Τα μεγαλεία του Τιφερέτ (τ.10)
"Τι είναι πιο σημαντικό, ο ήλιος ή η σελήνη;" ρώτησαν μια μέρα οι μαθητές του Ναστραντίν Χότζα, τον γνωστό ήρωα των λαϊκών τουρκικών παραμυθιών. "Εε, καλά! Μα ασφαλώς η σελήνη, απάντησε ο Ναστραντίν Χότζα. Γιατί ο ήλιος, τι κάνει όταν είναι μέρα; ...Ενώ η σελήνη, αν δεν ήταν εκεί, πως θα βλέπαμε τη νύχτα;" Ο Δάσκαλος Όμρααμ Μικαέλ Αϊβανχώφ διηγείται συχνά αυτό το ανέκδοτο γιατί, στην πραγματικότητα, ο συλλογισμός του Ναστραντίν Χότζα είναι αυτός ακριβώς των περισσοτέρων ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν ποτέ συνειδητοποιήσει ότι ο ήλιος, το κέντρο του πλανητικού μας συστήματος, είναι μιας βασικής σπουδαιότητας για το μέλλον και για την εξέλιξή μας. Λέει: <<Από δισεκατομμύρια χρόνια, ο ήλιος είναι εκεί για να διδάσκει στους ανθρώπους πως να σκέφτονται, πως να ζούνε, αλλά αυτοί είναι τόσο τυφλοί ώστε δεν έχουν τίποτα καταλάβει από τη δραστηριότητα του πιο μεγάλου τους εκπαιδευτή... Ασφαλώς, η επιστήμη ασχολείται με τον ήλιο, αλλά για να τον χρησιμοποιήσει, για να τον βάλει σε μπουκάλια, για να τον πουλήσει. Δεν βλέπουν παρά την υλική, την οικονομική πλευρά. Για την πνευματική πλευρά, βρίσκονται μακριά, τόσο μακριά!... Λοιπόν, είναι αυτήν την πνευματική πλευρά ακριβώς που θέλω να σας δείξω, αυτό που αντιπροσωπεύει ο ήλιος, οι ακτίνες του... Πως να αναπτυχθεί κανείς πνευματικά με τη γνώση του ήλιου, με τις πρακτικές του ήλιου, γνωρίζοντας πως να τον κοιτά, πως να τον θαυμάζει, πως να εισδύει μέσα του με τη σκέψη...>>. Για τους επιστήμονες: αστρονόμους, φυσικούς, βιολόγους, γιατρούς, όλες οι αποκαλύψεις που ο Δάσκαλος Όμρααμ Μικαέλ Αϊβανχώφ φέρνει μ' αυτήν τη νέα ηλιοκεντρική άποψη, ανοίγουν ένα πεδίο απίθανων δυνατοτήτων... τον ηθικό, θρησκευτικό τομέα ο αναγνώστης θα μείνει έκπληκτος με όλες τις πνευματικές ασκήσεις που του παρουσιάζονται σαν ένα καινούργιο γιόγκα: "Σούρια - γιόγκα", το γιόγκα του ήλιου...
Καπώνης, Πάνος, 1947-
O Πάνος Καπώνης είναι ένας από τους πρώτους χρονολογικά ποιητές της "Γενιάς του '70". Γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1947 στο Αγρίνιο. Σπούδασε οικονομικά και νομικά στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Αθηνών, καθώς και σκηνοθεσία. Γράφει και δημοσιεύει ποίηση από το 1966. Οι πρώτες του ποιητικές συλλογές ήταν "Κοκτέιλ" (1972), "Μεταμορφώσεις του Ιερεμία" (San Francisco, 1977). Ποίηματα, διηγήματα και δoκίμια του έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, σε ανθολογίες και άλλα έντυπα. Από τους ιδρυτές, μαζί με τον ποιητή Ντίνο Σιώτη, και επί χρόνια γενικός γραμματέας του λογοτεχνικού σωματείου "Κοινωνία των Δεκάτων", υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "(δε)κατα". Από τους ιδρυτές, επίσης, της "Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών", διετέλεσε γενικός γραμματέας της. Είναι δικηγόρος Αθηνών. Έχει διδάξει Φαρμακευτικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Παράλληλα με τη λογοτεχνία έχει συγγράψει πέντε τόμους πανεπιστημιακών συγγραμμάτων Φαρμακευτικού Δικαίου.
