο Λάμπρου Πορφύρα της Ακαδημίας Αθηνών (1987) και το Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων. Ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση (έργων του Φραντς Κάφκα, του Γκέοργκ Τρακλ, κ.ά.), ενώ έργα της μεταφράστηκαν στα ιταλικά, γαλλικά, ισπανικά και πολωνικά. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Όλγας Βότση βλ. Αργυρίου Αλεξ., "Όλγα Βότση", στο "Η ελληνική ποίηση· Η πρώτη μεταπολεμική γενιά", σ. 520-522, Αθήνα, Σοκόλης, 1982 και Σιμόπουλος Ηλίας, "Βότση Όλγα", Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, τ. 4, Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών γεννημένων πριν το 1935, Ε.ΚΕ.ΒΙ.)
