Λαθρεπιβάτης ονείρων
Στη δεύτερη ποιητική συλλογή του, ο Άρης Μαργέτης μας κατακλύζει άλλη μία φορά με μεγαλοπρεπείς εικόνες, οι οποίες μας παρασύρουν, πότε σε ονειρικές διαδρομές, πότε σε βαθιές αναδρομές στο παρελθόν που ξεσηκώνουν τον αναγνώστη, δημιουργώντας έντονα συναισθήματα και δυνατές συγκινήσεις.
Το νέο στοιχείο, όμως, που φέρει η παρούσα συλλογή είναι μία ψυχαναλυτική προσέγγιση. Πράγματι, είτε οι συνειδητές, είτε οι υποσυνείδητες υπαρξιακές ανησυχίες, σχετικά με τη φθίνουσα εξέλιξη του δέντρου της ανθρώπινης ζωής μέχρι τον αναπόφευκτο προορισμό, εκδηλώνονται παραστατικά. Το βλέμμα του σκηνοθέτη μας ταξιδεύει στα συγκλονιστικά αποσπάσματα μίας ταινίας ψυχολογικού περιεχομένου με μεταφυσικές προεκτάσεις, ενώ η αυτογνωσία εκφράζεται με χιούμορ και αυτοσαρκασμό.
Εντούτοις, το νόημα της ζωής βρίσκεται στις απλές χαρές, στην ανθρώπινη επαφή, στη συντροφικότητα, στη μαγεία της μουσικής, στις ομορφιές της φύσης, κυρίως στο θαλασσινό τοπίο του Ανδριώτη ποιητή.
Μόνο τα αληθινά αισθήματα, η απόδραση στο όνειρο και η σφραγίδα της τέχνης έχουν την ιδιότητα να νικήσουν την απογοήτευση των εσωτερικών συγκρούσεων και των τελικών συμβιβασμών και να μεταβιβαστούν στην αιωνιότητα.
Κατά συνέπεια, όσον αφορά το δίπτυχο του FREUD, διαπιστώνουμε ότι στην ψυχή του ποιητή, ο "Έρως" υπερβαίνει τον "Θάνατο".
Ειρήνη Ζαχαροπούλου
Φιλόλογος
Τίτλος βιβλίου: | Λαθρεπιβάτης ονείρων |
---|
Εκδότης: | CaptainBook.gr |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Μαργέτης Άρης (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9786185058333 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2015 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |

Balzac, Honoré de, 1799-1850
Ένας από τους θεμελιωτές του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, γεννήθηκε το 1799 στην πόλη Τουρ της Γαλλίας. Σπουδάζει νομικά, ύστερα από παρότρυνση της οικογένειάς του, και φιλοσοφία. Το 1819, αρνείται να ακολουθήσει το επάγγελμα του συμβολαιογράφου, για να αφιερωθεί στη συγγραφή φιλοσοφικών δοκιμίων, μυθιστορημάτων και τραγωδιών. Σε όλα του πληθωρικός, τον χαρακτήριζε η ακατάβλητη εργατικότητα, το ακατάβλητο σθένος, όλα καθ' υπερβολή: το ίδιο ισχύει για την ερωτική ζωή του, τις καταχρήσεις, τις σπατάλες και τη μεγαλομανία του. Ζει πνιγμένος στα χρέη και δουλεύει όλο και περισσότερο και καταπιάνεται με όλο και περισσότερα για ν' απαλλαγεί απ' αυτά. Το 1822 γίνεται εραστής της κατά 20 χρόνια μεγαλύτερής του κυρία Ντε Μπερνύ. Εκείνη πρωτοδιαβάζει και καθαρογράφει τα έργα του. Θα πληρώσει κάθε εμπορικό του ναυάγιο: τυπογραφείο, βιβλιοπωλείο, έκδοση εφημερίδας, φυτείες ανανά, μετοχές σε σιδηροδρόμους. Συνάπτει παράλληλες ερωτικές σχέσεις, και το 1832 λαμβάνει το πρώτο γράμμα της "ξένης", της Εβελίνα Χάνσκα, κι αρχίζει φλογερή αλληλογραφία. Θα παντρευτούν το 1850, λίγους μήνες πριν από το θάνατό του. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια προσπάθειας, γράφοντας μυθιστορήματα της σειράς, για τις δημοφιλείς τότε επιφυλλίδες, χωρίς να υπογράφει καν, ωσότου αγγίξει την επιτυχία. Το 1833 συλλαμβάνει την ιδέα για το γιγαντιαίο εγχείρημά του την "Ανθρώπινη κωμωδία", όπου, ο Μπαλζάκ μιλάει για την "τεράστια έκταση ενός σχεδίου που αγκαλιάζει ταυτόχρονα την ιστορία και την κριτική της κοινωνίας, την ανάλυση των δεινών της και τη διερεύνηση των αρχών της", και συμπεριλαμβάνει μεγάλο μέρος του έργου, μεταξύ άλλων: "Η εξαδέλφη Μπέτυ", "Μπαρμπα-Γκοριό", "Ευγενία Γκραντέ", "Ο συνταγματάρχης Σαμπέρ", "Ο εξάδελφος Πονς". Πεθαίνει το 1850 στο Παρίσι σε ηλικία μόλις 51 ετών.