Η ελευθερία ενώπιον του θανάτου
Δικαιούται ο άνθρωπος να αναζητά και να προετοιμάζεται για έναν "θάνατο γενναίο" και "ενάρετο", έναν "θάνατο ωραίο" ή ακόμη έναν "θάνατο ευτυχισμένο" ή είναι καταδικασμένος να περιμένει τον θάνατό του, ανησυχώντας και "παρακαλώντας" την Φύση, τον Θεό ή και την τύχη να του επιφυλάξουν έναν θάνατο όσο το δυνατόν λιγότερο οδυνηρό και λιγότερο εξευτελιστικό, μετατρέποντας έτσι την ζωή του σε θάλαμο αναμονής ή και σε φυλακή;
Διότι αν ο θάνατος είναι γεγονός φυσικό ή θέλημα Θεού, που αναπόφευκτα μας περιμένει, και όχι μία πράξη την οποία ελεύθερα αποφασίζουμε, τότε η ζωή είναι φυλακή, κι ο άνθρωπος κατάδικος του θανάτου.
Ελεύθερα ζει όποιος ελεύθερα επέλεξε το πώς θα πεθάνει, όποιος έτοιμος είναι κάθε στιγμή γι' αυτό, κι όποιος βαθιά κατέχει πως η ζωή του δεν είναι παρά μία μικρή έκρηξη γνώσης στην αδιάκοπη ροή της άφωνης Φύσης, μια μικρή στιγμή δημιουργίας, συμφιλίωσης ή ενδεχόμενα ανελέητης βίας. Ελεύθερα ζει, όποιος αποφασίζει ως εάν η κάθε στιγμή της ζωής του να ήταν και η τελευταία.
Τίτλος βιβλίου: | Η ελευθερία ενώπιον του θανάτου |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Παπαζήση |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Παπαρίζος Αντώνης Α. (Συγγραφέας) Παπαρίζος Αντώνης Α. (Υπεύθυνος Σειράς)
|
ISBN: | 9789600225563 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Κοινωνιολογία της Θρησκείας | Σελίδες: | 92 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2011 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Σημείωση: | Επανέκδοση: "Ελληνικά Γράμματα", 2000. |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία |

Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Ο Αριστοτέλης ένας απο τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους, ερευνητές και διανοητές, γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής απ' το γιατρό Νικόμαχο και τη Φαιστίδα το 385 π.Χ. Ακολούθησε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών -του Πυθοί θεού χρήσαντος αυτώ φιλοσοφείν Αθήνησι- σπούδασε φιλοσοφία υπό τον Πλάτωνα στην Αθήνα και δίδαξε στην Ακαδημία (367 - 384 π.Χ.). Το 348 π.Χ., μετά το θάνατο του Πλάτωνα, πήγε μαζί με τον Ξενοκράτη στον Άσσο της Μικράς Ασίας και δίδαξε φιλολσοφία και επιστημονικά μαθήματα σε ευρύ κύκλο ακροατών. Το 345 π.Χ. ίσως ύστερα από πρόσκληση του Θεοφράστου, εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και έμεινε εκεί διδάσκων μέχρι το 342 π.Χ., που ο Φίλιππος του ανέθεσε τη διαπαιδαγώγηση του δεκατριετούς τότε Αλεξάνδρου.
Το 336 π.Χ., μετά το θάνατο του Φιλίππου, επανήλθε στην Αθήνα και το 335 π.Χ., ίδρυσε μεταξύ Λυκαβηττού και Ιλισσού το "Λύκειο" που εκλήθη και "περίπατος" λόγω των πολλών στοών του Μεγάρου. Το 323 π.Χ., μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απεσύρθη στην Χαλκίδα, την πατρίδα της μητέρας του, όπου και πέθανε από στομαχικό νόσημα το 322 π.Χ. Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα.