Κριτική της κριτικής δύναμης
Η "Κριτική της κριτικής δύναμης" (1790), η τρίτη μεγάλη Κριτική του Καντ έπειτα από την "Κριτική του καθαρού Λόγου" (1781) και την "Κριτική του πρακτικού Λόγου" (1788), πραγματεύεται τα ζητήματα της αισθητικής και της φιλοσοφίας της φύσης, ιδίως το πρόβλημα της τελολογίας. Το βιβλίο εξετάζει θεμελιώδη ζητήματα, όπως: η ομορφιά στην φύση και στην τέχνη, το υψηλό, η θεμελίωση των αισθητικών κρίσεων, η σχέση αισθητικής και ηθικής, η σχέση μηχανοκρατικής και τελολογικής κατανόησης της φύσης, καθώς και κεντρικά ερωτήματα φιλοσοφίας της ιστορίας, του πολιτισμού και της μεταφυσικής, ιδίως της φιλοσοφικής θεολογίας.
Η "Κριτική της κριτικής δύναμης" άσκησε και ασκεί καθοριστική επιρροή για τη διαμόρφωση, λ.χ., του ρομαντισμού, του γερμανικού ιδεαλισμού και της φιλοσοφίας της ζωής. Το βιβλίο, ένα έργο-σταθμός, αναγνωρίζεται γενικά ως η θεμελίωση της αισθητικής καθώς και η ολοκλήρωση και η τελική σύνθεση του κριτικού έργου του Καντ.
Το βιβλίο μεταφράζεται από το πρωτότυπο, για πρώτη φορά ολοκληρωμένο στα ελληνικά, από τον διακεκριμένο μελετητή και μεταφραστή του Καντ, Κώστα Ανδρουλιδάκη, καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης, με κατατοπιστική Εισαγωγή, πραγματολογικά και ερμηνευτικά σχόλια, χρονολόγιο της ζωής και των έργων του Καντ, βιβλιογραφία και ευρετήρια ονομάτων και εννοιών.
Σε ποιους απευθύνεται: Σε φοιτητές, μελετητές και καθηγητές φιλοσοφίας, ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών, εικαστικών τεχνών, μουσικής, ιστορίας, θεολογίας.
Τίτλος βιβλίου: | Κριτική της κριτικής δύναμης |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Kritik der Urteilskraft |
---|
Εκδότης: | Σμίλη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Kant, Immanuel, 1724-1804 (Συγγραφέας) Ανδρουλιδάκης, Κώστας, καθηγητής φιλοσοφίας (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789606880384 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2013 | Διαστάσεις: | 24x16 |
---|
Σημείωση: | Επανέκδοση: "Ιδεόγραμμα", 2002. |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία |
Χατζηαναγνώστου Τάκης
Ο Τάκης Χατζηαναγνώστου (1923-2021) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες και εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα, της οποίας χρημάτισε ανώτατο διευθυντικό στέλεχος. Στη λογοτεχνία μπήκε από πολύ νωρίς, από τα μαθητικά του ακόμα χρόνια (πρώτα δημοσιεύματα διηγημάτων του το 1939). Από τότε άρχισαν πυκνές δημοσιεύσεις κειμένων και άρθρων του γύρω από θέματα λογοτεχνίας, καθώς και καθαρά λογοτεχνικά κομμάτια του (ποιήματα, διηγήματα, κριτικές, μελέτες κ.λπ.) σε πλήθος εφημερίδες και περιοδικά της επαρχίας και της πρωτεύουσας. Σημειώνεται ιδιαίτερα η κατά Κυριακή συνεργασία του, με άρθρα γύρω από πολιτιστικά θέματα τρέχοντος ενδιαφέροντος, στην καθημερινή εφημερίδα των Αθηνών "Ελευθερία", από το 1956 έως το 1963. Συνέγραψε θεατρικές επιθεωρήσεις στη λεσβιακή ντοπιολαλιά, που παίχτηκαν από ερασιτεχνικούς θιάσους της ιδιαίτερης πατρίδας του, καθώς και πολλά θεατρικά έργα (πάνω από τριάντα), αρκετά απ' τα οποία ανέβηκαν κυρίως από ερασιτεχνικούς θιάσους στη Μυτιλήνη, την Αθήνα, το Μονακό, και την Αυστραλία, και διδάχτηκαν από το ελληνικό ραδιόφωνο. Ατυχίες ανεβάσματος κάποιων έργων του από μεγάλους αθηναϊκούς θιάσους, απογοήτευσαν και απέκοψαν κάθε άλλη προσπάθεια του συγγραφέα σ' αυτόν τον τομέα. Έδωσε πλήθος διαλέξεων πάνω σε πνευματικά θέματα στην Αθήνα και την επαρχία, καθώς και στο εξωτερικό, σε ομογενειακές παροικίες (Αμερική, Αυστραλία). Διηύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό "Λόγος" της Μυτιλήνης (1953-1955), και το πολιτιστικό περιοδικό "Συνεργασία" της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (1974). Εξέδωσε περί τα τριάντα επτά βιβλία, κυρίως μυθιστορήματα και διηγήματα, αρχίζοντας από ποιήματα (1951). Ήδη, αναμένουν τη σειρά τους για έκδοση άλλα πέντε: ένα μυθιστόρημα για παιδιά, ένα βιβλίο με δοκίμια για νέους, και τρία μυθιστορήματα για μεγάλους. Συνεργάστηκε ως σεναριογράφος με τον κινηματογράφο ("Ψαρόγιαννος", "Αγώνας δίχως τέλος") , και με την τηλεόραση, στα ελληνικά κρατικά κανάλια τηςοποίας έδωσε, είτε σε διασκευές έργα της λογοτεχνίας μας, είτε σε πρωτότυπα έργα, μερικά απ' τα πιο επιτυχημένα -κατά την άποψη της κριτικής σήριαλ, όπως: η "Γαλήνη", οι "Πανθέοι", η "Τελευταία νύχτα της γης", η "Μαρία Πάρνη", ο "Δρόμος", "Η Λάμψη των άστρων", η"Θύελλα", οι "Ημέρες Οργής" κ.λ.π. (περί τα 400 επεισόδια συνολικά). Παίχτηκαν όλα μεταξύ των ετών 1976 - 1992. Δεν έτυχαν ακόμα προβολής άλλα 4 πρωτότυπα, που περιμένουν τη σειρά τους. Πεζογραφικά έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ουγγρικά, Ρουμανικά, Κινέζικα κ.λπ. Τον Νοέμβριο 2001 το βραβευμένο απ' την Ακαδημία Αθηνών μυθιστόρημά του "Ένα νησί ταξιδεύει" κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στη Ρουμανία, και τον Σεπτέμβριο 2002 βγήκε εκεί σε δεύτερη έκδοση. Τιμήθηκε επανειλημμένα με βραβεία, ανάμεσα στα οποία: το Βραβείο Ουράνη της "Ομάδας των Δώδεκα" για το μυθιστόρημά του "Ζωή", το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το μυθιστόρημά του "Ένας πολίτης ελεεινής μορφής", το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τα διηγήματά του "Άτομο", και το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για την πεζογραφία για το μυθιστόρημά του "Ένα νησί ταξιδεύει". Σημειώνεται ότι το διήγημά του "Φυγή" εκπροσώπησε την Ελλάδα (διά της "Καθημερινής") στον παγκόσμιο διαγωνισμό διηγήματος της εφημερίδας Herald-Tribun της Νέας Υόρκης το 1954, και μεταφράστηκε σε 22 ξένες γλώσσες, ενώ οι εκδόσεις Galimard της Γαλλίας το περιέλαβαν επιλεκτικά σε μια έκδοση με τον τίτλο "Les 54 meilleurs contes du monde". Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της "Λεσβιακής Παροικίας" Αθηνών (πολιτιστικό Σωματείο των εκ Λέσβου κατα γομένων), στην οποία εργάστηκε ως Γενικός Γραμματέας επί είκοσι χρόνια (1965-1985), και στη συνέχεια ως Πρόεδρός της επί άλλα δεκαπέντε (1985-2000). Γενικά το έργο του, λυρικό στη βαθύτερη ουσία του, από απέραντο ανθρωπισμό, που αγκαλιάζει όλον τον κόσμο. Μ' αυτό το εφόδιο διερευνά τις ανθρώπινες σχέσεις, και ιδιαίτερα εκείνες των δύο φύλων.