Στο τόξο του φωτός και της σιωπής

Kαταπιάστηκα με το γράψιμο, από προσωπική ανάγκη. Για να αβγατίσω έστω λίγο το βήμα μου. Να κατανοήσω τις διαστάσεις του κόσμου, την ευθύνη του Ήλιου. Ν' αντέξω την πλημμυρίδα του φωτός και τη σοφία της σιωπής.
Ν' ακούσω τους μεγάλους ποιητές, ν' ανεβάζουν τη ζωή στο βάθρο της.
Ν' ακούσω την αγωνιώδη φωνή του Σολωμού, να καλεί τη λεύτερη πατρίδα!
Ν' ακούσω τον Ελύτη, ν' απολογείται για τον αιώνα του απ' το φως του Αιγαίου.
Ν' ακούσω τον τυφλό Αργεντίνο ποιητή, Χοσέ Λουίς Μπόρχες, να φωνάζει την πίστη του ότι: "Δεν έχασα τίποτα, εκτός απ' την ασήμαντη επιφάνεια των πραγμάτων".
Ν' ακούσω τον Εμπειρίκο, να αποκαλύπτει ότι οι λέξεις είναι η πραγματική ενδοχώρα τον ποιητών.
Και μ' αυτές καταγίνομαι κι εγώ, τις παλεύω και με παλεύουν, δίχως τελειωμό.
Κι έτσι έγινε η ποίηση... "Οίκος, σταυροδρόμι και ξωκλήσι κι εκεί επιστρέφω και πάντα επιστρέφω, να δειπνήσω, να ρωτήσω, να λειτουργηθώ".
Ηλίας Μαργιόλας
Τίτλος βιβλίου: | Στο τόξο του φωτός και της σιωπής | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Γκοβόστης | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Μαργιόλας Ηλίας (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789604461974 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2012 | Διαστάσεις: | 19x11 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
Μαργιόλας Ηλίας
Ο Ηλίας Μαργιόλας γεννιέται το 1946 στο Αδάμι Ναυπλίου. Σε ηλικία οκτώ ετών, έρχεται στην Αθήνα να παρακολουθήσει την ειδική σχολή «Οίκος Τυφλών» στην Καλλιθέα Αθηνών. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές, εισάγεται στη Νομική Σχολή Αθηνών το 1966 και, το 1974, ορκίζεται ως δικηγόρος Αθηνών. Ταυτόχρονα, αποφοιτά από τη Σχολή της Παντείου στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών και, ύστερα, από το ινστιτούτο ιταλικής σχολής Casa d’italia. Το 1969, νυμφεύεται την Ηλιάνα-Σταματίνα Μαγκλή, με την οποία αποκτούν δυο κόρες.
Με τη λογοτεχνία αρχίζει να ασχολείται σχετικά νωρίς δημοσιεύοντας κείμενα σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 1972, παίρνει το δεύτερο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό θεάτρου της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων με το μονόπρακτο «Μια παράξενη δίκη». Στους πανελλήνιους διαγωνισμούς της ΧΕΝ ΚΗΦΙΣΕΙΑ τιμάται με το πρώτο βραβείο το 1976 και, το 1978, με το δεύτερο βραβείο για τα διηγήματα «Ένα πορτοκάλι για την Αβγιάκα» και το «Ποιος ήταν ο Στάθης Βάβουλας», αντίστοιχα.Παράλληλα το 1977 κυκλοφορεί σε μουσική του Κώστα Κοσμίδη, ερμηνεία της Αφρούλας Οικονόμου και στίχους δικούς του ο δίσκος ΟΧΙ, με δώδεκα πολιτικά τραγούδια, ενώ, το 1978, ο ποιητής συμμετέχει στον δίσκο Κυνηγημένα μεσημέρια με τους ίδιους συντελεστές. Τον ίδιο χρόνο του απονέμεται διάκριση στον κρατικό διαγωνισμό του Υπουργείου Πολιτισμού για το θεατρικό έργο Το κράτος του Μόσχου.
Το 1997 του απονέμεται το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή για την ενασχόλησή του με την λογοτεχνία και την ποίηση από την Ακαδημία Αθηνών. Κατά καιρούς, διάφορα διηγήματα και ποιήματα δημοσιεύτηκαν και σε άλλες γλώσσες όπως βουλγάρικα, ρουμάνικα, κορεάτικα κ.ά.
Πέραν της ενασχόλησής του με τη λογοτεχνία, παράλληλα αφιερώθηκε από τα είκοσί του χρόνια στον κοινωνικό συνδικαλισμό από σημαντικές θέσεις ευθύνης, διατελώντας, μεταξύ άλλων, επί τριάντα συναπτά έτη πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών.
Εργογραφία:
Το παιδί με την καμπάνα (1985), εκδ. Δρυμός
Αγχέμαχα και Εκηβόλα (1996), εκδ. Δωδώνη
Της μικρής Άρκτου- Dell’ Orsa Minore (2006), μτφρ. Νικόλα Πιετιμόντε, ελληνο-ιταλικό επιμελητήριο
Στο τόξο του Φωτός και της Σιωπής (2012), εκδ. Γκοβόστη (και από Amazon σε αγγλική μτφρ.).
(Πηγή: "Εκδόσεις Άπαρσις", 2023)