Πατριδογνωσία Ι (τ.1)
"Ω τρακόσιοι! σηκωθήτε
και ξανάλθετε σ' εμάς·
τα παιδιά σας θελ' ιδήτε
πόσο μοιάζουνε με σας.
Χτύπησε κουδούνι για διάλειμμα και μου το έκοψε στη μέση. Κατάπια το υπόλοιπο.
Πιθανώς σ' αυτήν την παλαιά ημιτελή απαγγελία μου θα πρέπει να αποδώσω την μόνιμο σχέση μου με τα μεγάλα ποιήματα και τις μικρές ηλικίες. Ωστόσο, παρά την στομφώδη, αλλά και ειλικρινή επίκλησή μου οι τριακόσιοι συγγενείς μας, φρονίμως ποιούντες, έμειναν ξαπλωμένοι στις Θερμοπύλες και δεν εμφανίσθηκαν στο σχολείο. Κι ευτυχώς, δηλαδή, γιατί, μάλλον, θα μας έπιαναν στις σφαλιάρες άμα διαπίστωναν ιδίοις όμμασιν πως αντί για φτυστοί, είμαστε για φτύσιμο. Και το χειρότερο, κανείς δεν μας έχει βασκάνει. Εξώλης και προώλης από μόνοι μας. [...]"
Το ανά χείρας βιβλίο είναι προϊόν ασυνέπειας. Της ανεκπλήρωτης υπόσχεσής μου να παρουσιάσω το Νεοελληνισμό μέσα από τη λογοτεχνία του σε ξένους φοιτητές, δηλαδή σε ένα κοινό ανεξοικείωτο με τα καθ' ημάς.
Αντ' αυτού προτίμησα να μοιραστώ τις αρχικές σκέψεις μου με μια ευάριθμη ομάδα Ελλήνων φοιτητών και όχι μόνον. Ανάμεσά τους και ο -κακός ακροατής και περίκαλος φίλος- Παναγιώτης Ψυρίλλος. Σε όλους αυτούς χρωστώ πολύ περισσότερα από το βιβλιαράκι αυτό. Τους χρωστώ το ίδιο ταξίδι της πατριδογνωσίας.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1997 από τις εκδόσεις Πελασγός κι επανακυκλοφορεί τώρα με κάποιες διορθώσεις που μου είχαν διαφύγει στην αρχική έκδοση. Ακόμα και η οξύτητα κάποιων διατυπώσεων, που σήμερα δεν θα τολμούσα, έμεινε ως είχε. Μάρτυρας, όχι τόσο της εποχής, όσο της νεότητάς μας. Βιβλιογραφία και παραπομπές δεν υπάρχουν, γιατί δεν θέλησα να επιβαρύνω την έκδοση (περισσότερες εξηγήσεις στο Υστερόγραφο του παρόντος). Ευχαριστίες, βεβαίως, οφείλονται στο προσωπικό της βιβλιοθήκης της Σχολής Ευρωπαϊκών Γλωσσών και Λογοτεχνιών του Πανεπιστημίου της Tuscia στο Viterbro.
Κατά τα λοιπά, σε ότι με αφορά, παραμένω μέρος της φωτογραφίας και όχι ο φωτογράφος της.
Θ.Ε.Π.
| Τίτλος βιβλίου: | Πατριδογνωσία Ι |
|---|
| Εκδότης: | manifesto |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παντούλας, Θεόδωρος Ε. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789609912419 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2011 | Διαστάσεις: | 17x12 |
|---|
| Τόμος: | 1/2 | Βάρος (Kg): | 0,15 |
|---|
| Σημείωση: | Επανέκδοση: "Πελασγός", 1997, με τίτλο "Ουδέν γλύκειον πατρίδος". |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία
Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Δοκίμιο |
|---|
Ιωάννου, Γιώργος, 1927-1985
Ο Γιώργος Ιωάννου (1927-1985) γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1927 στη Θεσσαλονίκη από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη και ήταν ο πρωτότοκος από τα τέσσερα παιδιά της μικροαστικής οικογένειάς του. Τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια τα έζησε στη Θεσσαλονίκη, με εξαίρεση το διάστημα της Κατοχής, όταν για να προστατευτούν από τους βομβαρδισμούς, αυτός και τα αδέλφια του κατέφυγαν στη Χαλκιδική και στη συνέχεια στην Αθήνα. Η περίοδος της Κατοχής έχει σημαδέψει έντονα τη ψυχή του και επανέρχεται συχνά στο συγγραφικό του έργο. Το 1947 εισάγεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. απ' όπου αποφοίτησε το 1950. Στη συνέχεια εργάστηκε για λίγο καιρό ως φιλόλογος και τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή τα Ηλιοτρόπια. Το 1954 διορίστηκε βοηθός στην έδρα της Αρχαίας Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Παραιτήθηκε όμως γρήγορα (1955) και προσελήφθη στο Κολλέγιο Αθηνών, όπου δίδαξε ένα χρόνο. Την περίοδο 1956-1959 δίδαξε σε ιδιωτικά γυμνάσια της Αθήνας και της επαρχίας, ενώ παράλληλα ήταν και τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Διαγώνιος στο οποίο το 1959 δημοσίευσε 18 ποιήματα. Το 1960 διορίστηκε στη δημόσια εκπαίδευση και τοποθετήθηκε στο Καστρί Κυνουρίας. Το 1961 άρχισε να γράφει τα πρώτα του πεζά έργα και αποσπάστηκε στη Βεγγάζη της Λιβύης όπου ίδρυσε το Ελληνικό Γυμνάσιο. Από τη Λιβύη επέστρεψε στην Κυνουρία το 1963. Το 1964 κυκλοφόρησε το "Για ένα φιλότιμο" το πρώτο του βιβλίο με πεζογραφήματα. Μετά το 1974 έγινε βασικό μέλος της επιτροπής που ετοίμασε το Ανθολόγιο για τα παιδιά του δημοτικού και ο εισηγητής των περισσότερων κειμένων που ανθολογήθηκαν από το 1975 στα Νεοελληνικά αναγνώσματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το 1979 μετατέθηκε ως γυμνασιάρχης στο Καρλόβασι της Σάμου, αλλά παρέμεινε αποσπασμένος στο υπουργείο Παιδείας. Το 1980 ο Ιωάννου κέρδισε το πρώτο κρατικό βραβείο πεζογραφίας για το βιβλίο του "Το δικό μας αίμα". Το 1985 μετά από εγχειρητικό σηψαιμικό σοκ πέθανε στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο. Το ποιητικό του έργου εκτός από τα "Ηλιοτρόπια" περιλαμβάνει: "Τα χίλια δέντρα" Διαγώνιος Θεσσαλονίκη 1963, "Τα χίλια δέντρα και άλλα ποιήματα 1954-1963" Ερμής, 1973. Το πεζογραφικό του έργο περιλαμβάνει τα εξής έργα: "Η σαρκοφάγος" Ερμής, Αθήνα 1971· "Η μόνη κληρονομιά", Ερμής, Αθήνα 1974· "Το δικό μας αίμα" Ερμής 1978· "Ομόνοια" Οδυσσέας, Αθήνα 1980· "Επιτάφιος θρήνος" Κέδρος, Αθήνα, 1980· "Κοιτάσματα", Ορέστης, Αθήνα, 1980· "Πολλαπλά κατάγματα" Βιβλιοπωλείο της Εστίας, Αθήνα 1980 κ.ά. Θεατρικά: "Το αυγό της κότας" και "Η Μεγάλη Άρκτος" (1981). Μεταφραστικά: Ευριπίδη "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", Κέδρος Αθήνα 1969· Τάκιτου: "Γερμανία" (1980)· "Παλατινή Ανθολογία". Στράτωνος: "Μούσα παιδική", Κέδρος, Αθήνα 1980. Φιλολογικά: "Δημοτικά τραγούδια της Κυνουρίας", Διαγώνιος Θεσσαλονίκη, 1965· "Τα δημοτικά μας τραγούδια", Ταχυδρόμος, Αθήνα 1966· "Μαγικά παραμύθια του Ελληνικού λαού", Ταχυδρόμος, Αθήνα, 1966· "Παραλογές", Ερμής Αθήνα 1970· "Καραγκιόζης" (3 τόμοι) Ερμής, Αθήνα 1973· "Παραμύθια του λαού μας" Ερμής, Αθήνα 1973· "Αλεξάνδρεια 1916, Ημερολόγιο Φίλιππου Δραγούμη", Δωδώνη, Αθήνα 1984. Περιοδικά: "Φυλλάδιο", τεύχη 1-6, 1978-1982, τεύχη 7-8. Παιδικά: "Ο Πίκος και η Πίκα", Αθήνα 1986.
