Ο τόπος μου είναι παντού
Πρόσωπα και τόποι, πρόσκαιρα και μακροχρόνια γεγονότα, ιδέες και μυθεύματα, αμφισβητήσεις και πεποιθήσεις, επαναστάσεις και ανατροπές, νοσταλγία και καρτερικότητα, συνυπάρχουν ή συγκρούονται σε αυτόν τον τόμο.
Η συγγραφέας διατρέχει τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες του 20ού αιώνα, καθεμιά με την δική της εξέλιξη, αναφερόμενη σε υπαρκτά πρόσωπα, χωρίς να τα κρίνει ή επικρίνει, με κατανόηση για τις υποκειμενικές καταστάσεις και κοινωνικές συνθήκες.
Διαμορφώνει τον χαρακτήρα της, αφήνει τις επιρροές να βρουν τα αυλάκια τους για να διαρρεύσουν, να μορφοποιήσουν, να προσθέσουν ή να αφαιρέσουν προηγούμενες πλασματικές ιδεοληψίες.
Η τρυφερότητα, η συμπόνια, το ατομικό άλγος, η αναγνώριση της ψευδαίσθησης, η ενεργοποίηση της ίδιας σαν μονάδα μέσα στο σύνολο, εθνικό ή σύμμεικτο, το αίσθημα για το δίκιο και το αίτημα για ειρήνη είναι στοιχεία αναπόσπαστα από την ζωή της.
Μια αληθινή ζωή, που περνάει γεωγραφικά σύνορα, για λιγότερο ή περισσότερο χρόνο, διαρρηγνύοντας προκαταλήψεις, ακολουθώντας τις ανησυχίες, τις επιθυμίες, και τους προβληματισμούς της συγγραφέως.
Δράση, φιλίες, καινούριες γνωριμίες, αναχωρήσεις και επιστροφές, από/ και σε διάφορα σημεία, αναγνώσματα και ακούσματα.
Ιδέες, διαθέσεις, χαρές, απογοητεύσεις, εκμυστηρεύσεις και απολογίες, αναζήτηση τρόπων έκφρασης, έντασης, επέκτασης, και διάρκειας μέσα στο χρόνο.
Χρόνος, για την Ιωάννα Καρατζαφέρη σήμαινε το υλικό με το οποίο τον γέμιζε από την ανατολή του ήλιου μέχρι την δύση του και την έλλειψη του ηλιακού φωτός μέχρι την επανεμφάνιση του.
Dostojevskij, Fedor Michajlovic, 1821-1881
Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1821 στη Μόσχα. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Αντρέγεβιτς, ήταν στρατιωτικός γιατρός, Το 1838 γίνεται δεκτός στη Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών της Πετρούπολης, στην οποία έδωσε εξετάσεις διότι αυτό απαιτούσε ο πατέρας του, και χωρίζεται από τον αδελφό του. Ο Μιχαήλ Αντρέγεβιτς δολοφονείται το 1839 στο κτήμα της οικογένειας, στην επαρχία της Τούλα. Η δολοφονία του πατέρα Ντοστογέφσκι συνταράσσει τον Φιοντόρ. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Το 1857 νυμφεύεται τη Μαρία Ντμιτρίεβνα Ισάεβα, και το 1859, μαζί με τη σύζυγό του, λαμβάνουν την άδεια που τους επιτρέπει να εγκατασταθούν στην Ευρωπαϊκή Ρωσία. Το 1859 εκδίδει στην Πετρούπολη μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία ,όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος για να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Σ’ αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: "Ο παίχτης", "Οι αδερφοί Καραμαζώφ", "Έγκλημα και Τιμωρία", "Ο Ηλίθιος", "Οι δαιμονισμένοι". Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Πολίτης" και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, "Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα", που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Στις 9 Φεβρουαρίου του 1881, ο Φιοντόρ Μιχαΐλοβιτς Ντοστογέφσκι υπέκυπτε σε αγνώστου αιτίας πνευμονική αιμορραγία. Ετάφη στο κοιμητήριο της μονής Αλεξάντερ Νιέφσκι, στην Πετρούπολη. Άλλα έργα του είναι τα μυθιστορήματα: "Ο φτωχόκοσμος", "Λευκές νύχτες", "Ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι", "Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων", "Το υπόγειο". Υπήρξε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και η προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
