Το δίκαιο των ιερών πραγμάτων της ορθόδοξης εκκλησίας
Ο θεσμός των ιερών πραγμάτων είναι ο παλαιότερος στην ιστορία τον ανθρωπίνου γένους. Χάνεται μέσα στα βάθη των αιώνων και συμπίπτει χρονικά με τη γένεση του θρησκευτικού φαινομένου. Σήμερα η λατρεία των θρησκειών και τα αφιερωμένα σε αυτήν πράγματα προστατεύονται από τους πολιτειακούς νόμους ως πολιτισμικά αγαθά, στοιχεία της εθνικής κληρονομιάς, έκφραση της θρησκευτικής ελευθερίας κλπ. Ο πολιτειακός νομοθέτης ανέκαθεν προσέδιδε στο ιερό νομική έννοια, η οποία εξειδικευόταν κάθε φορά ανάλογα με τη στάση που αυτός κρατούσε απέναντι στη θρησκεία ή σε ορισμένες θρησκείες.
Οι ιεροί κανόνες ορίζουν ποια πράγματα αποτελούν τα ιερά κα τα άγια της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Από το Διάταγμα των Μεδιολάνων μέχρι σήμερα το Κράτος προστατεύει μόνον εκείνα τα πράγματα που η Εκκλησία χαρακτηρίζει, καθαγιάζει και μεταχειρίζεται ως ιερά. Στο Βυζάντιο, ως επι το πλείστον, οι ιεροί κανόνες είχαν τον ίδιο δεσμευτικό χαρακτήρα με τους νόμους τον Κράτους. Ήταν μάλιστα αυξημένης τυπικής ισχύος. Κατά την Τουρκοκρατία, σε επίπεδο γενικής αρχής του Οθωμανικού Δικαίου, τα ζητήματα λατρείας και των ιερών πραγμάτων της Ορθοδοξίας κρίνονταν από την ίδια την Εκκλησία με βάση τους ιερούς κανόνες Της. Η προστασία της Ορθόδοξης λατρείας και των ιερών πραγμάτων της Εκκλησίας έχει προβλεφθεί από όλα τα Συντάγματα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, οι δε ιεροί κανόνες, μεταξύ των οποίων και εκείνοι που ορίζουν ποια πράγματα ανήκουν στην κατηγορία των ιερών για την Εκκλησία πραγμάτων και πώς πρέπει να τα μεταχειριζόμαστε, είναι μέχρι και σήμερα συνταγματικά κατοχυρωμένοι.
Η παρούσα εργασία αποτελεί τον καρπό πολυετούς έρευνας στον κανονικό θεσμό των ιερών πραγμάτων της Ανατολικής Ορθοδόξον Εκκλησίας. [...]
(από τον πρόλογο της συγγραφέως)
| Τίτλος βιβλίου: | Το δίκαιο των ιερών πραγμάτων της ορθόδοξης εκκλησίας |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ιστορικοκανονική θεώρηση μέχρι και τους μεταβυζαντινούς χρόνους |
|---|
| Εκδότης: | Ηρόδοτος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Χριστινάκη - Γλάρου, Ειρήνη Π. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604850013 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Θεολογία | Σελίδες: | 412 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2013 | Διαστάσεις: | 24x16 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Θρησκεία |
|---|
Σεβαστάκης Νικόλας Α.
Ο Νικόλας Αλ. Σεβαστάκης γεννήθηκε στο Καρλόβασι Σάμου το 1964. Είναι καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ.
Έχει συνεργαστεί επί σειρά ετών με εφημερίδες (Ελευθεροτυπία, Αυγή, Βήμα) και περιοδικά (Νέα Εστία, Σημειώσεις, Σύγχρονα Θέματα, The Books’ Journal, FREAR). Από τις αρχές του 2015 συνεργάζεται σε τακτική βάση με τη Lifo με στήλες ιδεών.
Πιο πρόσφατα δοκίμια πολιτικού στοχασμού: Φαντάσματα του καιρού μας: Αριστερά, κριτική, φιλελεύθερη δημοκρατία (Πόλις, 2016), Ταξίδι στο Άγνωστο: Φιλελεύθερη δημοκρατία και κρίση πολιτισμού (Στερέωμα, 2020).
Έχει μια παράλληλη λογοτεχνική πορεία, με πιο πρόσφατο το μυθιστόρημα Καταγωγή ή οι ιστορίες των άλλων (Πατάκης, 2023).
(Πηγή: "Εκδόσεις Πόλις", 2024)
Άλλα έργα του συγγραφέα:
- Πολιτική χειραφέτηση και κοινωνική κριτική (2024)
- Καταγωγή ή οι ιστορίες των άλλων (2023)
- Ταξίδι στο άγνωστο (2020)
- Άνθρωπος στη σκιά (2019)
- Φαντάσματα του καιρού μας (2017)
- Στον ίσκιο του βασιλιά (2017)
- Άντρας που πέφτει (2015)
- Γυναίκα με ποδήλατο (2014)
- Τέρρυ Ήγκλετον: Κείμενα για τη ζωή, την ποίηση, την πολιτική (2013)
- Θεωρία, λογοτεχνία, Αριστερά (2013)
- Το διαρκές 1917 (2012)
- Λαϊκισμός, αντιλαϊκισμός και κρίση (2012)
- Η τυραννία του αυτονόητου (2012)
- Δοκιμές και αναγνώσεις (2011)
- Οι χειμώνες της μνήμης (2010)
- Κείμενα για τη ζωή, την ποίηση, την πολιτική (2009)
- Θεωρία, αξίες και κριτική (2008)
- Αυτό το πνεύμα που παραδίδει το πνεύμα (2008)
- Όψεις λογοκρισίας στην Ελλάδα (2008)
- Θεωρία, λογοτεχνία, Αριστερά (2008)
- Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα 2005-06 (2007)
- Ευρωπαϊκή διακυβέρνηση και Ευρωπαϊκή περιφέρεια (2006)
- Κοινότοπη χώρα (2004)
- Η αλχημεία της ευτυχίας (2000)
- Προς τη ρομαντική κρίση (1998)
- Η ψυχή και τα είδωλα (1997)
- Βέβηλες σκέψεις (1993)
- Λάφυρο αγαπημένων ημερών (1993)
- Οικείο φεγγάρι (1987)
