Ψυχολογικές παγίδες
Ψυχολογικές παγίδες
...που οδηγούν τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται άδικα ή επιθετικά προς άλλους,
γονείς να διαλύουν την προσωπικότητα των παιδιών τους,
φίλους να φθονούν την επιτυχία των "κολλητών" τους,
"ψυχούλες" που δεν τολμούν να διεκδικήσουν τα ελάχιστα των δικαιωμάτων τους από τους άλλους, εραστές που δεν κατορθώνουν να φθάσουν σε σαρκική ή και συναισθηματική κορύφωση και ολοκλήρωση με το ταίρι τους
και άλλους να ζουν με τον καθημερινό εφιάλτη της μελαγχολίας, της κατάθλιψης, των έμμονων ιδεών, της ταχυκαρδίας, της ζαλάδας, της αδυναμίας να βρεθούν σε κλειστό χώρο
...ο κατάλογος είναι σχεδόν ανεξάντλητος.
Όλες μας οι αποφάσεις συνοδεύονται από κάποιο κόστος. Έχουμε, όμως, την επιλογή να διαλέξουμε εμείς αν αυτές θα έχουν τελικά θετικές ή αρνητικές συνέπειες.
Αυτή η επιλογή είναι που μας κάνει απόλυτα ελεύθερους αλλά ταυτόχρονα και απόλυτα υπεύθυνους για την ζωή μας.
Ναι, τελικά εμείς έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας, αρκεί να είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την ευθύνη και το κόστος των επιλογών μας!
Τίτλος βιβλίου: | Ψυχολογικές παγίδες |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Τελικά ξέρουμε ότι είμαστε ή είμαστε ότι ξέρουμε;: Μια ψυχολογική προσέγγιση |
---|
Εκδότης: | Αρμός |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Χαντάς Μιχάλης Ν. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789605278564 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2014 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Ψυχολογία Ψυχολογία > Πρακτική Ψυχολογία > Συμβουλευτική |

Σολωμός Διονύσιος
Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1798, από αριστοκρατική οικογένεια. Το 1808 στάλθηκε στην Ιταλία για σπουδές και σπούδασε νομικά. Μετά από δέκα χρόνια επιστρέφει στη Ζάκυνθο με γερή φιλολογική μόρφωση. Εκείνη την εποχή γίνεται δεκτός σε μια φιλολογική οργάνωση όπου αναγνωρίζεται ως στιχουργός. Στο τέλος του 1828 εγκαταλείπει τη Ζάκυνθο και εγκαθίσταται στη Κέρκυρα για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Το 1833 ένα σοβαρό οικογενειακό γεγονός τον ταράζει, ο ετεροθαλής αδελφός του δηλώνει στις λιμενικές αρχές την κληρονομιά από τον πατέρα του και τη διεκδικεί. Όλα τα χρόνια που έζησε στην Κέρκυρα δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην ελευθερωμένη Ελλάδα γιατί, όπως υποστηρίζεται, "δεν εσυνηθούσε να θεατρίζει στο εθνικό του φρόνηματα αλλά μες το άγιο βήμα της ψυχής". Όταν ο Σολωμός γύρισε από την Ιταλία, έφερε μαζί του ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Αργότερα δημιουργεί αυτοσχέδια σονέτα και τέλος λυρικά ποιήματα. Το πρώτο εκτενές ποίημα του Σολωμού είναι ο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" που είναι γραμμένος σε τετράστιχες στροφές. Ο Σολωμός πέθανε το Φεβρουάριο του 1857 από εγκεφαλική συμφόρηση. Τα οστά του μεταφέρθηκαν το 1865 στη Ζάκυνθο και τοποθετήθηκαν στην αρχή σε ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι ο Σολωμός ως ποιητής απέκτησε φήμη από τα νεανικά του χρόνια και ότι με το πέρασμα των δεκαετιών το ποιητικό του έργο δεν ξεπεράστηκε.